واکسنی که سلول های سرطانی مغز را می کشد و از رشد آنها جلوگیری می کند!
دانشمندان راهی جدید برای تبدیل سلول های سرطانی به عوامل ضد سرطانی موثر، یافته اند.
واکسن، استفاه از عامل بیماری زای ضعیف یا کشته یا تغییر داده شده، برای ایجاد ایمنی، علیه عوامل بیماری زاست. در حقیقت واکسن، سازگار کردن موجود زنده برای مواجهه با عوامل خطر، پیش از مواجهه ی سخت با این عوامل است.
میتوان این سازگاری را طی زندگی طبیعی در دوره های طولانی و با مرگ و میر فراوان افراد، از طریق قانون تکامل عام، به دست آورد ولی مداخله ی انسان هوشمند با تولید واکسن، می تواند این بار سنگین را کاهش دهد.
تجربه ی واکسن سازی در شرکت های معتبر دنیا در برطرف کردن همه گیری ها ثابت شده است ولی تلاش جدید این شرکت ها تولید واکسن علیه سرطانها به عنوان یکی از عوامل مهم مرگ ومیر در جهان کنونی است. از سوی دیگر جریانی هست که با این پیشرفت ها مخالف است و در برابر این روش ها برای درمان و کاهش بیماری ها و مرگ و میر، دست به تحریم واکسن ها و علم میزند.
نظریه ی تکامل در درمان بیماری ها- قسمت دوازدهم
محققان در آزمایشگاه خالد شاه در بیمارستان بریگهام و بیمارستان زنان، در جدیدترین کار خود، یک رویکرد درمانی سلولی جدید را برای ریشه کن کردن تومورها و جلوگیری از عود تومور با تحریک سیستم ایمنی برای تولید ایمنی طولانی مدت، ابداع کرده اند.
این تیم، واکسن کشنده ی سلول سرطانی خود را با دو عملکرد، در مدل موش مبتلا به سرطان مغزی به نام گلیوما آزمایش کردند و نتایج امیدوارکنندهای را در مجله Science Translation Medicine گزارش کردند.
خالد شاه، نویسنده ی این مطالعه، مدیر مرکز سلولهای بنیادی و ایمونوتراپی ترجمهای، گفت: «تیم ما ایده ی ساده ی گرفتن سلولهای سرطانی و تبدیل آنها به واکسن و کشندههای سرطان را دنبال کرد. ما سلولهای سرطانی را با استفاده از مهندسی ژنتیک، دوباره مهندسی کردیم تا درمانی ایجاد کنیم که سلولهای سرطانی را میکشد و سیستم ایمنی را برای کشتن تومورهای اولیه و جلوگیری از عود آنها تحریک میکند.
واکسنهای سرطان، تمرکز بسیاری از آزمایشگاهها بوده است، اما او و همکارانش رویکردی متفاوت را در پیش گرفتند. آنها به جای استفاده از سلولهای توموری غیرفعال، سلولهای توموری زنده را با ویژگی منحصر به فرد آن- که میتواند مسافتهای طولانی را در سراسر مغز طی کند و به محل سلولهای توموری همتایان خود برگردد- دوباره مهندسی کردند.
این گروه، از این ویژگی استفاده کردند و سلول های توموری زنده را با استفاده از ابزار ویرایش ژنتیکی CRISPR-Cas9، مهندسی مجدد کردند.
سلولهای ThTC اصلاحشده، اکنون میتواند عاملی را آزاد کند که سلولهای سرطانی را میکشد، و نیز عواملی را بیان میکند که تشخیص، اتصال و به خاطر سپردن سیستم ایمنی را آسانتر میکند و سیستم ایمنی را وادار میکند، در خود، یک ضد سرطان با پاسخ طولانیمدت نصب کند.
سلولهای ThTC روی چندین گونه از موشها آزمایش شدهاند و یکی از آنها با داشتن سلولهای انسانی مشتق از مغز استخوان، کبد و تیموس، محیط ایمنی سلولی انسان را تقلید میکند.
