قدرت انسان برای نگاه در ابعادی فراتر از ابعاد مرسوم
قدرت انسان برای شکستن صندوق عادتها و حافظه ها
شاید گرانش و حتی زندگی در جهان دو بُعدی امکانپذیر باشد!
دانشمندان مدتهاست با یک مفهوم فلسفی عجیب که بعنوان «اصل انسانی» شناخته می شود، در کلنجار هستند.(آیا فقط انسان مادی، در همه جهان ها به عنوان موجود هوشمند به حساب می آید؟ آیا انسان، به خصوص انسان مادی با دید تنگ مادی، فرمانده گیتی است؟!)
مسئله این است آیا انسان مادی، باید خود را ویژه بداند؟ با وجود قوانین فیزیکی- که به نظر می رسد به شکل مطلوبی میتوانند زندگی هوشمندانۀ ما را توصیف کنند- باید دلایل دیگری هم برای ظهور انسان، وجود داشته باشد.
یکی از توضیحات کاربردی و جذابی- که میتوان در این خصوص ارائه داد- به مفهوم گرانش و فضا-زمان باز میگردد. ما در زنجیرهای از تسلسل فضای سه بعدی و بعد زمان زندگی می کنیم، اما سوالی که وجود دارد این است که آیا این فرمول ۳ + ۱، تنها فرمول ممکن برای زندگی است؟
داشتن بیش از یک بُعد زمانی، قابلیت ِ پیشبینی ما را گسترش میدهد و وجود ابعادی بیشتر در فضا، ممکن است باعث ناپایداری مدار زمین می گردد، زیرا احتمالا وجود منظومهشمسی در این صورت، غیرممکن خواهد بود.
(نظریه چند جهانی- که اولین بار هیو اورتبا توجه به شرایط ثابت کیهانی بیان نمود- ما را به قبل از انفجار بزرگ میبرد و این بازگشت، هرگز آسان نیست، زیرا در نقطه تکینگی، قوانین فیزیک مرسوم، کار نمیکند.
در اوج چگالی و حرارت تکینگی، شرایط کاملا متفاوت است و منظور از چند جهانی هم منظور، تصور زمین به عنوان یک جهان و سیاره دیگر و منظومه دیگر، به عنوان جهان دیگر نیست بلکه منظور جهان های بعد از تکینگی در حدود سیزده میلیارد سال قبل و جهان قبل از تکینگی است.
بر اساس نظریه ریسمان ها، ابعاد در کیهان ما در حدود 26 بعد است و در شرایطی که حذف کردن یا اضافه کردن یک بعد، همه نگاه ما را به هستی متفاوت و وجود کیهان را دگرگون میکند، تصور 26 بعد، واقعا غریب مینماید!
تصور کنید به جای سه بعد در جهانی دو بعدی، مانند صفحه تخت زندگی میکردیم. در این شرایط واقعا تصور بعد سوم وحشتناک و یا شاید، غیر مجاز بود. این مطلب در فیلمی- که لینک آن ارائه شده است- بیان میشود.
به همین ترتیب از بعد سوم تا چهارم یعنی از جهان سه بعدی تا تصور بعد زمان و امکان گذر از آن و دیدن آینده و گذشته، شگفت انگیز مینماید و به همین ترتیب، گذشتن پس از بعد چهارم تا ابعاد بعدی همین گونه است و اصلا تصور آن، کار دشواری است.
راه دوری نرویم.
هندسه قدیمی اقلیدسی، هندسه تخت روی صفحه کاغذ است و محاسبات ریاضی برای آن انجام میشود و گذشتن از این هندسه تخت و رسیدن به هندسه جهان دارای خمش، نیازمند محاسبات بسیار سخت ریاضی است که برای بسیاری از دانشمندان این رشته ها هم درک آن، دشوار است و این مطلب در نسبیت عام اینشتاین با کار روی فضاهای خمیده و محاسبات پیچیده ریاضی، انجام شد و امروز ما را با حقایقی مانند امکان سفر به گذشته یا امکان کند کردن زمان و کرمچاله و امکان جوان ماندن در سفر به تونل زمان، مواجه کرده است و گذر از این نسبیت چهار بعدی تا بعد پنجم و ... ما را با حقایق بسیار دیگری مواجه میکند که برای ما در زمان حاضر، نه فقط ناشناخته بلکه بسیار شگفت آور و دور از ذهن و حتی گاهی ممنوع و دارای مجازات، تصور میشود!)
استدلال های موجود در رابطه با وجود ابعاد کمتر از سه بعد، چندان مستدل نیستند.(تصور ناکامل جهان دو بعدی، چیز غریبی نیست. در گذشته در ابتدای پیدایش چشم، موجودات زنده به دلیل تخت بودن ساختار چشم، جهانشان اگر نمی توانستند با دیگر احساسات مانند حس لامسه، به بعد سوم پی ببرند، جهانی دو بعدی بود.
به همین ترتیب یک انسان اگر تک چشمی باشد یا یکی از چشمهای خود را در ابتدای زندگی از دست بدهد و تصور بعد سوم را در ابتدای زندگی نیاموخته باشد و نیز قدرت درک بعد سوم را با حس لامسه نداشته باشد، اینگونه است
(معمولا این توانایی در مغز انسان وجود دارد. البته تصور فردی- که از ابتدای زندگی نتوانسته است با بینایی، بعد سوم را درک کند و نتوانسته است، بعد سوم را قبل از لامسه با دیدن بیاموزد، برای ما- که بر اساس بینایی لمس میکنیم- دشوار است!))
