دکتر سید سلمان فاطمی

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
آمیگدالین، اثر ضد سرطانی سورافنیب SORAFENIBاز داروهای ضد سرطان را بر روی کارسینوم “آسیت ارلیخ” تقویت می کند و آسیب کبدی مرتبط را بهبود می بخشد.(
آمیگدالین یک ویتامین طبیعی است که در دانه های میوه های از خانواده ی پرونوی روزاسه شامل زردآلو، بادام تلخ، آلو، و هلو وجود دارد. آمیگدالین یا ویتامین B17 اخیراً به‌عنوان یکی از منابع اصلی داروهای شیمی‌پیشگیری از سرطان، به دلیل خواص دارویی متنوع آن پذیرفته شده است.)
خلاصه
بیماری های سرطانی هر سال در حال افزایش است، بنابراین، تقاضا برای کشف داروهای جدیدی که بتوانند خواص ضد توموری را حفظ کنند، افزایش یافته است. این مطالعه با هدف بررسی خواص ضد توموری آمیگدالین (Amy) در موش‌هایی که Ehrlich ascites carcinoma (EAC) داشته اند و بررسی خواص محافظتی آن در برابر آسیب کبدی انجام شد. Amy و داروی استاندارد ضد سرطان Sorafenib (Sor) به تنهایی یا به صورت ترکیبی به موش‌های ماده ی آلبینو سوئیسی- که به آنها سلول‌های EAC تزریق شده بود- داده شد. پارامترهای بیوشیمیایی عملکرد کبد (AST، ALT، GGT، پروتئین تام، آلبومین)، حجم تومور، استرس اکسیداتیو [مالون دی آلدئید، (MDA)] و نشانگرهای آنتی اکسیدانی [سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، و گلوتاتیون کاهش یافته (GSH)] اندازه گیری شد.
بیان کبدی ژن مربوط به آنتی اکسیدان [فاکتور هسته ای مرتبط با اریتروئید-2 فاکتور 2 (Nrf2)]، ژن مرتبط با مهاجرت [ماتریکس متالوپروتئاز 9 (MMP9)] و ژن مربوط به رگزایی [فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ( VEGF)] با qPCR ارزیابی شد.
نتایج نشان داد که موش‌های حامل EAC که تحت درمان با Amy و/یا Sor قرار گرفتند کاهش بار تومور و آسیب کبدی را نشان دادند. نتایج همچنین نشان داد:
(1) کاهش حجم تومور، تعداد سلول‌های تومور زنده.
(2) افزایش تعداد سلول های توموری مرده.
(3) بهبود پارامترهای عملکرد کبد.
(4) کاهش سطح MDA کبدی.
(5) افزایش سطح GSH و SOD کبدی.
(6) بیان Nrf2 تنظیم مثبت.
(7) کاهش بیان MMP9 و VEGF
(😎 ساختار کبدی را بهبود بخشید.
در بین تمام الگوها، موش‌هایی که با Amy (خوراکی) و Sor (داخل صفاقی) درمان شدند، بهترین اثر را نشان دادند. با این نتایج، ما به این نتیجه رسیدیم که Amy اثر ضد توموری Sor را بهبود میبخشد و نقش محافظتی بر آسیب کبدی ناشی از EAC در موش دارد.
مقدمه
سرطان با تقسیم کنترل نشده ی سلول ها مشخص می شود و می تواند با رشد مستقیم به بافت ها از طریق تهاجم یا متاستاز گسترش یابد.
Ehrlich ascites carcinoma (EAC) یک واکنش التهابی موضعی با نفوذپذیری عروقی تجمعی را القا می‌کند و منجر به ادم وسیع، تشکیل مایع آسیتی پیشرونده و مهاجرت سلولی می‌شود که برای رشد تومور ضروری هستند(2،3،4) درمان سرطان شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی، رویکردهای هورمونی و بیولوژیکی است. تلاش‌هایی برای شناخت ضد سرطان طبیعی و مصنوعی با خواص آنتی‌اکسیدانی انجام شده است(5،6،7)
از طرف دیگر، هر دو ضد سرطان و عصاره ی گیاهی با خواص آنتی اکسیدانی می توانند در طول درمان سرطان با هم داده شوند. در واقع، برخی کارآزمایی‌ها انجام شده‌اند و نتایج به‌دست‌آمده وجود یک اثر هم افزایی دوگانه را بین ضد تومور مصنوعی و عامل گیاهی نشان می‌دهد.( 1،8،9،10)
آمیگدالین یک ویتامین طبیعی است که در دانه های میوه های از خانواده ی پرونوی روزاسه شامل زردآلو، بادام تلخ، آلو، و هلو وجود دارد. آمیگدالین یا ویتامین B17 اخیراً به‌عنوان یکی از منابع اصلی داروهای شیمی‌پیشگیری از سرطان، به دلیل خواص دارویی متنوع آن پذیرفته شده است. آمیگدالین علاوه بر بنزآلدئید، سرشار از ترکیبات ضد سرطانی مانند اسید هیدروسیانیک است که می تواند اثر ضد درد را القا کند. تجویز همزمان یک عامل ضد تومور مصنوعی با آمیگدالین باعث کاهش سمیت کبدی و فیبروز کبدی می شود.
سورافنیب (Sor) دارویی است که نشان داده شده است بقای کلی را در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کبد طولانی می کند.
