از تکینگی تا مغز از مغز تا سیاه چاله ی فضایی- قسمت چهل و ششم
در مناطقی با چگالی حداکثر مانند سیاه چاله ها، پیکسل های کوانتومی آنقدر فشرده، در هم تنیده شده اند که نمی توانند فضا- زمان را فعال کنند و نشان دهند. (در تصاویر دیجیتالی، پیکسل (به انگلیسی: Pixel) به کوچکترین جزء ساختاری یک تصویر می گویند. پیکسل را بعضاً در مباحث مربوط به گرافیک و تصویر، نقطه نامیده و آن را کوچکترین نقطه تشکیل دهنده تصویر نیز میخوانند. مگاپیکسل (به انگلیسی: Megapixel)، یک میلیون پیکسل است. این عبارت، تنها برای مشخّصکردن تعداد پیکسلهای تصویر بهکار نمیرود؛ بلکه کاربرد دیگر آن، نشاندادن شمار عناصر گیرنده تصویر یا تعداد عناصر نمایشی نمایشگرهای دیجیتال است. برای مثال، دوربینی با ابعاد ۲۰۴۸×۱۵۳۶ عنصر حسگر را معمولاً «۳٫۱ مگاپیکسل» (۳٬۱۴۵٬۷۲۸ = ۱۵۳۶ × ۲۰۴۸) میخوانند. از مگاپیکسل اغلب بهعنوان یکی از مشخّصههای بهتربودن یاد میشود، بههمینخاطر یکی از ویژگیهایی است که کیفیّت دوربین را مشخّص میکند. در مقیاس کوانتومی هم میتوان، کوچکترین جزء ساختاری را- که ذرات کوانتومی است، تصور کرد. در این مقیاس هم هر چه ذرات کوانتومی ریزتری در نظر گرفته شود یا به عبارتی هر چه ریشه ای تر و پایه ای تر به ذرات نگاه شود، تصویری دقیق تر و واضح تر شکل میگیرد. تصویری دقیق و پیچیده و ابهام آور- که از پیچیدگی کل کیهان پرده برمیدارد.)
بنابراین این ایده- که نور نمی تواند از سیاهچاله بگریزد- بی مورد است زیرا هیچ فضا-زمانی برای نور وجود ندارد تا در سیاهچاله وجود داشته باشد یا از آن بگریزد. (اصطلاح سیاهچاله، اصطلاحی مشابه انرژی تاریک یا ماده ی تاریک است. این فضا، هرچند سیاهچاله خوانده میشود خودش پرتوهای فراوانی را صادر میکند که حتی قدرتمندتر و سریع تر از پرتوهای نورانی است به گونه ای که میتواند از جاذبه ی سیاهچاله بگریزد(پرتوهای هاوکینگ)؛ همانطور که انرژی تاریک و ماده ی تاریک نه فقط سیاه و خالی نیست بلکه بخش بزرگتر و غالب کیهان ما را تشکیل میدهد و خودش تاثیر گذار اصلی در کیهان مادی است. به همین ترتیب سیاهچاله نه فقط سیاه نیست بلکه دارای پرتوهایی بسیار قدرتمندتر از پرتوهای نور است و میتواند منبع عظیم انرژی در سا لهای آینده باشد.)
سیاه چاله ها انتهای واقعیت فیزیکی هستند ولی انتهای همه ی واقعیت، نیستند. آنها مناطقی هستند که واقعیت دقیق(فضا-زمان و انرژی-ماده)را به واقعیت مبهم و نامشخص(واقعیت اطلاعاتی و وابسته به داده ها و دارای ابعاد بیشتر) تبدیل میکند. (به مقاله یآنچه فضای خالی تصور میشود، فقط تظاهری از ماده است که بیدار نیست.در همین کانال مراجعه شود.)
To those interested in black hole. In regions of maximum density, like black holes, the quantum pixels are packed so tightly that they are unable to activate and manifest space-time. So the idea of light being unable to escape from a black hole is moot, because there isn’t any space-time for light to exist in or escape from. Black holes are the end of physical reality, but not the end of reality all together. They are “locations” where explicate reality (space-time and energy-matter) enfold into the implicate order, which is informational and higher-dimensional. https://evolvingsouls.com/blog/quantum-pixels
/...https://evolvingsouls.com/blog/quantum-pixels/?fbclid=IwAR3-1NBGgXN-d_xEQplINRmHppUO6X3fAQqit0EhSaooYPC1qsMz3DtnDlo
مقاله از لی بلادون، پژوهشگر انگلیسی در مورد هوشیاری و فیزیک کوانتوم
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی- نورولوژیست
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031