تکامل زبان از پیشینیان انسان تا انسان جدید
این تکامل، فقط بزرگ شدن مغز و توانایی انسان جدید در درک مطالب بیشتر و عرضه ی مطالب پیچیده تر نبوده است؛ بلکه سازماندهی استخوانچه های گوش میانی برای سازگار کردن گوش در دریافت امواج صوتی مفید برای زندگی روزمره؛ بدون آنکه بقیه امواج را با وجود شدت و انرژی و فرکانس بالای برخی از آنها دریافت کند و ایستاندن بر دو پا که سبب پایین آمدن حنجره و ایجاد فضایی مناسب تر برای پردازش صداها و لغات بوده است، بخش بزرگی از این فرایند تکاملی بوده است.
این در حالی است که اساسا مغز از پیشینیاان انسان تا انسان امروزهمیشه در حال بزرگ شدن نبوده است و اندازه ی مغز از نئاندرتال تا هموساپینس کوچکتر هم شده است.
بر این اساس تکامل زبان انسان، فقط درانسان جدید نبوده است بلکه در پیشینیان دو پای انسان جدید هم وجود داشته است. زیرا هرچند شاید مغز آنها به پیچیدگی مغز انسان جدید نبود ولی حداقل شکلگیری ساختمان خاص گوش میانی و ایستادن بر دو پا تغییرات حنجره در آنها رخ داده بود.
نئاندرتال ها توانایی دریافت و تولید زبان انسانی را داشتند.
این نتیجه گیری، بر اساس تحلیل گوش داخلی نئاندرتال است. نئاندرتال ها نزدیکترین پیشینیان انسان جدید بودند. آنها از حدود 400 تا چهل هزار سال قبل، زندگی می کردند و از اروپا و آسیای جنوب غرب و مرکزی، عبور کردند.
تکامل زبان و توانایی ها در نئاندرتال ها تا حد زیادی مشابه تکامل انسانی است. نئاندرتال ها حداقل در بخشی از زندگی خود به موازات انسان های مدرن ابتدایی، زندگی می کردند. برخی انسان ها در حدود دو درصد دی ان ایDNA نئاندرتال را به ارث برده اند.
نئاندرتال ها دارای یک ژن زبانی بودند که خیلی خوب شناخته شده است. ولی حنجره ی آنها متفاوت از حنجره ی انسان مدرن شکل گرفته بود. آنها صداهای زیادی را تولید می کردند ولی ما نمی دانیم آیا این صداها تکلم واقعی بوده است یا نه.
این مطالعه مشخص کرد چگونه نئاندرتال ها با هم ارتباط برقرار می کردند. دانشمندان از CT Scan با کیفیت بالا استفاده کردند تا مدل های سه بعدی ساختار گوش را بسازند. اطلاعات جمع شده در عرصه ی مهندسی زیست-شنواییauditory bioengineering ابداع شده بود تا توانایی های شنوایی بیش از پنج کیلوهرتز را ارزیابی کند که دارای بیشتر میدان فرکانسی صدای تکلمی انسان جدید است. نئاندرتال ها، شنوایی مختصری بهتر را بین 4-5 کیلوهرتز نشان دادند که مشابه انسان های جدید است.
نتایج از مطالعه پیشنهاد میدهد که تکلم نئاندرتال ها احتمال دارد شامل استفاده ی بیشتر از حروف بی صدا(کونسونانت)بوده باشد. بیشتر مطالعات قبلی در بررسی توانایی های تکلم نئاندرتال، بر توانایی آنها در تولید حروف صدادار اصلی در زبان مورد تکلم انگلیسی تمرکز کرده بود. بنابراین نئاندرتال ها توانایی مشابهی در تولید صداها داشتند و گوش آنها اینطور تنظیم شده بود که این فرکانس ها را دریافت کند.
پژوهشگران امیدوارند بیشتر در مورد توانایی های تکلمی نئاندرتال بدانند و تحلیل ها را به گونه های فسیلی بیشتر توسعه دهند.
https://www.youtube.com/watch?v=7Mgufnxp6tk
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031