سورافنیب یک مهارکننده مولتی کیناز خوراکی است که اثرات خود را از طریق مهار مسیر RAF/MEK/ERK15، گیرنده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGFR)16 و گیرنده فاکتور رشد مشتق شده از پلاکت (PDGFR-β) تیروزین کینازها اعمال می کند. اطلاعات کمی در مورد اثر ترکیبی Amy و Sor در برابر بار تومور و آسیب کبدی ناشی از EAC در دسترس است. لذا این مطالعه با هدف بررسی این اثر انجام شد.
درمان موش‌های حامل EAC با آمیگدالین و/یا ،Sor ، بار تومور و پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش داد، وضعیت آنتی‌اکسیدانی را بهبود بخشید و سلول‌های کبدی آسیب‌دیده را بازسازی کرد. Amy و SorIP در بهبود اثر آسیب کبدی در موش های حامل EAC موثرتر هستند. امیگدالین می‌تواند اثر ضد توموری Sor بر روی EAC را بهبود بخشد. از این رو، می توان از آن به عنوان کمکی برای Sor در طول درمان سرطان استفاده کرد.
نتایج

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
اثر آمیگدالین و/یا سورافنیب بر وزن بدن
مقایسه در میان همه گروه‌ها، Cnt، Amy، EAC، Amy + SorIP، و EAC + Amy به طور قابل توجهی (P≤ 0.05)تغییرات وزن بدن نشان داده شد که با مقادیر مثبت تغییر وزن بدن با بالاترین مقدار در EAC و سپس Cnt و سپس EAC + Amy، و در نهایت Amy و Amy + گروه SorIP (جدول 1)بود. (گروه کنترل افراد سالمی هستند که در آنها بدون وارد کردن داروی سرطانی، تاثیر داروهای ضد سرطان سنجیده میشود.)
علاوه بر این، موش‌های EAC تحت درمان با داروی داخل پریتوئن Sor IP (EAC + SorIP یا خوراکی (EAC + SorOS) کاهش قابل توجهی در تغییرات وزن بدن در مقایسه با گروه EAC و کنترل نشان دادند. (درمان از کاهش وزن موش جلوگیری میکند)
درمان با Amy به تنهایی در مقایسه با گروه EAC یا کنترل (Cnt) کاهش قابل توجه یا افزایش ناچیز تغییرات در وزن بدن را نشان داد. درمان دوگانه با Amy
و Sor OS یا IP منجر به کاهش قابل توجهی در تغییرات وزن بدن در مقایسه با موش‌های تحت تزریق با EAC و کنترل شد (جدول 1).
تاثیر آمیگدالین و/یا سورافنیب بر حجم تومور و تعداد سلول های EAC
حجم تومور (حجم مایع آسیتی) در گروه EAC به طور قابل توجهی (P 0.05) بیشتر از سایر گروه های تحت درمان بود (شکل 1). در گروه‌های تحت درمان، گروه EAC+ Amy + SorIP کمترین حجم مایع آسیتی و به دنبال آن EAC+ SorIP، سپس EAC+ Amy + SorIP، EAC + SorOS و در نهایت گروه EAC+Amy را نشان دادند. درمان با Amy و SorIP یا OS به تنهایی یا در ترکیب، به طور قابل توجهی تعداد کل سلول‌های تومور زنده را کاهش داد، با کمترین تعداد در گروه‌های EAC+ SorIP و EAC+ Amy + SorIP و به دنبال آن EAC + Amy + SorIP. SorOS، و در نهایت EAC + Amy در مقایسه با گروه EAC (شکل 1). با این حال، سلول های مرده در EAC + Amy و EAC + Amy + SorOS به طور قابل توجهی بالاتر از سایر گروه ها بود.
حجم مایع آسیتی تومور و تعداد سلول‌های زنده و/یا مرده EAC در موش‌های حامل EAC پس از درمان با آمیگدالین و/یا سورافنیب. داده ها به عنوان میانگین ± SEM (n = 7) ارائه شد.

اثر آمیگدالین و/یا سورافنیب بر عملکرد کبد
در موش های EAC تحت درمان با Amy و یا Sor سطوح سرمی AST، ALT، و GGT، پروتئین کل و سطح آلبومین به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد. (جدول 2). بهترین بهبود در پارامترهای بیوشیمیایی سرمی در گروه‌های EAC+ SorIP و EAC+ Amy+ SorIP مشاهده شد و پس از آن EAC+ Amy+ SorOS، EAC + SorOS، و در نهایت گروه EACAmy مشاهده شد. علاوه بر این، سطوح سرمی ALT، AST و GGT در گروه‌های SorIP، SorOS، Amy+ SorIP و Amy+ SorOS نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش یافت. با این حال، گروه Amy نسبت به گروه کنترل تغییر ناچیز نشان داد (جدول 2).
اثر آمیگدالین و/یا سورافنیب بر نشانگرهای اکسیداتیو و آنتی اکسیداتیو
موش های حامل EAC درمان نشده دارای سطوح کبدی نشانگر پراکسیداسیون لیپیدی MDA بالاتر و سطوح کبدی کمتر نشانگرهای آنتی اکسیدانی (GSH و SOD) نسبت به همه گروه های کنترل هستند (جدول 3). درمان با Amy و/یا Sor IP و OS این نشانگرها را به سطوح نزدیک به گروه‌های کنترل با بهترین بهبود (کمترین MDA و بالاترین GSH و SOD) که در گروه‌های EAC + SorIP، و EAC + Amy + SorIP مشاهده شد، بازگرداند.