این تیم همچنین یک سوئیچ ایمنی دولایه را به سلول ها اضافه کرد که وقتی فعال شود، در صورت لزوم باعث مرگ سلول های ThTC می شود.
این کشف، نقشه ی راه را برای رسیدن به یک درمان پس از اثبات موفقیت، اثربخشی و کاربرد آن در مدلهای تجربی، تعیین کرد.
خالد شاه و تیمش، انتخاب خود از این مدل موش و استفاده از سلول های انسانی را با تمایل خود برای تسهیل راه برای ترجمه ی نتایج و ارائه ی آنها بر اساس ویژگی های بیمار، توضیح دادند.
خالد شاه میگوید: «ما در تمام کارهایی که در آزمایشگاه خود انجام میدهیم، هر چقدر هم ظریف باشد، دید بیمار را از دست نمیدهیم. هدف ما این است که رویکردی نوآورانه و قابل دوام، داشته باشیم و بتوانیم یک واکسن درمانی و کشنده ی سرطان بسازیم که در نهایت، اثر ماندگار خود را در پزشکی به جا می گذارد.
خالد شاه و همکارانش متذکر می شوند که این رویکرد درمانی برای طیف وسیعی از تومورهای جامد، قابل استفاده است و معتقدند شایسته بررسی و مطالعه بیشتر است.
درباره واکسن:
تصور میشود که معرفی سلولهای توموری غیرفعال، باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی ضد توموری موثر میشود، اما اثربخشی این رویکرد، به دلیل ناتوانی آن در کشتن سلولهای تومور قبل از شروع پاسخهای ایمنی، محدود است. در مقابل، سلول های زنده توانایی ردیابی و هدف قرار دادن تومورها را دارند.
دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [2/4/2023 9:22 AM]
گروه پژوهشی، درمانی مبتنی بر سلول های سرطانی با عملکرد دوگانه ایجاد کرده اند که سلول ها را می کشد و نقش های ایمنی را تحریک می کند. این تیم، سلولهای سرطانی را- که به طور طبیعی به اینترفرون بتا حساس هستند- با حذف گیرندههای خود با استفاده از فناوری CRISPR-Cas9، مجددا مهندسی کردند و آنها را به گونهای اصلاح کردند که بتواند فاکتورهای ایمنی مانند اینترفرون بتا، فاکتور کلونی گرانولوسیت آزاد کند.
این سلولها با القای آپوپتوز ناشی از کاسپاز، کاهش بیان گیرنده ی بتای فاکتور رشد پلاکتی بیانشده توسط فیبروبلاست، القای مجموعهای از سلولهای ایمنی ضد تومور، و انتقال سیگنالهای فعالسازی سلول T خاص آنتیژن، سلولهای گلیومای موش را از بین میبرند.
اثربخشی این تکنیک با طولانیتر کردن بقا و ایجاد ایمنی طولانیمدت در برابر تومورهای اولیه ی عود کننده و متاستاتیک در مدلهای موشی پردازش شده با ایمنی فعال انسانی، نشان داده شد.
ایمنی این روش با افزودن یک سوئیچ کشتن دوگانه شامل تیمیدین-1 کیناز ویروس هرپس سیمپلکس و کاسپار-9 فعال شده با راپامایسین، تضمین شد.
با تزریق سلولهای توموری- که به طور طبیعی دارای نئوآنتیژن هستند با درمانهای دو عملکردی- ما یک ایمونوتراپی سلولی امیدوارکننده برای تومورهای جامد، به دست آوردیم که راه را برای کاربرد بالینی هموار میکند.
این واکسن سرطان، تومورها را در موش ها درمان می کند و اکنون آزمایش های انسانی آغاز شده است.
نتایج آزمایشهای بالینی دلگرمکننده است.
آیا به تولید واکسن سرطان نزدیک شدهایم؟
https://neurosciencenews.com/brain-cancer-vaccine-22162/
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031