تکامل فردی یا جمعی؟
خودخواهی یا جمع خواهی؟
و منظور از این جمع، کیست؟
آیا فقط انسان ها هستند یا انسان ها با دیگر اجزای موجود در جهان، پیوسته اند و در این تکامل، باید همه ی اجزا و نه فقط انسان ها مورد توجه قرار گیرند؟
تکامل، مجموعه را قدرتمند میکند و به فرد احترام می گذارد ولی رقابت فرد را تقویت میکند و مجموعه را جدا می سازد. (تکامل، حرکت به سوی کامل شدن در روابط بین افراد است و طبیعتی اجتماعی دارد. این عبارت، فقط فرد را در نظر نمی گیرد.
شاید عبارت تطوّر در زبان عربی و evolution در زبان انگلیسی، بیشتر رویکردی فردی در کامل شدن داشته باشد ولی عبارت تکامل در زبان فارسی و یا همین عبارت در زبان عربی بیش از آنکه به کامل شدن فردی توجه کند به نوعی کامل شدن در روابط اجتماعی و تقابل میان افراد تاکید دارد. این تکامل، بیشتر در برابر رقابت و یکدیگر را رقیب و نه همراه و همکار تصور کردن، قرار می گیرد.)
بر عکسِ رقابت، تکامل و همکاری است.
تکامل و همکاری در مجموعه های مبتنی بر رقابت، فقط نقابی برای پوشاندن نتایج منجر شده از آن عقلانیت فردگرایانه است.
رقابت، سبب جنگ ها و جنایت هایی است که در حق بشریت انجام شده است.
تکاملی که در مورد آن سخن می گویم، تطبیق نظریه ی فیزیکی و اجتماعی و کیهانی است که متکی به اصل در هم تنیدگی است. این نظریه، تصور میکند هر چیز در کیهان، مرتبط و متصل است. این، نظریه ی کیهان پیوسته از فیزیکدان و دانشمند نسیم هرمیان است که بین تلاش های اینشتین و نیکولا تسلا جمع میکند.
برخی تجربه های اجتماعی، رقابت را از میان برده است ولی تکامل را بنا نکرده زیرا اهمیتی به فرد، نداده است. در حالی که نظریه ی تکامل مطرح شده در نظریه ی بالا، به وجود هر فرد احترام میگذارد و تشویق میکند از آن حمایت شود و رشد داده شود زیرا رشد دادن آن، سودی برای کل وجود بزرگتر هم دارد.
برای نزدیک کردن تصویر، برخی پژوهشگران مثال سلول ها در بدن را انتخاب می کنند؛ هر سلول خصوصیت خود را دارد ولی در ارتباطی مطمئن با بقیه ی سلول هاست و همه ی سلول ها به صورت اجتماعی کار می کنند.
میتوان همچنین از منظره ی دسته ی گنجشکان کمک گرفت. این دسته ،خصوصیتی دارد زیرا به سرعت منتقل می شود و در همراهی کامل است بدون آنکه خصوصیت هر گنجشک را از میان ببرد. خلاصه ی خصوصیات گنجشک ها آن چیزی است که منظره ی زیبا در آسمان تشکیل میدهد.
هماهنگی و ارتباط، صفت اساسی هر کدام از موجودات کیهان است.
جامعه ی انسانی جدید تکامل های جوهری به سوی ارتقا پیدا کرده است؛ در این میدان، قانون رقابت، دور خواهد گردید و قانون تکامل- که میتواند با قانون کیهانی منسجم شود- پذیرفته خواهد شد؛
تکامل همراه با دیگران،
ارائه ی کمک به آنها برای آنکه پیروزی خود را محقق کنند،
حس رنج های مردم و یاری آنها برای محقق کردن شادی در زندگی آنها و...
در زمانی که اعتقادات خود را با این مفاهیم و این نیت های راست، پر کنیم زندگی ما به صورت عملی بر آن الگو خواهد رفت و این، خیال و توهم نیست بلکه تصوری واقعی است زیرا با حقیقت کیهان، همراه و منسجم است.
کیهان بر اساس قوانین تکاملی و نه رقابتی حرکت می کند.
وقتی با عقانیت تکامل، با دیگران برخورد کنیم کیهان با همان قوانین با ما برخورد میکند و برای ما فرصت ها و حوادث و افرادی را فراهم میکند که ما را بر رسیدن به اهدافمان یاری دهند.
رقابت آن چیزی نیست که هدف موجودات و طبیعت را مشخص کند بلکه آنچه وجود آن را مشخص میکند تکامل است حتی اگر به نظر برسد رقابت، برای ایجاد توازنی است که به تکام،ل اجازه ی سروی میدهد.
حیوان در تکامل با آب، با گیاهان و با افراد جامعه ی خود است و گرسنگی او را وادار میکند حیوان دیگری را شکار کند ولی این در عرصه ی توازن طبیعی انجام می شود همانگونه که ما گیاهی را می کنیم تا از آن تغذیه کنیم.(آنچه از جامعه ی انسانی انتظار میرود، شاید امروز در مواردی، تفاوتی با جامعه ی حیوانی نداشته باشد ولی این برخورد، تفاوتی بیان انسان و حیوان باقی نمی گذارد.
تکامل خواسته شده از انسان، رفتاری انسانی در جهت بالا بردن جمعی است و این جمع، فقط جامعه ی انسانی را در بر نمی گیرد بلکه همه ی اجزای جهان از جمله گیاهان، حیوانات و حتی جمادات را در بر می گیرد.
در این نظام، گام اول دست برداشتن از منافع فردی و جمعی، به زیان فرد یا جامعه ی دیگر است و بیش از همه چیز، باید به توازن میان این منابع توجه شود و این، کار آسانی نیست.)
همه ی جامعه های بهره بردار، از آنچه آن را قانون رقابت طبیعی می نامند برای ایجاد نظام اجتماعی مصنوعی خود، بهره برداری می کنند تا از آن، جز نظام ستم و برده داری حاصل نشود.
در عرصه ی نظام آموزشی و پرورشی در بیشتر کشورها، آموزش مبتنی بر رقابت است یعنی به شاگردی که بیشترین نمره و بهترین معدل را بگیرد پاداش میدهند.
در برخی کشورهای اسکاندیناوی تطبیق نظام جدید، در پاداش دادن به گروهی از شاگردان است که بهترین معدل را به دست بیاورند. یعنی جمع معدل ها حساب میشود سپس تقسیم بر تعداد شاگردان می شود؛ در این نظام آنچه حاصل شده است اینکه شاگردان ممتاز به شاگردان ضعیف کمک می کنند و این باعث بالا رفتن سطح علمی همه ی دانش آموزان میشود. منظور از تکامل، این است.
نجیب قلال اندیشمند فیزیک کوانتومی و هوشیاری از کشور تونس
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست از ایران
برای بررسی بیشتر به مقالات مربوط به ژن خودخواهو تکامل و جهان پیوستهدر همین کانال مراجعه شود.
https://www.facebook.com/100064013498406/posts/531401555670290/?mibextid=Nif5oz
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031