اثر آمیگدالین و/یا سورافنیب بر بیان ژن‌های Nrf2، MMP9 و VEGF
نتایج qPCR به‌دست‌آمده از افارد بیمار شده، نشان داد که بیان کبدی Nrf2 به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد و بیان کبدی MMP9 و VEGF در گروه EAC در مقایسه با همه گروه‌های کنترل افزایش می‌یابد (شکل 2). تجویز Amy و/یا Sor IP و OS بیان این ژن ها را به سطوح قابل مقایسه با گروه های کنترل با بهترین بهبود (بالاترین Nrf2 و کمترین MMP9 و VEGF) که در EAC + Amy + SorIP و به دنبال آن EAC + Amy مشاهده شد، بازگرداند.
تغییرات در بیان ژن Nrf2، MMP9 و VEGF در کبد گروه‌های مختلف که توسط Real-Time PCR شناسایی شد. بتا اکتین به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. بیان به صورت میانگین تغییرات برابری SEM (n = 5/گروه) بیان شد. ستون‌هایی با حروف مختلف [a (بالاترین تغییر چین) - f (کمترین تغییر چین)] در P < 0.05 اهمیت نشان دادند.

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
همانطور که در شکل 3A نشان داده شده است، کبد گروه کنترل ساختار کبدی طبیعی، ورید مرکزی، ناحیه ورید پورتال، سلول های کبدی چند وجهی شکل و سینوس های خون را نشان داد. کبد گروه Amy رگ مرکزی گرفتگی، اتساع خفیف سینوس های خون، انحطاط خفیف سلول های کبدی، و فعالیت خفیف سلول های کوپفر را نشان داد (شکل 3B). کبد گروه SorIP دارای احتقان ورید مرکزی، ورید پورتال، واکوئل شدن خفیف سلول‌های کبدی و فعالیت متوسط سلول‌های کوپفر بود (شکل 3C). کبد گروه SorOS دارای احتقان ورید مرکزی، واکوئلاسیون خفیف سلول های کبدی و فعالیت متوسط سلول های کوپفر بود (شکل 3D). کبد گروه Amy +SorIP علاوه بر فعالیت سلول‌های کوپفر، رگ مرکزی، احتقان و اتساع سینوس‌های خون را نشان داد (شکل 3E). کبد گروه Amy +SorOS احتقان خفیف ورید مرکزی، اتساع خفیف سینوس‌های خون و افزایش متوسط فعالیت سلول‌های کوپفر را نشان داد (شکل 3F).
فتومیکروگراف برش های کبد موش رنگ آمیزی شده با H&E. (A) گروه کنترل ورید مرکزی (CV)، ناحیه ورید باب (P)، سلول‌های کبدی چند وجهی (پیکان) و سینوس‌های خون (سر پیکان) را نشان می‌دهد. (ب) گروه امی رگ مرکزی احتقان (CV)، اتساع خفیف سینوسوئیدهای خون (سر پیکان سیاه)، انحطاط خفیف سلول‌های کبدی (فلش) و فعالیت خفیف سلول‌های کوپفر را نشان می‌دهد. (C) گروه SorIP رگ مرکب متراکم (CV)، ورید باب (PV)، واکوئلاسیون خفیف سلول‌های کبدی (سر پیکان‌های سفید)، و فعالیت سلول‌های کوپفر متوسط (فلش) را نشان می‌دهد. (D) گروه SorOS رگ‌های مرکب متراکم (CV)، واکوئلاسیون خفیف سلول‌های کبدی (سر پیکان‌های سفید) و فعالیت متوسط سلول‌های کوپفر (سر فلش‌های سیاه) را نشان می‌دهد. (E) گروه Amy + SorIP دارای احتقان ورید مرکزی (CV)، احتقان و اتساع سینوسوئیدهای خون (پیکان) علاوه بر فعالیت سلول‌های کوپفر (سر پیکان) است. (F) گروه Amy + SorOS احتقان خفیف ورید مرکزی (CV)، اتساع خفیف سینوس‌های خون (سر پیکان)، و افزایش متوسط فعالیت سلول‌های کوپفر (فلش) را نشان می‌دهد. (G) گروه EAC تجمع سلول‌های پلئومورفیک، هیپرکروماتیک و بازوفیل تیره (سر پیکان) را در اطراف ورید مرکزی (CV) و نکروز سلول‌های کبدی (فلش) نشان می‌دهد. (H) گروه EAC + Amy تعداد متوسطی از سلول‌های پلئومورفیک (پیکان) با دژنراسیون متوسط (سر پیکان) را نشان می‌دهد.
(I) گروه EAC + SorIP ناحیه کانونی کوچکی از سلول‌های پلئومورفیک (پیکان) با تغییرات دژنراتیو متوسط (سر پیکان) را نشان می‌دهد. (J) گروه EAC + SorOS ناحیه کانونی متوسطی از سلول‌های پلئومورفیک (پیکان) و اتساع خفیف برخی از سینوس‌های خون (سر پیکان) را نشان می‌دهد. (K) گروه EAC + SorOS کوچکترین ناحیه کانونی سلولهای پلئومورفیک (پیکان) را با خفیف ترین احتقان در برخی از سینوس های خون (سر پیکان) نشان می دهد. (L) گروه EAC + Amy + SorOS سلول‌های پلئومورفیک منتشر کوچک (پیکان) با دژنراسیون خفیف واکوئولی سلول‌های کبدی (سر پیکان) را نشان می‌دهد. میله های مقیاس = 50 میکرومتر.
از سوی دیگر، کبد موش‌های حامل EAC درمان‌نشده (گروه EAC) تجمع سلول‌های پلئومورفیک، هیپرکروماتیک و بازوفیل تیره (این سلول‌ها را سلول‌های EAC فرض می‌شد) در ناحیه اطراف عروقی اطراف ناحیه مرکزی گشاد شده و متراکم نشان داد.
