پنج اکتشاف شگفت آور در مورد مرگ و زمان مردن:
بر اساس سخنی از بنجامین فرانکلین، در این دنیا از هیچ چیز نمیتوان اطمینان داشت بجز مرگ و مالیات. از آنجا که به نظر نمیرسد در مورد مالیات سخن فرانکلین همهجا مصداق داشته باشد به قسمت جذاب و حتمیتر اما ناخوشایند آن یعنی مرگ میپردازیم. سالها است دانشمندان در این مورد تحقیق میکنند و همانطور که برای خوانندگان همیشگی زومیت مقالات زیادی در این باره منتشر کردهایم، هنوز آنچه از مرگ میدانیم در برابر نادانستهها اندک مینماید. علم از راههای مختلفی این واقعه را بررسی میکند؛ آنچه در ادامه خواهید خواند هرکدام نتیجهای است که از یکی از این راهها به دست آمده است.
در مورد این پنج کشف شگفت آور را در شيمي و زیست شناسی و پزشکی و وراثت و جامعه شناسی و روانشناسی، احتمالا اطلاعاتی نداري!
بویی که گوشت انسان آن را می پراکند، شیرین است: دشوار است بوی مرگ توصیف شود، ولی بیشتر مردم اتفاق نظر دارند که بدبوست. به هر صورت بویی که از بدن انسان جدا میگردد، بسیار پیچیده است و از 400 ترکیب شیمیایی فرار، تشکيل شده است و در بسیاری از آنها با حیوانات اشتراک داريم.
ولی مطالعه ای جدید نشان داد، ممکن است استر های پنج گانه ای موجود باشد( ترکیباتي در عضو هستند که با آب واکنش نشان میدهند، تا الکلها و اسیدها را تولید کنند) و اینها مخصوص انسان هستند.
این مقایسه بین 26 گونه حیوان و قورباغه و پرندگان و خوک انجام شد و آنچه در خصوص آن نتیجه شد آن که این مواد، از طریق گیاهان هم تولید مي شوند؛ به خصوص وقتی عفونی گردند.
آن افرادی که در تماس با اين مواد بوده اند مانند علماي پزشکی قانونی و کسانی که در قبر کار میکنند این بو را بسیار شیرین و جذاب توصیف میکنند.
آیا ناخن ها و موهای تو پس از مرگ به رشد خود ادامه میدهند؟:
شاید شنیده باشی ناخن و موهای ما حداقل، مدتی پس از مرگ به رشد خود ادامه می دهند به گونه ای که به نظر میرسد جسد نبش شده، نیازمند تراشيدن مو و ناخن است!
و این اندیشه شاید به دلیل مشکلی در درک بینایی ایجاد شده باشد و توهمی بیش نیست و حقیقت، آن است که بدنهای ما در نتیجه کمبود آب، منقبض و جمع میشود و ناخن ها و موها به نظر ما بلندتر شده است. در حقیقت مو و ناخن اجزایی مرده هستند و اجزای زنده، پياز مو و بستر ناخن زیر پوست است و این اعضا به نوبه خود به تنظیم هورمونی نیاز دارد تا مو و ناخن را سبب شود و باید اشاره شود که به ساختارهای دیگری مانند پروتئینها و چربی ها هم نیازمند است که با مرگ یا در زمان کوتاهی پس از آن، از بین می روند.
طول دو قطعه کناری کروموزومها یا تلومر، عمر سلول را تعیین میکند:
براي مدتی طولاني تصور می کردیم که سلول های ما جاودانه هستند و در شرایط محیطی مناسب، تا ابد تقسیم خواهندشد، ولی همانطور که در سال 1961 مشخص شد این دیدگاه درست نیست و پس از 50 تا 70 تقسیم، این فرايند متوقف میشود.
