دکتر سید سلمان فاطمی

حس و ادراک قسمت دوازدهم
از تکینگی تا مغز از مغز تا سیاه چاله ی فضایی قسمت سی و هشتم
درک ابعاد کیهان(مکان و زمان و یا ابعاد فراتر از این ابعاد بر اساس نظریه ریسمان ها)در حضور محیط های نامعمول کیهان مادی مانند سیاه چاله های فضایی چگونه است؟
با ما همراه باشید: (همچنین میتوانید برای بررسی بیشتر به مقاله یطعم سقوط، به وسیله ی ابزارهای حسی و ادراکی و مغز یا روح ما چگونه است در همین کانال مراجعه کنید.)

#زمان، شگفت انگیز و مرموز است!
زمان در سرعت های بالا و اطراف اشیای غول آسا کند میشود؛ در سرعت نور و در افق رویداد سیاهچاله کاملا متوقف میشود و در مرکز سیاهچاله وجود ندارد. زمان چیست؟

زمان، فاصله و تفاوتی میان دو نقطه ی متفاوت است مانند مکان- که فاصله ی دو نقطه ی متفاوت است. از این نقطه تا آن نقطه، تفاوت فقط فاصله ی مکانی نیست بلکه این فاصله، تفاوت در زمان انتقال دو نقطه بر روی هم، نیز هست.

در حقیقت، تمایز زمانی بین دو نقطه به دلیل تفاوت در پرتوهای نورانی است که از آن دو نقطه به ما می‌رسد و ثابت بودن سرعت نور، باعث درک این تمایز است. ولی در سرعت برابر با سرعت نور، این تمایز در میان دو نقطه از میان میرود. زیرا اساسا بیننده سوار بر پرتویی است که از دو نقطه می آید و درک تمایز برای او ممکن نیست . یعنی تمایز مکانی و زمانی محو می‌شود.

در افق رویداد سیاهچاله فضایی- که پرتوی نور قادر به فرار نیست و در نتیجه قابل مشاهده توسط ناظر بیرون از سیاهچاله نیست- دوباره این تمایز و در نتیجه زمان، رنگ می‌بازد و در درون سیاهچاله با جاذبه ی شگفت انگیز آن- که حتی به نور اجازه ی خروج نمیدهد- اگر اشیا با سرعت نور حرکت کنند زمان رنگ میبازد.

و حتی از دید ناظری که از بیرون سیاهجاله می‌نگرد مفهوم گذر زمان در درون سیاهچاله ی محتوی همه چیز حتی نور، بسیار متفاوت است زیرا ناظر بیرون سیاهچاله با پرتوی نور مواجه نیست بلکه با پرتوهای دیگری به جای پرتوی نور مواجه است(پرتوهای هاوگینگ)که از سیاهچاله می گریزد و به ناظر میرسد. اینکه سرعت این پرتوها چقدر است و از سرعت نور، بیشتر یا کمتر است مشخص نیست. در هر حالت میتواند، حرکات نور را در درون سیاهچاله، متفاوت درک شود.

آنچه درک و احساس میکنیم تابع شرایط محیط بر ما و مجموعه ای که در آن هستیم و پرتوهایی که به ما میرسد(نور یا غیر نور)، میتواند متفاوت و نسبی باشد.

درک و احساس- که پایه و اساس شکل دادن به کیهان است- بدون در نظر گرفتن این عوامل دخیل، ساده نیست.

درک و احساس ما تایع قدرت دید بیننده، محیط اطراف او(که بر سرعت حرکت بیننده تاثیر میگذارد) و سرعت پرتوهایی است که به بیننده می رسد. سرعت این پرتوها میتواند همه ی ادراک ما را از مکان و زمان متفاوت کند.