در ناحیه اطراف عروقی اطراف ورید مرکزی متسع و متراکم و همچنین یک ناحیه قابل توجه نکروز سلولی کبدی (شکل 3G). پنج گروه درمان شده بهبود قابل توجهی در ساختار کبد با آسیب کمتر در مقایسه با گروه EAC نشان دادند. در گروه EAC + Amy، کبد تعداد متوسطی از سلول‌های پلئومورفیک با دژنراسیون متوسط را نشان داد (شکل 3H). کبد گروه EAC + SorIP ناحیه کانونی کوچکی از سلول های پلئومورفیک با تغییرات دژنراتیو متوسط را نشان داد (شکل 3I). کبد گروه EAC + SorOS ناحیه کانونی متوسطی از سلول‌های پلئومورفیک و اتساع خفیف برخی از سینوس‌های خون را نشان داد (شکل 3J). کبد گروه EAC + SorOS کوچکترین ناحیه کانونی سلول های پلئومورفیک را با خفیف ترین احتقان در برخی از سینوس های خون نشان داد (شکل 3K). کبد گروه EAC + SorOS سلول‌های پلئومورفیک منتشر کوچک با انحطاط واکوئولی خفیف سلول‌های کبدی را نشان داد (شکل 3L).
بحث
موش های تزریق شده با سلول های EAC و درمان با Amy و/یا Sor IP یا OS کاهش قابل توجهی در مایع آسیتی (حجم تومور)، تغییرات وزن بدن و سلول های تومور زنده در مقایسه با موش های گروه EAC درمان نشده نشان دادند.
در بین پنج گروه تحت درمان، بهترین اثر ضد توموری (همانطور که توسط مایع آسیتی کمتر، وزن بدن، و سلول‌های EAC زنده نشان داده شد) در حیوانات تحت درمان با Amy و Sor با تأثیر بهتر برای کسانی که IP توسط Sor تزریق شده بودند، مشاهده شد. این اثر ضد توموری را می‌توان به افزایش تولید فاگوسیت‌ها و سیتوکین‌ها توسط Amy ویا Sor بر روی سلول‌های EAC نسبت داد.

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
نتایج ما همچنین نشان داد که درمان با Amy و/یا Sor نه تنها تعداد سلول‌های زنده EAC را به طور قابل‌توجهی کاهش داد، بلکه تعداد سلول‌های غیرقابل زنده را افزایش داد. این استنباط می کند که عمل ضد توموری امی و سور می تواند از طریق یک پتانسیل مهاری مستقیم بر تکثیر سلول های تومور انجام شود.
سلول های کبدی هدف اصلی متابولیسم آنزیم های کبدی هستند. آسیب به این سلول ها منجر به نشت آنزیم های کبدی مانند AST، ALT و GGT از کبد به داخل گردش خون با افزایش نهایی سطح سرمی آنزیم می شود 19،20،21. هپاتوسیت ها در حیوانات دارای سلول های EAC به شدت آسیب می بینند22. این آسیب کبدی با افزایش سطح ALT و AST در سرم موش های حامل EAC همراه است 22،23،24. مطابق با این یافته ها، ما همچنین افزایش قابل توجهی در ALT، AST و GGT در گروه EAC در مقایسه با گروه کنترل پیدا کردیم. کاهش سطح این آنزیم های آسیب کبدی در سرم با پتانسیل ضد توموری ترکیبات ضد سرطانی مصنوعی و طبیعی مرتبط است 19،25،26. در توافق، ما همچنین کاهش قابل توجهی در سطوح سرمی این آنزیم ها در موش های EAC تحت درمان با Amy و/یا Sor با بهترین اثر برای حیوانات تحت درمان با Amy و SorIP پیدا کردیم. در توافق با یافته‌های ما، مطالعه ی دیگری گزارش داد که تجویز Amy باعث کاهش سطوح ALT، AST، ALP و GGT در موش‌های مسموم با N-nitrosodiethylamine می‌شود. آلبومین و پروتئین کل از دیگر نشانگرهای کبدی هستند که برای پیگیری پیشرفت آسیب کبدی بسیار مهمند. ما کاهش قابل توجهی در این دو نشانگر در موش های حامل EAC در مقایسه با موش های کنترل پیدا کردیم. به طور مشابه، کاهش سطح پروتئین تام سرم و آلبومین نیز در موارد اختلال عملکرد کبدی مشاهده شد2،22. مجدداً، تجویز Amy و/یا Sor این دو نشانگر را در موش‌های حامل EAC با اثر برتر در موش‌های تحت درمان، به ویژه با Amy و SorIP افزایش داد. به طور مشابه، پیش درمانی امی آلبومین و پروتئین کل را در موش‌های مسموم افزایش داد.
در مطالعه حاضر، درمان با Amy و / یا Sor اثرات ناشی از استرس اکسیداتیو در موش‌های حامل EAC را خنثی کرد. این نتیجه گیری کلی بر اساس داده های ما است که نشان می دهد تجویز Amy و / یا Sor پراکسیدهای لیپیدی (MDA) را مهار کرده و نشانگرهای آنتی اکسیدانی (GSH و SOD) را افزایش می دهد. در حمایت، امیگدالین فعالیت مهار رادیکال‌های آزاد را از طریق اثر محرک خود بر سطح GSH و فعالیت SOD در کبد موش‌های مسموم افزایش می‌دهد.