پس از مدتی این فرضیه مطرح شد: تلومر- که زنجیره ای مکرر از اسیدهای نوکلئيک در انتهای کروموزومهای ماست- با هر تقسیم کوتاه میشود و وقتی بسیار کوتاه شد، تقسیم سلول متوقف میشود و سلول ها می میرند. از آن زمان، دلایلی برای اثبات این مطلب مطرح شد که از طريق طول تلومر میتوان به عمر سلول پی برد. این مطلب، فقط محدود به انسان نیست.
به هر صورت همه تحقیقات این را نشان نمیدهد و دقیقا مشخص نیست که کوتاهی تلومر دلیل پیری سلول است یا فقط، علامت آن است. وقتی تلومر درباره پیری سلول، حکم میکند زياد شدن عمر سلول، با زیاد کردن طول آن ممکن است. در حال حاضر همچنان، بسیار اندک در مورد تلومر می دانیم.
ترس از مرگ با زیادشدن سن، کم میشود:
غیر منطقی است که ترس ما از مرگ، با بيشتر شدن سن کمتر شود زیرا با زيادشدن سن، به مرگ نزدیک تر میشویم. ولی تحقيقات در ایالات متحده این را اثبات کرده است. یکی از تحقیقات که بر روی شرکت کنندگان با عمر 40 تا 50 سال انجام شده است، نشان داد، ترس آنها از مرگ بیشتر از افراد 60 تا 70 ساله است. مطالعه ای دیگر نشان داد که افراد مسن با سن شصت سال، کمتر از افراد با متوسط عمر 35-50 و بالغين با عمر 18-25 سال، از مرگ مي ترسند.
در مطالعه ای که اخیرا منتشر شد دیدند پس از آنکه انسان به دهه نهم عمر خود می رسد، آنقدر اندوه میبیند که اندوه مرگ، از آن همه غم، کمتر میشود. در مورد مردان، کاهش ترس از مرگ در دهه ششم است در حالی که در زنان، بین 40 تا 50 سال است. این مطالعات در افراد در سنین مختلف، نتوانستند اطلاعاتی را در مورد همه زندگی افراد به دست بیاورند. از این رو ممکن است ارتباط بین پیری و اندوه مرگ، به خاطر تاثیرات نسل های قبل از انسان کنوني باشد زيرا ممکن است پیشینیان ما در برابر این امور، سر سختی بیشتری نشان می دادند.
@salmanfatemi
فکر در مورد مرگ، ما را متمایز میسازد : مطالعه ای روی افرادی انجام شد و از آنها خواستند احساسشان را در برابر مرگ بیان کنند و از آنها خواسته شد، افکارشان را در خصوص آنچه معتقدند، در سطح بدنی برای آنها رخ خواهد داد، بیان کنند. از هزاران نفر سؤال شد و این مطالعات حدود دویست مطالعه و طی 25 سال بود و این نتایج به دست آمد: فکر کردن به مرگ در مقایسه با فکر کردن به دیگر موارد آزار دهنده یا منابع اندوه آمیز دیگر، سبب میشود فرد بيشتر، احساس آرامش کند و بیشتر در برابر زنان دچار فحشا، مقاومت نماید و در نابود کردن فرد یا کالاي خارجی و غريبه کمتر تمایل نشان دهد و سبب میشود لیبرالها، کمتر از حقوق هم جنس بازان حمایت کنند و باز سبب میشود افراد تمایل به داشتن فرزندان بیشتر داشته باشند و آنها را با نام خودشان بخوانند. به عبارت دیگر سبب می شود برای جاودانگی رمزی(مجازي) بکوشیم و بکوشيم زندگی را از طریق فرزندان یا از طریق مجموعه هایی که در خصوصیاتی معین با آنها اشتراک داریم ادامه دهيم
و به این ترتیب مواجهه با مرگ، سبب ميشود، شخص بی دین، بیشتر به خدا و زندگی دیگر، ایمان بیاورند.
@salmanfatemi
http://www.sciencealert.com/five-surprising-findings-about-death-and-dying
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031