دکتر سید سلمان فاطمی

اگر خودت را ایده آل میدانی، این ابتدای توقف و بن بستی است که در دراز مدت، سد راه خودت و فرزندانت خواهد شد.
منبع هوشیاری کجاست؟قسمت پنجاه و سه
تفاوت آگاهی و خودآگاهی و هوشمندی و هوشیاری
آزاد بیندیش و در بند شناخت هایی- که برخی شاید امروز سودمند است- نباش
برای خودآگاه بودن، باید بازخورد= feedback وجود داشته باشد

(خودآگاه بودن، بحثی فراتر از هوشمندی است.
در هوشمندی، دریافت داده ها منجر به واکنش هوشمند یعنی سازگار با محیط، از طرف دریافت کننده می شود. دریافت کننده ی هوشمند، به شکلی داده های دریافت شده از محیط را پردازش میکند که نیازهای تکاملی او را در جهان مادی یا غیرمادی برطرف کند.
در اینجا آگاهی نسبت به خود یا خودآگاهی، لازم نیست بلکه آنچه مورد نیاز است، فقط قدرت سازگار شدن با قوانین تکاملی و شرایط محیطی است که بر فرد هوشمند، تحمیل می گردد. یعنی در اینجا حتی با وجود نبود خودآگاهی و هوشیاری، نیازهای تکاملی درون مجموعه بر اساس قوانین موجود میان اجزای جهان و اجزای درون موجود زنده، برطرف می شود.
هوشیاری، فراتر از این هوشمندی است.
در هوشیاری یا خودآگاهی، فرد یا موجود، بر خود مینگرد و از خویش، آگاه است طبیعتا اگر موجود، وجودی فراتر از وجود مادی خود، نداشته باشد به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن با قوانین و تغییرات بُعد در جهان مادی، قادر به نگاه بر خود از جایی فراتر از کیهان مادی نیست.
برای نزدیک شدن ذهن، میتوان به اتاقی اشاره کرد که همه ی اجزای آن از جمله ابزارهای اندازه گیری درون اتاق، به یک نسبت در حال بزرگ شدن هستند.
ناظری که درون این اتاق بنگرد نمی تواند بزرگ شدن اجزای اتاق را درک کند، زیرا به همان نسبت که میز موجود در اتاق، بزرگ میشود خط کش اندازه گیری هم بزرگ می گردد؛ بنابراین برای آگاهی از این تحولات، لازم است ناظر از بیرون اتاق بنگرد.
هوشمندی و خودآگاهی، لازم است همیشه از بیرون وجود مادی فرد در جهان، اتفاق بیفتد.
از این رو در مباحث هوشیاری باید حتما به تفاوت بین هوشمندی و هوشیاری توجه شود. هوشمندی هرچند نیازهای کوتاه مدتی را در درون مجموعه، براساس قوانین درون مجموعه برطرف میکند ولی به دلیل نداشتن نگاهی فراتر از مجموعه، طبیعتا از برنامه ریزی پرفایده- که دارای سودمندی درازمدت برای افراد باشد- ناتوان است.)
هوشیاری، بازخوردی بین جهان بیرونی و جهان درونی است و برای همه چیز، بنیادین و اساسی است. این، یعنی همه چیز هوشیار است.(برای درک عمیق، هر ذره نیازمند وجودی در بیرون از خودش است تا از جایی مسلط بر دگرگونی ها بر خود بنگرد؛ وگرنه واکنش ها و رفتارها، ناپخته و ناکامل خواهد بود و هرچند در کوتاه مدت ممکن است فواید و مزایایی خاص را برای افرادی خاص مهیا کند، در دراز مدت به بن بست میرسد.)
همه چیز در حال بازخورد اطلاعات به خلا است و تهی بودن، آن را دوباره بازخورد میدهد... اینکه تو چه مقدار اطلاعات را بتوانی به سیستم بازخورد دهی مستقیما در ارتباط است با اینکه تو چه مقدار مقاومت داری و چه مقدار اطلاعات، میتواند به عقب برگردد. (هر قدر نسبت به خود، آگاه تر باشی، در برخورد هوشمندانه با محیط اطراف، بهتر واکنش نشان خواهی داد و آگاهی بیشتر، لازمه اش چرخه ای از آگاهی هاست:
1- آگاهی نسبت به وجود خود در جهان مادی
2- آگاهی نسبت به وجود مسلط بر وجود خود در جهان مادی
3- آگاهی نسبت به وجود مسلط بر وجود مسلط بر وجود خود در جهان مادی
4- ....
این، چرخه ای است که به حدی از آگاهی محدود نخواهد شد. شناخت و آگاهی سودمند، خودآگاهی است و خودآگاهی هیچگاه تمام نخواهد شد و برنامه ریزی های مفید و مفیدتر و بسیار مفیدتر و بسیار بسیار مفیدتر و ... هرچند گامی به سوی ایده آل شدن است ولی هیچگاه به ایده آل نخواهد رسید.
اگر خودت را ایده آل میدانی، این ابتدای توقف و بن بستی است که در دراز مدت، سد راه خودت و فرزندانت خواهد شد.
آزاد بیندیش و در بند شناخت هایی- که برخی شاید امروز سودمند است- نباش.)

طبیعت هوشیاری و فضا- زمان(حافظه ی فضایی) در مباحث علوم یکپارچه در بنیاد علوم ارتعاش ...
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست
برای بررسی بیشتر نگاه شود: به سلسله مباحث مربوط به هوشیاری و هوشمندی و منبع هوشیاری کجاست؟ در همین کانال
https://www.facebook.com/ResonanceScience.Espanol/photos/a.101741391425492/674086350857657/