پتانسیل درمانی Amy عمدتاً به اجزای آن نسبت داده می شود که طیف گسترده ای از اثرات بیولوژیکی از جمله مهار رادیکال های آزاد را نشان می دهند. امیگدالین همچنین سطح GSH را در فیبروز کبدی ناشی از دی متیل نیتروزامین بهبود بخشید. در سطح مولکولی، موش‌هایی که با Amy و/یا Sor درمان شده‌اند، تنظیم مثبت ژن Nrf2 مرتبط با آنتی‌اکسیدان را نشان دادند، با بهترین اثر در موش‌هایی که با Amy و SorIP درمان شده‌اند، در مقایسه با موش‌های درمان‌نشده حاوی EAC. Nrf2 برای دفاع از بدن در برابر سرطان اجباری است29.
مشخص شد که رگزایی ناشی از تومور توسط سیتوکین های رگ زا مانند فاکتور رشد فیبروبلاست پایه (bFGF) و VEGF که در خود تومور بیان می شوند، آغاز می شود. بیان VEGF با درمان TGFβ افزایش می یابد که توسط MMP931 فعال می شود. داده‌های ما بیانگر تنظیم مثبت ژن MMP9 مرتبط با مهاجرت و ژن VEGF مربوط به رگ‌زایی را در کبد موش‌های درمان‌نشده EAC نشان داد.
سلول های EAC در ناحیه اطراف عروق اطراف ورید مرکزی متسع و متراکم و نکروز سلول های کبدی در کبد گروه EAC. علاوه بر این، تغییرات دژنراتیو مانند از دست دادن ساختار بافتی، به دلیل تغییرات چربی میکروواسکولار علاوه بر فعالیت خفیف سلول های کوپفر نیز مشاهده شد. همچنین گزارش شده است که سلول های EAC می توانند از حفره صفاقی مهاجرت کرده و به کبد برسند و باعث آسیب کبدی شوند. موش‌های حامل EAC تحت درمان با Amy و/یا Sor بهبود قابل‌توجهی در ساختار کبد، به‌ویژه در موش‌های تحت درمان با Amy+ SorIP نشان دادند.
نتیجه گیری
درمان موش‌های حامل EAC با آمیگدالین و/یا ،Sor ، بار تومور و پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش داد، وضعیت آنتی‌اکسیدانی را بهبود بخشید و سلول‌های کبدی آسیب‌دیده را بازسازی کرد. Amy و SorIP در بهبود اثر آسیب کبدی در موش های حامل EAC موثرتر هستند. امیگدالین می‌تواند اثر ضد توموری Sor بر روی EAC را بهبود بخشد. از این رو، می توان از آن به عنوان کمکی برای Sor در طول درمان سرطان استفاده کرد. بنابراین، مطالعات بیشتر برای ایجاد یک استراتژی جدید برای هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی با استفاده از درمان مشترک Amy و Sor تشویق می‌شوند.
مواد و روش ها
حیوانات

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
تأییدیه اخلاقی تحقیق از کمیته اخلاقی پژوهش، دانشکده علوم، دانشگاه تانتا، مصر، که توسط کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات سازمانی (IACUC) ایجاد شده است، به دست آمد. همه روش ها مطابق با دستورالعمل های ARRIVE تکمیل شدند. این آزمایش بر روی موش‌های ماده آلبینو سوئیسی با وزن 20 تا 25 گرم و در سنین 10 تا 12 هفته انجام شد. موش ها تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند. موش ها در یک محیط دمای کنترل شده با چرخه 24 ساعته نگهداری شدند. همه موش‌ها به مدت دو هفته قبل از شروع آزمایش با این مکان سازگار شدند. حیوانات با رژیم غذایی معمولی و آب به طور آزاد ارائه شدند. چهار موش حامل EAC در روز 14 تزریق داخل صفاقی EAC (IP) از واحد بیولوژی سرطان، قاهره، مصر به دست آمد. در آزمایشگاه ما، مایع آسیتی حاوی سلول‌های EAC با پیوند IP آسپتیک سریال در موش نگهداری و تکثیر شد. به هر موش 200 میلی لیتر سلول EAC 1 × 106 تزریق شد. سلول‌های EAC حفره صفاقی را با تقسیم سریع سلول‌ها پر کردند که منجر به تجمع مایع آسیتی شد و حیوان می‌توانست 17 تا 18 روز پس از تزریق EAC در صورت عدم درمان مناسب بمیرد.
