دکتر سید سلمان فاطمی

رمزگشایی از اتصالات مغزی

خلاصه: تحقیقات جدید، عملکرد یک اتصال مغزی را- که قبلاً درک نشده بود و شامل سلول‌های پیش‌ساز اولیگودندروسیت (OPC) است- آشکار می‌کند. این سلول‌ها، در تشکیل غلاف محافظ میلین در اطراف سلول‌های عصبی نقش دارند و سیناپس‌های منحصربه‌فردی را با نورون‌ها تشکیل می‌دهند که بر تولید میلین تأثیر می‌گذارد.

این کشف- که با تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته در گورخرماهی ممکن شد- می‌تواند پیامدهای مهمی برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از مولتیپل اسکلروزیس گرفته تا بیماری آلزایمر و حتی گلیوما داشته باشد. این مطالعه، نشان می‌دهد که دستکاری این سیناپس‌های نورون-OPC می‌تواند روش‌های جدیدی را برای مداخله در بیماری، به‌ویژه در اختلالات دمیلینه‌کننده ارائه دهد.

حقایق کلیدی:

سیناپس نورون-OPC، نقش مهمی در تشکیل غلاف میلین- که یک لایه محافظ در اطراف سلول های عصبی است- ایفا می کند.

این کشف می تواند با هدف قرار دادن این سیناپس ها برای مداخلات درمانی، بر درمان بیماری های عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس، آلزایمر و گلیوما تأثیر بگذارد.

OPC(oligodendrocyte precursor cells)

حدود 5 درصد از سلول های مغز را تشکیل می دهد و عملکردی فراتر از تشکیل الیگودندروسیت دارد و احتمالاً نقش گسترده تری در سلامت و بیماری مغز دارد.

تحقیقات جدید از دانشگاه علوم و بهداشت اورگان برای اولین بار عملکرد یک اتصال ناشناخته بین سلول‌های مغز را نشان می‌دهد که می‌تواند پیامدهای درمانی مهمی برای شرایطی از مولتیپل اسکلروزیس گرفته تا بیماری آلزایمر و نوعی سرطان مغز به نام‌ه گلیوما داشته باشد.

این مطالعه، امروز در مجله Nature Neuroscience منتشر شد .

دانشمندان علوم اعصاب بر روی این اتصال یا سیناپس تمرکز کردند. این سیناپس، نورون ها را به یک سلول غیر عصبی متصل می کند که به عنوان سلول های پیش ساز الیگودندروسیت یا OPC شناخته می شود. OPC ها می توانند به الیگودندروسیت ها متمایز شوند و این سلول‌ها، غلافی را به نام میلین در اطراف اعصاب تولید می کند. میلین غلاف محافظی است که آکسون هر سلول عصبی را می پوشاند. آکسون، بخش نخ مانند یک سلول است که سیگنال های الکتریکی را بین سلول ها منتقل می کند.

.

کلی مونک نویسنده ی ارشد، می‌گوید: این سیناپس‌ها می‌توانند کلید ارتقای میلین‌سازی مجدد در شرایطی مانند ام‌اس باشند که میلین در آن تخریب شده است. در ام اس، این تخریب می تواند سیگنال های الکتریکی مورد نیاز برای دیدن، حرکت عضلات، احساسات و فکر کردن را کند یا مسدود کند.

او گفت: «ممکن است راهی برای مداخله وجود داشته باشد تا بتوانید غلاف میلین را افزایش دهید.

مونک می‌گوید این کشف ممکن است فوراً با سرطان مرتبط باشد.

او گفت: «در گلیوما، این سیناپس‌ها در جهت پیشبرد تومور، ربوده می‌شوند. ممکن است بتوان ورودی سیناپسی را- که در تشکیل تومور دخیل است- تعدیل کرد و امکان سیگنال دهی سیناپسی طبیعی را فراهم نمود.

اگرچه این سلول‌های پیش‌ساز تقریباً 5 درصد از کل سلول‌های مغز انسان را تشکیل می‌دهند، تنها کسری از آنها الیگودندروسیت‌ها را تشکیل می‌دهند.

مونک گفت: «کاملاً واضح است که این OPCها به غیر از تشکیل الیگودندروسیت، عملکردهای دیگری هم دارند. از دیدگاه تکاملی، داشتن این تعداد از سلول‌های پیش‌ساز در مغز شما، اگر کاری انجام ندهند، منطقی نیست.»

بنابراین ارتباط سیناپسی آنها با نورون‌ها احتمالاً نقش اساسی در مغز بازی می‌کند و ارزش کاوش در آینده را دارد.

علاوه بر مونک و لی، تانیا میرامونتس از OHSU و تیم چوپکا، دکترای مرکز علوم بالینی مغز در دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا، از نویسندگان همکار هستند.

https://neurosciencenews.com/opcs-synapses-myelin.../...