حقیقت، بسیار وسیع تر و بزرگتر از ذهن ناظران و مدعیان است!
تلسکوپ جیمز وب، به یافته هایی در مورد کهکشانی ناشناخته رسیده است که میتواند همه ی فیزیک را دگرگون کند.
کهکشان شرودینگر، و آنچه جدید به نظر میرسد اینکه دانسته های علمی ما با مشاهده های کنونی سازگار نیست. کیفیت آغاز آفرینش از یک توده ی مادی صرف با کشش های محاسباتی ما نیست!
ابتدایی که در ذهن دانشمندان تصور میشود، ابتدایی ذهنی و نه حقیقی است و واقعیت ذهنی، پرتویی از حقیقت است که در ظرف ناظر هوشمند ریخته میشودو نه خود حقیقت! این چیزی است که پیشرفت های جدید علم نشان میدهد. مشکل دانشمندان، مطلق کردن یافته های خود و غلط تصور کردن یافته های دیگران است؛ این در حالی است که حقیقت مطلق بسیار وسیع تر و بزرگتر از ذهن ناظران و مدعیان است.
حس و ادراک قسمت شصت و پنج
این کهکشان، شرودینگر نامیده میشود و به طور همزمان در دو مکان یافت شده است.
به علت سرعت محدود نور، نگاه بر کهکشان های دوردست مانند نگاه به تاریخ گذشته است.
بنابراین اگر فاصله ی سفر نوری تا کهکشانی برابر با سیزده میلیارد سال نوری باشد ما بر کهکشان در سیزده میلیارد سال قبل مینگریم و از وضعیت کنونی آن اطلاعی در دست نداریم.
چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ، بخش مهم و ناشناخته ی تاریخ کیهان، باقی مانده است.
ردگیری این کهکشان های نخستین بسیار دشوار است. تا امروز ما فقط وجود یک کهکشان را در این منطقه، تایید کرده ایم. این کهکشان GNZ11 است که توسط تلسکوپ هابل، کشف شده است.
فضا نوردان فاصله های بیرون از کهکشان را با z شیفت قرمز کهکشان، محاسبه میکنند. هرچه این زد، بیشتر باشد، آن کهکشان از ما دورتر است.
فضاپیمای هابل فقط تا پانصد میلیون سال پس از انفجار بزرگ را می تواند بررسی کند. و به خاطر طول موج خود، به فاصله ای دورتر از z = ۱۱ دسترسی ندارد ولی تلسکوپ جیمز وب میتواند تا ۲۰۰ میلیون سال بعد از انفجار بزرگ نفوذ کند.
در ستاره شناسی بررسی کهکشان ها در فاصله ی z =13-14 یک کار بسیار مهم و سخت است. ولی جیمز وب، بازی را وارد مرحله ی دیگری کرده است و تا z=17 را میتواند بررسی کند و این به معنی کهکشان هایی در فاصله ی ۲۲۰ میلیون سال اول از انفجار بزرگ است.
اگر تایید شود، این دورترین کهکشانی است که تاکنون شناسایی شده است. این کهکشان با نام CEERS- 1749 چالشی با مدل های ستاره شناسی کنونی ماست. تئوری های کنونی میگوید ایجاد ستارگان از ۱۵۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ، آغاز شده است.
CEERS- 1749
از پنج میلیون توده ی ستاره ای تشکیل شده است. این یک چالش است زیرا این توده، بسیار بزرگتر از آن چیزی است که در این فاصله از انفجار بزرگ قابل انتظار است.
توده ی به این بزرگی چگونه در فقط چند ده میلیون سال از زمان تشکیل ستارگان، شکل گرفته است؟
این سرعت تشکیل ستارگان، باید ۱۰۰ برابر سرعت تشکیل کهکشان راه شیری باشد!!
چیز شگفت دیگر اینکه CEERS- 1749 در محدوده ی طیف فرابنفش به شکلی استثنایی، روشن و درخشان است. ولی این احتمال وجود دارد که این کهکشان واقعا در فاصله ی z=5 و نه z=17 قرار داشته باشد. امکان z=5 از شکل کهکشان و توده ی کهکشان های مجاور- که همراه با این کهکشان هستند- منشا میگیرد. به همین علت، این کهکشان، کهکشان شرودینگر نامیده میشود و این، معادل اصطلاح گربه ی شرودینگر در فیزیک کوانتوم است. آزمون گربه شرودینگر میگوید گربه در یک جعبه ی در بسته، تا زمانی که درب جعبه باز نشود هممرده و هم زنده است!
تحلیل دقیق طیف سنجی، طبیعت این کهکشان را مشخص میکند.https://www.youtube.com/watch?v=TmQDpq5w0lM
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