طراحی تجربی
هفتاد و دو موش به 12 گروه (n = 6 / گروه) تقسیم شدند. گروه نرمال (شاهد): به موش‌ها نرمال سالین (9/0 درصد وزنی در حجم، 300 میکرولیتر در موش) تزریق شد. گروه امی: موش ها آمیگدالین تجویز کردند. گروه SorIP: موش ها تحت درمان IP با سورافنیب قرار گرفتند. گروه SorOS: موش ها به صورت خوراکی با سورافنیب تحت درمان قرار گرفتند. گروه Amy + SorIP: به موش‌ها آمیگدالین داده شد و سورافنیب IP تزریق شد. گروه Amy + SorOS: به موش ها آمیگدالین و سورافنیب خوراکی داده شد. گروه EAC: موش‌ها با 200 میلی‌لیتر سلول EAC 1 × 106 IP تزریق شدند و به مدت 14 روز بدون درمان رها شدند. گروه EAC+ Amy: حیوانات یک بار با سلول های EAC تزریق شدند و 24 ساعت بعد با آمیگدالین درمان شدند. EAC + SorIP: موش ها با سلول های EAC تلقیح شدند و 24 ساعت بعد به آنها سورافنیب تزریق شد. EAC + SorOS: موش ها یک بار با سلول های EAC تلقیح شدند و 24 ساعت بعد به آنها سورافنیب خوراکی داده شد. EAC + Amy + SorIP: موش ها یک بار با EAC تلقیح شدند و 24 ساعت بعد آنها با آمیگدالین و سورافنیب (IP) درمان شدند. گروه EAC + Amy + SorOS: موش‌ها با EAC تلقیح شدند و 24 ساعت بعد با آمیگدالین و سورافنیب درمان شدند. همه تیمارها روزانه به مدت 14 روز داده شدند و دوزهای آمیگدالین (300 میلی گرم/کیلوگرم موش) و سورافنیب (30 میلی گرم/کیلوگرم موش برای هر دو IP و OS) بر اساس یک مطالعه مقدماتی با کمک مطالعات قبلی انتخاب شدند34،35. آمیگدالین (ویتامین B17) و سورافنیب به ترتیب از شرکت های سیگما آلدریچ و بایر خریداری شدند. حیوانات در ابتدای آزمایش (وزن اولیه بدن، گرم)، در پایان آزمایش (وزن نهایی، گرم) وزن شدند و میانگین تغییر وزن بدن (گرم) با کم کردن وزن اولیه از وزن نهایی محاسبه شد. وزن. به خوبی شناخته شده است که تغییرات در وزن بدن موش های حامل EAC یک معیار غیرمستقیم اضافی برای تغییرات توده تومور در این حیوانات است.
نمونه برداری
در پایان دوره آزمایشی (2 هفته)، موشهای صحرایی یک شبه روزه به مدت 24 ساعت قربانی شدند. پس از آخرین تیمار، نمونه‌های خون در لوله‌های شیشه‌ای تمیز به مدت 15 دقیقه در 3000 × گرم سانتریفیوژ شدند تا سرم‌های شفاف و بدون همولیز بدست آید. لوله های اپندورف با برچسب بلافاصله به - 20 درجه سانتیگراد ارسال شد. سرم برای تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی منجمد شد. پس از اتانیزاسیون با تخلخل، کبدها بلافاصله برداشته شدند و برخی از نمونه ها در فرمالین 10 درصد (بررسی پاتولوژیک) ثابت شدند، و بقیه یا هموژنیزه شدند (آزمایش بیوشیمیایی) یا در دمای 70- درجه سانتیگراد (استخراج RNA) منجمد شدند.
حجم تومور (مایع آسیت) و تعداد EAC
در پایان آزمایش (روز 14)، مایع آسیتی حاوی سلول‌های EAC از حفره صفاقی هر موش قبل از تشریح خارج شد. برای اندازه گیری مقدار مایع آسیتی جمع آوری شده از یک لوله سانتریفیوژ مدرج استفاده شد. پس از تعلیق سلول های EAC در سالین ایزوتونیک استریل، از هموسیتومتر Neubauer برای شمارش سلول های کل، زنده و غیرقابل زنده EAC استفاده شد.
ارزیابی پارامترهای بیوشیمیایی

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
سطح سرمی آنزیم های آسیب کبدی [آسپارتات ترانس آمیناز (AST)، آلانین ترانس آمیناز (ALT)، گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT)]، آلبومین و پروتئین کل با استفاده از کیت های تجاری موجود (Biomed Diagnostics، قاهره، مصر) اندازه گیری شد. هموژنه های کبد همانطور که قبلاً توضیح داده شد آماده شدند. سطوح کبدی نشانگر پراکسیداسیون لیپیدی مالون دی آلدئید (MDA) و نشانگرهای آنتی اکسیدانی کاهش گلوتاتیون (GSH) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD) با استفاده از کیت های خریداری شده از Biodiagnostics و همانطور که قبلاً توضیح داده شد، به صورت رنگ سنجی اندازه گیری شدند.
Real-time PCR
Real-time PCR برای تعیین تغییرات در بیان نسبی ژن‌های Nrf2، MMP9 و VEGF در نمونه‌های کبدی همه گروه‌ها استفاده شد. RNA کل ابتدا جدا شد و سپس توسط کیت های خریداری شده از Thermo Scientific، ایالات متحده (به ترتیب # K0731 و #EP0451) به cDNA رونویسی معکوس شد. توالی پرایمرها به شرح زیر بود: F: 5' CACATCCAGACAGACACCAGT 3' و R: 5' CTACAAATGGGAATGTCTCTG C 3' برای Nrf2. F: 5′ TCGAAGGCGACCTCAAGTG 3′ و R: 5′ TTCGGTGTAGCTTTG GATCCA 3′ برای MMP9؛ F: 5′ GATCATGCGGATCAAACCTCACC 3′ و R: 5′ CCTCCGGACCCAAAGTGCTC 3′ برای VEGF؛ F: 5' CATGGATGACGATATCGCT 3' و R: 5' CATGAGGTAGTCTGTCAGGT 3' برای β اکتین (کنترل داخلی). شرایط منحنی حرارتی و ذوب همانطور که قبلاً شرح داده شد 39،40،41 انجام شد. تغییر برابری در بیان ژن با استفاده از روش 2−∆∆Ct تعیین شد.
بررسی هیستوپاتولوژیک
بافت‌های کبد در سری‌های صعودی اتانول آب‌گیری، در زایلن پاک‌سازی شدند، در موم پارافین جاسازی و توسط میکروتوم به ضخامت 5 میکرومتر برش داده شدند، با ائوزین و هماتوکسیلین رنگ‌آمیزی شدند، مورد بررسی قرار گرفتند و برای تشخیص تغییرات هیستوپاتولوژیک زیر میکروسکوپ نوری عکس‌برداری شدند.
