دکتر سید سلمان فاطمی

هر حرکت، خمیده می‌شود و هر خمیدگی، مارپیچ است.
All Motion is Curved and All Curvature is Spiral Walter Russell

اما چرا هر حرکت، خمیده میشود و هر حرکت، مارپیچ است؟
خمیدگی و موج، اساس همه ی تحولات و برداشت ها از کیهان مادی است. از یک سو حرکت چرخان زمین بر دور خود و به دور خورشید و حرکت و توسعه ی مداوم کهکشان ها، سبب می شود یک نقطه ی ثابت، روی زمین وجود نداشته باشد و اساسا کشیدن یک دایره یا مثلث بسته ی حقیقی، روی زمین ممکن نیست زیرا در زمانی که برای کشیدن یک دایره از نقطه ی شروع، رسم را شروع می‌کنیم تا زمانی که در تصور خود به این نقطه برمی گردیم، در مسیری مارپیچ، صدها متر از نقطه ی اول دور شده ایم!
از سوی دیگر تمایزهای کیهان مادی- که بر اساس برداشت ناظران از امواج تابش شده از اشیا شکل می گیرد- رو به سوی فرگشت و ارتقا دارد ولی نه به معنی تکامل حقیقی بلکه فقط برای ایجاد سازگاری بیشتر.
هرچند این تکامل، کامل شدنی حقیقی نیست ولی نشانه ای از حرکت و تحول مداوم کیهان به سوی شرایط سازگارتر و مناسب تر برای زیستن است. در مسیر این تکامل مصطلح، آنچه باعث شناخت محیط و واکنش مناسب میشود، درک امواجی است که داده هایی را از هر موجود در کیهان به اندامهای حسی ارسال میکند. یعنی ما با اشیا مواجه نیستیم بلکه با امواجی مواجهیم که از طریق آن، جهان را می شناسیم و با آن واکنش نشان می‌دهیم.
رمز تکاپو در حرکت به سوی شرایط مناسب برای زیستن، امواج موجود در کیهان و نه تعامل ما با خود اشیا است. امواج، جهان را به ما می‌شناسند و
این امواج خودش نوسانات انرژی بازتاب شده از اشیای اطراف ماست.
اگر جاذبه ی میان اشیا، بسیار زیاد باشد، می‌تواند سیاهچاله ای را ایجاد کند که هیچ نوری قادر به گریز از آن نیست. یعنی در برابر این جاذبه ی قوی، همه ی قوانین فیزیک در هم می‌شکند.
این ابرجاذبه می‌تواند آنقدر زیاد شود که با خم کردن بستر کیهان که متناسب با جاذبه ی میان اجزا است فاصله های کیهانی را بسیار بسیار کم کند. خمیدگی، رمز قوانین جدید فیزیک در نسبیت عام است و میتواند قوانین را با توجه به شدت خود، دگرگون کند.
امواج فقط نشان دهنده ی کیهان به ما نیستند بلکه می‌تواند قوانین جدیدی را که امروز برای ناشناخته است بیافریند. و این تا زمانی است که تصور سنگین ناظر، موج را متلاشی نکند و یا به تعبیری، موج نشان دهنده ی کیهان را در سیاه چاله ی سنگین و چگال نگاه ناظر از حقیقت، به صورت ذره ای منفرد در نیاورد.
سیاهچاله ها می‌تواند موج را دگرگون کند ولی این سیاهچاله ها فقط بیرونی نیست بلکه سیاهچاله می‌تواند در درون ذهن هرفرد با جهت دهی به نگاه و تمرکز بر موج دریافتی خاص، چنان جاذبه ای ایجاد کند که نه فقط، گریز ازآن دشوار است بلکه اساسا بخش بزرگی از امواج دریافتی را سانسور و حذف می‌کند.
طیف نگاه ناظر هوشمند، پرسش در مورد حقیقت را از ریشه حذف می‌کند، به جای آنکه به دنبال جواب و درک حقیقت باشد.
شناخت، حجاب و پرده است و مهم قانع نشدن به آن چیزی است که می شناسیم.