دکتر سید سلمان فاطمی

نسبت ها در کیهان ما چگونه تعیین می‌شود؟
نسبت آنچه می‌شناسیم به آنچه نمی‌شناسیم، آنقدر کوچک است که بر هر دانشمند و هر پژوهشگر عاقل، لازم است همیشه جایی را برای ندانسته های خود در نظر بگیرد ولی این، مانع از تلاشی حیران برای کشف حقیقت نیست.
کیهان ما آنقدر دقیق و منظم، برنامه ریزی شده است که هیچ نیروی اضافی در آن، قابل محاسبه نیست. این که هیچ نیرویی وارد کیهان ما نشده است بسیاری از اندیشمندان را به سوی عدم نیاز کیهان به خالق و خدا کشانده است ولی حقیقت اینکه عدم ورود هیچ نیروی اضافی به جهان، نشانه ی برنامه ریزی و قانونمندی عمیق کیهان است.
(گشتاور دوقطبی الکتریکی گریزان

توسط: دکتر امیرا وال بیکر، اخترفیزیکدان بنیاد علوم رزونانس
اندازه گیری دقیق گشتاور دوقطبی الکترون electric dipole moment(EDM) می تواند به حل سوالات بی پاسخ در مورد جهان ما کمک کند.
مدل استاندارد فیزیک ذرات، به طور دقیق تمام اندازه گیری های فیزیک ذرات را- که تاکنون در آزمایشگاه انجام شده است- توصیف می کند. با این حال، اگرچه هدف آن توصیف جهان قابل مشاهده ی ما، از بزرگ‌ترین تا کوچک‌ترین مقیاس است، در حال حاضر سؤالات زیادی را برای بحث باقی می‌گذارد.
یکی از آنها این است: چرا ماده ی معمولی در جهان ما، غالب است و ضد ماده، غالب نیست؟

در اوایل سال 1967، دانشمند روسی آندری ساخاروف تشخیص داد که دلیل احتمالی این عدم تقارن، می تواند وقوع نقض CP باشد، یعنی اینکه تقارن ترکیبی شارژ(C) و بار (P)- آنطور که انتظار می رفته- حفظ نشده است. ساخاروف پیشنهاد کرد که ماده و پادماده، به مقدار مساوی در جهان اولیه وجود داشته است و عدم تقارن، با ظهور نقض CP، به احتمال زیاد در چند ثانیه ی اول پس از انفجار بزرگ، ایجاد شده است. (اساسا انفجار بزرگ، ابتدایی کشف شده بر اساس ظرف شناختی و معرفتی دانشمندان امروز است ولی هرگز، پایان ماجرا نیست.
خود انفجار بزرگ ممکن است انتهای کیهان های دیگری باشد که قبل از آن، بوده اند و هر کدام از این جهان ها، نهایتی از یک انفجار بزرگ دیگر باشند. طرح این فرضیه ها هر چند جذاب است ولی پایان ماجرا و سفر اکتشافی یک پژوهشگر عاقل نیست. به همین ترتیب فرض به هم خوردن تقارن بار و شارژ پس از انفجار بزرگ، فرضی خوب ولی دور از همه ی حقیقت است. تقارن در اجزای کیهان در ابتدا و ایجاد عدم تقارن در مرحله ی بعد- در جایی که اساسا خود انفجار بزرگ در مرتبه ای متمایز از مراحل قبلی و جهانی های گذشته، ایجاد می‌شود بی معنی است.
انفجار بزرگ و مراحل بعد از آن، پیدایش جهانی متمایز از گذشته و دارای خصوصیات و ویژگی هایی متفاوت است. ارزیابی تقارن بین دو چیز متمایز و متفاوت، ارزیابی دقیقی نیست. ارزیابی تقارن بین دو چیز- که جنس و وجود آنها متفاوت از هم است- به خصوص که نگاه بر آنها در ظرف ذهن ناظری صورت میگردد که از درون یکی از جهان ها مینگرد و ذهنیت او تابع قوانین و خصوصیات آن است و در بیشتر موارد قادر به لمس و درک چیزی بیرون از آن نیست، ارزیابی ای علمی نیست.)
این عدم تقارن، بعدها با تکامل کیهانی، منتشر گردید.
مدل استاندارد فیزیک ذرات، از آن زمان شامل پارامترهایی برای توضیح چنین تخلفی است، اما برای توضیح عدم تقارن ماده-ضد ماده ی مشاهده شده، کافی نیست.
دانشمندان، نظریه‌های جایگزینی را پیشنهاد کرده‌اند که در آن، نقض تقارن زمان، رخ می‌دهد و این ممکن است عجیب به نظر نرسد، زیرا زمان به طور کلی، نامتقارن است. با این حال، در یک حالت تعادل، تقارن زمانی، می تواند وجود داشته باشد. (مطرح کردن تقارن زمانی، به عنوان بعدی از ابعاد کیهان و طرح آن به صورت زمان و برگشت زمان، در جایی که تصور زمان ممکن نیست یعنی قبل از زمان پلانک- که اندکی پس از انفجار بزرگ رخ میدهد- طرحی پخته نیست.)
جالب اینکه در سطح کوانتومی، این تقارن زمانی تعادل مورد انتظار، نقض می شود. به عنوان مثال، یک الکترون پیش رونده در یک میدان مغناطیسی در جهت میدان مغناطیسی پیش می رود، بنابراین تقارن زمانی را حفظ می کند. با این حال، یک میدان الکتریکی، جهت را تغییر نمی دهد؛ بنابراین پیشرفت یک الکترون در میدان الکتریکی، تقارن زمانی را نقض می کند.
این نقض، باعث ایجاد یک گشتاور دوقطبی الکتریکی (electric dipole moment EDM) در امتداد محور چرخش الکترون می‌شود، یعنی