تحلیل آماری
برای تجزیه و تحلیل داده ها از GraphPad Prism 5.0 استفاده شد. نتایج تجربی به صورت میانگین ± میانگین خطای استاندارد (SEM) بیان شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و سپس آزمون توکی برای مقایسه چندگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقادیری که P < 0.05 بود، از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
بیانیه هیئت بررسی سازمانی
این مطالعه بر اساس دستورالعمل ARRIVE انجام شد و توسط کمیته اخلاقی در دانشکده علوم دانشگاه تانتا تایید شد.
References
1- Badawy, A. A., Othman, R. Q. A. & El-Magd, M. A. Effect of combined therapy with camel milk-derived exosomes, tamoxifen, and hesperidin on breast cancer. Mol. Cell. Toxicol. https://doi.org/10.1007/s13273-021-00163-4 (2021).
2- Mutar, T. F., Tousson, E., Hafez, E., Abo Gazia, M. & Salem, S. B. Ameliorative effects of vitamin b17 on the kidney against ehrlich ascites carcinoma induced renal toxicity in mice. Environ. Toxicol. 35, 528537 (2020).
3- Bhattacharya, S. & Haldar, P. K. Trichosanthes dioica root extract induces tumor proliferation and attenuation of antioxidant system in albino mice bearing ehrlich ascites carcinoma. Interdiscip. Toxicol. 4, 184190 (2011).
4- Magdy, A. et al. Green tea ameliorates the side effects of the silver nanoparticles treatment of ehrlich ascites tumor in mice. Mol. Cell. Toxicol. 16, 271282 (2020).
5- Zedan, A. M. G. et al. Oriental hornet (Vespa orientalis) larval extracts induce antiproliferative, antioxidant, anti-inflammatory, and anti-migratory effects on mcf7 cells. Molecules 26, 3303. https://doi.org/10.3390/molecules26113303 (2021).
6- Mansour, G. H. et al. Bee venom and its active component melittin synergistically potentiate the anticancer effect of sorafenib against hepg2 cells. Bioorg. Chem. https://doi.org/10.1016/jbioorg2021105329 (2021).
7- Mahfouz, D. H. et al. Therapeutic potential of snake venom, l-amino oxidase and sorafenib in hepatocellular carcinoma. Mol. Cell. Toxicol. https://doi.org/10.1007/s13273-021-00151-8 (2021)
8- Awad, M. G., Ali, R. A., Abd El-Monem, D. D. & El-Magd, M. A. Graviola leaves extract enhances the anticancer effect of cisplatin on various cancer cell lines. Mol. Cell. Toxicol. 16, 385399. https://doi.org/10.1007/s13273-020-00092-8 (2020).
9- El-Magd, M. A. et al. Melatonin maximizes the therapeutic potential of non-preconditioned mscs in a den-induced rat model of hcc. Biomed. Pharmacother. 114, 108732 (2019).

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
10- Khamis, A. A. A. et al. Hesperidin, piperine and bee venom synergistically potentiate the anticancer effect of tamoxifen against breast cancer cells. Biomed. Pharmacother. 105, 13351343 (2018).
11- Wang, R. et al. Amygdalin inhibits tgfβ1-induced activation of hepatic stellate cells (hscs) in vitro and ccl(4)-induced hepatic fibrosis in rats in vivo. Int. Immunopharmacol. 90, 107151 (2021).
12- Sharifi-Rad, J. et al. Natural products and synthetic analogs as a source of antitumor drugs. Biomolecules 9, 679 (2019).
13- El-Desouky, M. A., Fahmi, A. A., Abdelkader, I. Y. & Nasraldin, K. M. Anticancer effect of amygdalin (vitamin b-17) on hepatocellular carcinoma cell line (hepg2) in the presence and absence of zinc. Anticancer Agents Med. Chem. 20, 486494 (2020).
14- Moslehi, A., Komeili-movahed, T. & Moslehi, M. Antioxidant effects of amygdalin on tunicamycin-induced endoplasmic reticulum stress in the mice liver: Cross talk between endoplasmic reticulum stress and oxidative stress. J. Rep. Pharm. Sci. 8, 298302 (2019).
15- Ma, Y. et al. Ly3214996 relieves acquired resistance to sorafenib in hepatocellular carcinoma cells. Int. J. Med. Sci. 18, 14561464 (2021).
16- Niklander, S., Bordagaray, M. J., Fernández, A. & Hernández, M. Vascular endothelial growth factor: A translational view in oral non-communicable diseases. Biomolecules 11, 85 (2022
17- Berk, V. et al. Efficiency and side effects of sorafenib therapy for advanced hepatocellular carcinoma: A retrospective study by the anatolian society of medical oncology. Asian Pac. J. Cancer Prev. APJCP 14, 73677369 (2013).
18- Samudrala, P. K. et al. Evaluation of antitumor activity and antioxidant status of Alternanthera brasiliana against ehrlich ascites carcinoma in swiss albino mice. Pharmacogn. Res. 7, 6673 (2015).
19- Elkeiy, M. et al. Chitosan nanoparticles from artemia salina inhibit progression of hepatocellular carcinoma in vitro and in vivo. Environ. Sci. Pollut. Res. Int. 27, 1901619028 (2018).
20- Abdelhady, D. H., El-Magd, M. A., Elbialy, Z. I. & Saleh, A. A. Bromuconazole-induced hepatotoxicity is accompanied by upregulation of pxr/cyp3a1 and downregulation of car/cyp2b1 gene expression. Toxicol. Mech. Methods 27, 544550 (2017).
