از تکینگی تا مغز از مغز تا سیاهچاله ی فضایی- قسمت بیست و ششم
مطالعه ای جدید می گوید سیاه چاله های خیلی بزرگ(غول آسا)می تواند ازماده ی سیاه تشکیل شده باشد. (کیهان شناسان از مشاهدات خود به این نتیجه رسیده اند که نیروی جاذبه ای در هستی وجود دارد که منبع آن ناشناخته است. برخی ستاره شناسان این را ماده ی تاریک مینامند. این ماده، بر هم کنش عادی با ماده ی معمولی ندارد یا کنش و واکنش آن به قدری ضعیف است که قابل مشاهده نیست و بر ماده ی معمولی از طریق جاذبه ای- که ایجاد می کند- اثر می گذارد.... در برابر فرض وجود ماده ی تاریک برای توجیه نیروی جاذبه ای اضافی یا فرض نادرست بودن معادلات نیوتن و تعدیل آنها در خصوص اجرام بزرگ، نظریه ی چند جهانی مطرح میشود که هیو اورت آن را ابداع کرد.
امروز در محافل علمی مخالفت های بسیار اندکی با این نظریه وجود دارد؛ به ویژه پس از ارائه ی نظریه ی ابر ریسمان و نظریه M و بعد از آنکه به وسیله ی ریاضیات، ابعاد دیگری به غیر از ابعاد چهارگانه ی معروف و محسوس اثبات شد.
از دید علم اگر یک کیهان سایه ای، وجود داشته باشد که برای ما نامرئی و به موازات کیهان ما قرار دارد این احتمال پیش می آید که کیهان مزبور بر عالم ما تاثیر گذار باشد مثلا از طریق نیروی گرانش.
زیرا میتوان چنین فرض کرد که نیروی گرانش (یعنی ذره ی گراویتون) آزاد است و با بافت کیهانی یا پوسته ای که ما بر آن زندگی می کنیم ارتباطی ندارد. بنابراین قادر است از یک کیهان به کیهان دیگر منتقل شود. این به آن معنی است که وجود یک کیهان به موازات ما برای شرح و توجیه نیروی گرانش مجهولی- که عامل افزایش سرعت حرکت کهکشانها در خوشه های کهکشانی است- کفایت میکند. (توهم بی خدایی- سید احمد الحسن: ص486-487)
در این مطالعه ستاره شناسان فرایندی نوظهور را به جای سناریوهای شکلگیری سنتی- که ماده معمولی را درگیر میکند- برای ایجاد سیاه چاله های غول آسا از ماده تاریک پیشنهاد میدهند.
سیاه چاله های غول آسا می توانند مستقیما از ماده ترایک تشکیل شوند. این در مناطق با چگالی بالا در مراکز کهکشان ها ممکن است. ستاره شناسانی که شکلگیری ابتدایی و تکامل کهکشان ها را مطالعه می کنند دقیقا نمی دانند چگونه سیاه چاله های غول آسا در ابتدا شکل گرفته اند. سیاه چاله های غول آسا در حدود 800 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ مشاهده شده اند. هنوز رشد سریع آنها غیر قابل توضیح است.
مدل های شکلگیری استاندارد تاکید میکند اتم ها و عناصری که ستارگان، سیارات و همه اشیای قابل مشاهده را شکل میدهد اینها زیر جاذبه متراکم و کولاپس میشوند تا سیاه چاله را ایجاد کند و پیش میرود تا طی زمان رشد کند.
با این همه مطالعه ای جدید وجود محتمل هسته های کهکشانی ثابت را- که از ماده تاریک تشکیل شده است- بررسی میکند. این مطالعه بیان می کند مراکز این ساختارها می تواند غلظت پیدا کند و آنها را به سوی سیاه چاله های غول آسا کولاپس(متراکم)کند. بر اساس مدل جدیدی که به وسیله ستاره شناسان مطرح شده است این میتواند سریعتر از آنچه دیگر مدل ها مطرح میکند رخ داده باشد؛ همچنین می تواند به این معنی باشد که سیاه چاله های غول اسا در جهان ابتدایی می تواند در کهکشان هایی که سیاهچاله درون آن است شکل بگیرد این یافته ها به این معنی است که این سیاه چاله های غول آسا نیازمند تشکیل ستاره هایی در گذشته نیستند.
ستاره شناسان امیدوارند که مطالعات بیشتر تشکیل سیاه چاله های غول آسا را در روزهای بسیار ابتدایی جهان، بیشتر آشکار کند. آنها همچنین امیدوارند بفهمند چگونه مراکز کهکشان های غیر فعال ممکن است میزبان این هسته های چگال ماده تاریک باشد.
سیاه چاله های غول آسا بزرگترین شکل از سایه چاله ها هستند و توده ی آن چندین میلیون یا میلیارد برابر توده خورشید است.
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031