تاریخ، به ما خبر میدهد، امیدی به این سوی قبر نیست،
بلکه روزی در زندگی خواهد بود که عدالت مورد انتظار، قد خواهد کشید تا تاریخ و امید، با هم ترانهبخوانند.
https://www.facebook.com/100016539304641/posts/1263772997517332/?mibextid=Nif5oz
توضیح:
تاریخ، زبانی سخنگو است که از گذشته و امروز، میگوید و بر اساس فلسفه ی تاریخ، تا حدی از آینده، خبر خواهد داد.
آنچه در تاریخ برجسته است، گذشته ای از میلیون ها سال تکامل مادی است که نهایتا به خاک، باز میگردد و آنچه در میان خاک باقی میماند، جز استخوانی پوسیده از حیوان یا انسانی در گذشته نیست.
در این سوی قبر- که چیزی جز استخوانی پوسیده، باقی نمانده است- عبرتی نیست؛ امیدی در این سوی فسیل های به جا مانده از حیوان و انسان نیست.
بلکه عبرت حقیقی در سوی دیگر حجاب قبر و آثار گذشتگان است؛ در آن سو که ذهن فعال دانشمند و محقق و هر انسان آگاه و تیزبین، از پس پروپاگاندا و تبلیغات مادی- که بر حقیقت حجاب میکشد و انسان را موجودی کنونی و محدود به زمان، تعبیر میکند- مینگرد و او را وجودی می داند که فراتر از زمان و مکان است.
در این سوی قبر، امیدی نیست:
قبر، اثری به جا مانده و مادی از کسی است که در گذشته زندگی میکرده است. از این نگاه، او دیگر وجود ندارد.
ولی آیا واقعا وجود ندارد؟!
اثر یک دانشمند یا پزشک یا هنرمند با شرف و متعهد، سالها پس از مرگش و حتی تا انتهای تاریخ، باقی خواهد ماند و داغ کودک یا نوجوانی که ظالمانه به دست ستمکاران کشته شده است، همیشه در دل مردمان باقی است.
پس این سوی قبر که تصور می کند کسی با کشته شدن و یا مردن، نیست میشود، امیدی در این نگاه نیست بلکه امید در آن سوی قبرها و آثاری است که از خفتگان در قبر، پیداست.
و شاید داستان های عبرت آموز قهرمانان گذشته و روشن کنندگان تاریخ؛ گیلگمش و دموزی و رستم و کاوه و ایشتی نانا و محمد و علی و حسین و فاطمه و زینب....، و از سوی دیگر سیاه کنندگان تاریخ مانند ایشتار و ضحاک و معاویه و یزید و.... و آثاری که باقی گذاشتند، امروز در این سوی آثار و نه در آن سوی قبرها پیداست.
جسم، رفتنی است ولی چیزی فراتر از جسم در حافظه ی تاریخ، باقی است.
پرنده می میرد ولی روح در حال پرواز پرنده، زنده است و با این نگاه، هرچند پرندگان از یک سوی قبر، مرده اند ولی امید به انصاف و عدالت، نمرده است و اینجاست که تاریخ و عدالت، با وجود سیاهی طولانی یلدای تاریخی، می تواند با هم ترانه بسراید.
یلدا میگذرد ولی در پس یلدا آن کسی از روشنایی صبح، لذت می برد که در یلدای طولانی، در راه بوده باشد و از سوی دیگر قبر و آثار، نگریسته باشد.
باید از آثار و تاریخ، عبرت گرفت و امیدوار بود. تاریخ، قبرستانی است که با بلندترین زبان سخن میگوید.👇🏿
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031