21- Abdelhady, D. et al. The ameliorative effect of aspergillus awamori on aflatoxin b1-induced hepatic damage in rabbits. World Mycotoxin J. 10, 363373 (2017).
22- Tousson, E., Hafez, E., Abo Gazia, M. M., Salem, S. B. & Mutar, T. F. Hepatic ameliorative role of vitamin b17 against ehrlich ascites carcinoma-induced liver toxicity. Environ. Sci. Pollut. Res. Int. 27, 92369246 (2020).
23- Alyan, M., Shalaby, M., El-Sanousi, A., Mohamed, A. & Shebl, R. Antiviral and anticancer potentials of snake and scorpion venom derivatives. Invent. Impact Mol. Pharmacol. 2, 1522 (2014).
24- Aldubayan, M. A., Elgharabawy, R. M., Ahmed, A. S. & Tousson, E. Antineoplastic activity and curative role of avenanthramides against the growth of ehrlich solid tumors in mice. Oxid. Med. Cell. Longev. 2019, 5162687 (2019).
25- Badawy, A. et al. Isolates from Thymelaea hirsuta inhibit progression of hepatocellular carcinoma in vitro and in vivo. Nat. Prod. Res. 35, 17991807 (2019).
26- Abu Khudir, R., El-Magd, M. A., Salama, A. F., Tousson, E. M. & El-Dsoki, S. M. Curcumin attenuated oxidative stress and inflammation on hepatitis induced by fluvastatin in female albino rats. Alex. J. Vet. Sci. 62, 102115 (2019).
27- Ramadan, A., Kamel, G., Awad, N. E., Shokry, A. A. & Fayed, H. M. The pharmacological effect of apricot seeds extracts and amygdalin in experimentally induced liver damage and hepatocellular carcinoma. J. Herbmed. Pharmacol. 9, 400407 (2020).
28- Abboud, M. M., Al Awaida, W., Alkhateeb, H. H. & Abu-Ayyad, A. N. Antitumor action of amygdalin on human breast cancer cells by selective sensitization to oxidative stress. Nutr. Cancer 71, 483490 (2019).

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/24/2022 11:03 PM]
29- Taguchi, K., Motohashi, H. & Yamamoto, M. Molecular mechanisms of the keap1nrf2 pathway in stress response and cancer evolution. Genes Cells Devoted Mol. Cell. Mech. 16, 123140 (2011).
30- Yang, S. F. et al. Antimetastatic potentials of flavones on oral cancer cell via an inhibition of matrix-degrading proteases. Arch. Oral Biol. 53, 287294 (2008).
31- Westergren-Thorsson, G. et al. Vegf synthesis is induced by prostacyclin and tgf-β in distal lung fibroblasts from copd patients and control subjects: Implications for pulmonary vascular remodelling. Respirology (Carlton, Vic) 23, 6875 (2018).
32- El Bakary, N. M., Alsharkawy, A. Z., Shouaib, Z. A. & Barakat, E. M. S. Role of bee venom and melittin on restraining angiogenesis and metastasis in γ-irradiated solid ehrlich carcinoma-bearing mice. Integr. Cancer Ther. 19, 1534735420944476 (2020).
33- El-Magd, M. A., Khamis, A., Nasr Eldeen, S. K., Ibrahim, W. M. & Salama, A. F. Trehalose enhances the antitumor potential of methotrexate against mice bearing ehrlich ascites carcinoma. Biomed. Pharmacother. 92, 870878 (2017).
34- Fendrich, V. et al. Sorafenib inhibits tumor growth and improves survival in a transgenic mouse model of pancreatic islet cell tumors. Sci. World J. 2012, 529151 (2012).
35- El-Masry, T. A., Al-Shaalan, N. H., Tousson, E., Buabeid, M. & Alyousef, A. M. The therapeutic and antineoplastic effects of vitamin b17 against the growth of solid-form ehrlich tumours and the associated changes in oxidative stress, DNA damage, apoptosis and proliferation in mice. Pak. J. Pharm. Sci. 32, 28012810 (2019).
36- Mohamed, A. E. et al. Potential therapeutic effect of thymoquinone and/or bee pollen on fluvastatin-induced hepatitis in rats. Sci. Rep. 11, 15688 (2021).
37- El-Bayomi, K. M. et al. Association of cyp19a1 gene polymorphisms with anoestrus in water buffaloes. Reprod. Fertil. Dev. 30, 487497 (2018).
38- Saleh, A. A. & El-Magd, M. A. Beneficial effects of dietary silver nanoparticles and silver nitrate on broiler nutrition. Environ. Sci. Pollut. Res. 25, 2703127038 (2018).
39- Selim, N. M. et al. Chrysophanol, physcion, hesperidin and curcumin modulate the gene expression of pro-inflammatory mediators induced by lps in hepg2: In silico and molecular studies. Antioxidants 8, 371 (2019).
40- Elgazar, A. A., Selim, N. M., Abdel-Hamid, N. M., El-Magd, M. A. & El Hefnawy, H. M. Isolates from alpinia officinarum hance attenuate lps induced inflammation in hepg2: Evidence from in silico and in vitro studies. Phytother. Res. 32, 12731288 (2018).
41- Saleh, A. A. et al. Integrative effects of feeding Aspergillus awamori and fructooligosaccharide on growth performance and digestibility in broilers: Promotion muscle protein metabolism. Biomed. Res. Int. 2014, 946859 (2014).
https://www.nature.com/articles/s41598-022-10517-0