تکامل یا evolutionدر زندگی، خصوصیات و ویژگی های موجودات زنده را تعیین میکند.
داشتن شکل و رنگ خاص، همیشه مزیت نیست بلکه مزیت بودن آن، کاملا وابسته به محیطی است که موجود در آن، زندگی میکند.
حتی قوی بودن سیستم ایمنی همیشه خوب نیست. در شرایطی که لازم است یک موجود زنده، اندامی را از موجود دیگر دریافت کند(مثلا در نقص عضوها و پیوند اندام و یا در شرایطی که دو موجود نر و ماده به سختی میتوانند یکدیگر را پیدا کنند و برای تولید مثل، لازم است همیشه در کنار هم یا پیوسته با هم باشند، سیستم ایمنی ای که بتواند با قدرت، بافت غریبه را تشخیص دهد و آن را تخریب کند، مزیت نیست.
این قانون عام، محدود به این موارد نیست بلکه هر محیط زیستی را در بر میگیرد. تعمیم جذابیت شل و رنگ یا قانون خاص، به همه ی موقعیت ها و در نظر نگرفتن شرایط متفاوت دو محیط، چالش بزرگ برنامه ریزان و قانونگذاران است.
ماهیان ماهی گیر عمق دریا anglerfish، استراتژی جدیدی را برای زنده ماندن در عمق دریا ابداع کرده اند.
سیستم ایمنی خاص آنها اجازه ی ادغام ماهی نر و ماده را میدهد. ماهیان ریز انگلرفیش نر، با ماهیان ماده ی غول پیکر، متصل می شوند و بافت های دو ماهی در نهایت با هم ترکیب میگردد.
ماهی نر نهایتا به یک انگل تولید کننده ی اسپرم، تبدیل میشود و این، برای تبادل مواد غدای با انگلرفیش ماده است.
این پدیده، زندگی انگلی جنسی نام دارد. زندگی جنسی انگلی، مانع از واکنش سیستم ایمنی و رد ایمنی بافت ماهی نر از بافت ماهی ماده میشود که معمولا در پیوند اندام ها وجود دارد.
دو ماهی، بافت های همدیگر را ادغام میکنند و یک جریان خون مشترک را شکل میدهند.
ماهی نر برای مواد غذایی خود کاملا وابسته به ماهی ماده است و این، مانند یک نوزاد در حال تکامل در رحم مادر یا مانند اندام پیوندی است که به بدن یک فرد دچار نقص عضو، پیوند میشود.
در این مورد زندگی جنسی انگلی، منجر به موفقیت تولید مثلی در گونه هایی میشود که در مناطق تاریک عمق دریاها زندگی می کنند و در شرایط عمق دریا، دیدار نر و ماده بسیار دشوار است.
گروه پژوهشگران اکنون روش جدیدی از تولید مثل را مشاهده کرده اند که همراه با تغییر ژنومی در انگلرفیش ها است.
این تغییرات باعث توقف فعالیت های کلیدی سیستم ایمنی میشود. پژوهشگران ژنوم انواع انگلرفیش ها را بررسی کردند. آنها دیدند مولکول های MHC سطح سلولهای بدن در انگلرفیش هایی- که ترکیب دائمی پیدا می کنند- بسیار محدود است.
وقتی سلول ها با ویروس یا باکتری آلوده شوند، مولکول های MHC، پیام های هشدار را به سیستم ایمنی میفرستد.
دانشمندان کشف کردند عملکرد Tcell های کشنده اگر کاملا از دست نرود، بسیار محدود میشود.
Tcell
های کشنده به صورت طبیعی مسئول حذف سلولهای آلوده هستند یا در زمان رد پیوند، به بافت های غریبه حمله میکنند.
مطالعات بیشتر، نشان داده است در برخی انگلرفیش ها، حتی آنتی بادی ها وجود ندارد. آنتی بادی ها، دومین وسیله ی دفاعی سیستم ایمنی است.
دانشمندان میگویند سیستم ایمنی انگلرفیش ها در میان ده ها هرار گونه از پستانداران، بسیار نامعمول است https://www.youtube.com/watch?v=tJ43Z4IBm20
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031