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [10/14/2022 9:37 PM]
عدم تقارن در برهمکنش مذکور، نقض تقارن CP است؛ بنابراین، اندازه‌گیری قابل توجه غیرصفر EDM، می‌تواند عدم تقارن ماده-پادماده ی مشاهده شده در جهان را توضیح دهد.(دوباره تاکید می‌شود عدم تقارن زمان و ماده- پادماده- آنطور که ما مشاهده و درک می کنیم- وابسته به ظرف ادراکی ناظری است که با مقیاس های خود اقدام به ارزیابی تقارن یا عدم تقارن میکند. این در حالی است که در بیرون از ظرف ذهنی این ناظر، مقیاس ها و خطکش های اندازه گیری، متفاوت است. مشاهده ی تناقض های موجود در جهان؛ به خصوص بین ناظری- که در سطح ماکرو مینگرد- و ناظری- که در سطح میکرو مینگرد- کاملا قابل انتظار است.)
با این حال، مقادیر پیش‌بینی‌شده توسط مدل‌های جایگزین مانند ابرتقارن برای اندازه‌گیری تجربی، بسیار کم است، حداقل تا همین اواخر!
اکنون، تیمی از دانشمندان از بنیادAdvanced Cold Molecule Electron (ACME) EDM به رهبری پروفسور دویل، گابریلز و دمیل، با موفقیت سرعت اسپین الکترون را اندازه‌گیری کرده و حد EDM را به دست آورده‌اند.
این نتایج، نه تنها به محدود کردن EDM کمک می کند، بلکه به طور قابل توجهی، دوباره مدل استاندارد را زیر سوال می برد!
معکوس شدن زمان، اساساً به این معنی است که اگر جریان زمان معکوس شود، یک سیستم، یکسان به نظر می رسد، تنها تفاوت این است که سرعت و چرخش در دو جهت مخالف هستند. اگر ظاهر سیستم، متفاوت باشد، در این صورت یک نقض زمانی، رخ داده است و گفته می‌شود که سیستم، نامتقارن است. بنابراین، نتیجه می شود اگر نقض شارژ (C) و/یا بار (P)، وجود داشته باشد، تقارن زمانی(T) یا نقض عدم تقارن زمان، رخ می دهد.

https://es.resonancescience.org/.../el-escurridizo...
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست