فضا-زمان میگوید ماده، چگونه حرکت می کند؛
ماده، خبر می دهد فضا- زمان چگونه خمیده میشود.
جان آرکیبالد ویلر(به انگلیسی: John Archibald Wheeler (متولد ۱۹۱۱ جکسونویل، فلوریدا - درگذشته ۲۰۰۸)، فیزیکدان آمریکایی و از پیشگامان فیزیک هستهای بود.واژه «کرمچاله» و «سیاهچاله فضایی»، ابداعات او برای نامیدن چنان جرم گرانشی است. ویلر دانشآموخته ی دانشگاه جان هاپکینز بود. بسیاری از فیزیکدانان نظریه پردازِ تاثیرگذارِ حاضر، شاگرد او بودهاند. ریچارد فاینمن، چارلز میسنر، کیپ تورن، رابرت والد، یاکوب بکنشتاین، بهرام مشحون، و هیو اورت از شاگردان صاحب نامش بودهاند.)
“Space-time tells matter how to move; matter tells space-time how to curve.” John Archibald Wheeler
Art by SV Mitchell
https://www.facebook.com/groups/901761743520534/permalink/1798278333868866/?mibextid=Nif5oz
تصور بستری- که روی تارها یا ریسمان های خود، جهان را جای داده است- نگاه را نسبت به اجزای جهان و فاصله ی بین اجزا متفاوت می کند. تصور جهان به عنوان حقیقتی که تغییر نمیکند متفاوت است از تصور آن به عنوان اجزایی که تحت مدیریت ریسمان های اصیلی است که آن را در ابعاد موجود، شکل می دهد.
در تئوری ریسمان، نه ماده، اصیل است و نه ابعاد آن یعنی زمان-مکان.
آنچه ناظر هوشمند از این ماده، تصور میکند، ابعادی است که در قالب نیازهای تکامل مادی شکل می گیرد. ماده و ابعاد آن از جمله زمان و مکان، چیزی جدای از هم نیستند بلکه شکل گیری ماده و حرکت آن، وابسته ی به این ابعاد است و این ابعاد، برآمده از میزان خم ریسمان های بستر کیهان است و چیزی جدا نیست بلکه اگر این خمیدگی بیشتر و بیشتر شود، تمایزها و فاصله ها در میان اجزای متفاوت، کمتر و کمتر میشود تا جایی که فاصله ای میان اجزا باقی نمیماند.
اجزا و ریسمان های موجود پس از انفجار بزرگ، خودش در بستر قدرت دانشمندان در نگاه بر ابتدای کیهان و توان آنها در کشف پرتوهای صادر شده از ابتدای جهان، درک میشود و اگر روزی دانشمندان، به جایی یا وجودی عمیق تر بنگرند، این ریسمان ها و تارها هم اصالت خود را از دست خواهد داد.
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031