فیزیکدان “جیمز اسکارگیل” اخیراً مقالهای را درarXivمنتشر کرده است- که نشان می دهد گرانش در جهان ۲ + ۱ بُعدی نیز امکانپذیر است؛ شاید در آن شرایط، نظریۀ گرانش مانند حالا کار نکند، اما وجود مدارهای پایدار، امکانپذیر خواهد بود.
اسکارگیل تصمیم گرفت، بیشتر در این مورد تحقیق کند. او پس از اثبات این که گرانش در چنین ابعادی عملی خواهد بود (البته به نحو متفاوتی)، به دنبال راههایی برای اثبات امکان ِ حیات در چنین ابعادی است. او به دنبال رویکرد سادهای برای توصیف ِ حیات بر اساس مفاهیم ریاضی است، گرچه قطعا توصیفاتی که او
به دنبال آنهاست همانند اشکال ِ هندسی تختستان ابوت نیست.
“اسکارگیل که در دانشگاه کالیفرنیا کار می کند در خصوص کارهایش میگوید: من تحقیقاتی را انجام دادهام که خواص شبکههای عصبی بیولوژیکی را نشان میدهند و نمودارهایی را ایجاد کردهام که به نظر می رسد، میتوانند بسیاری از خواصی را- که توصیفشان برای مغزهای پیچیده مهم است- به نمایش بگذارند.
این شبکهها بسیار پیچیده هستند، اما همانطور که این محقق اظهار داشته است، قطعاً بر اساس آنها نمی توان اظهار داشت که یک مغز پیچیده در دنیای گرانشی عجیب و غریب ۲ بُعدی،وجود دارد. در حقیقت همانطور که اسکارگیل میگوید: شاید شبکههای پیچیدۀ او نیاز به بازنگری بیشتری داشته باشند.(شبکه های مصنوعی برای بازنمایش ابزار هوش، هرچند نمایی از قدرت ابزار هوش انسان خواهند داشت ولی خود این شبکه ها به عنوان هوش مصنوعی میتواند بسیار فراتر از مغز کنونی انسان هم برود به خصوص آنکه نیازمند مصرف انرژی زیاد مانند نورون ها نیست.
یکی از علل محدود شدن رشد مغز در زمان فعلی مصرف زیاد انرژی توسط سلول های عصبی است. از سوی دیگر پیشرفت های پزشکی و تکنولوژیک در تشخیص بیماری ها، نقش انتخاب طبیعی را در تکامل انسان به طور عام و تکامل مغز به صورت خاص کاهش داده است و راهی برای توسعه ابزار هوش در زمان حاضر جز توسعه مصنوعی ابزار هوش؛ چه با تکنیک های مهندسی ژنتیکی و تولید مغز بیولوژیک مصنوعی و چه از طریق تولید هوش مصنوعی در سیستم های کامپیوتری پیشرفته، نیست و امروز با پیشرفت کامپیوترها- که به کامپیوتر کوانتومی رسیده است- امکان محاسبات میلیون ها برابر سرعت پردازش مغز انسان وجود دارد.)
(شبکه های عصبی پیچیده کنونی مغز در دید دو چشمی امکان دید سه بعدی را فراهم کرده است ولی در گذشته ای نه چندان دور، موجودات ابتدایی با امکان مشاهده فقط دو بعد به دلیل چشم تخت وجود داشته اند و امروز در سایه تجهیزات اضافی کیهان شناسی، امکان مشاهده ابعاد بالاتر از سه بعد و سفر به ابتدای کیهان فراهم شده است و دیری نخواهد پایید که پیشرفت هوش مصنوعی ما را با ابعاد فراتر عالم، مواجه خواهد کرد.)
اگر یک جهان ۳ + ۱ بُعدی تنها جهانی نیست که میتوان در آن زندگی کرد، میتوان چنین استدلال کرد که شاید یک جهان ۲ بُعدی دیگر هم وجود داشته باشد. شاید یک نظریه کاملتر از فیزیک(یا در نظر گرفتن بهتر شبکههای عصبی بیولوژیکی) به ما در توجیه این مسئله کمک کند.
(شبکه های عصبی مغز کنونی ما امکان زندگی در جهانی فراتر از سه بعد را دارد و نمونه آن، توانایی دانشمندانی مانند اینشتاین برای گذشتن از ابعاد کنونی است. شاید عادت های مرسوم ما سبب شود شبکه های عصبی مغز ما در چارچوبهای خاصی کارکند ولی گذشتن از این چارچوب های محدود، هنر سلول ها و شبکه های منعطف مغزی است؛ به خصوص که با پیشرفت هوش مصنوعی، این شبکه ها با سرعت سرسام آوری رو به توسعه خواهند رفت؛ بدون آنکه بار و هزینه زیادی را بر فرد دارای آن تحمیل کنند.)
ترجمه: سهیلا دوست پژوه/سایت علمی بیگ بنگ
منبع:iflscience.com
لینک کوتاه مقاله :https://bigbangpage.com/?p=87103
https://bigbangpage.com/physics/%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D9%88-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%88-%D8%A8%D9%8F%D8%B9%D8%AF%DB%8C/
زندگی در دنیای دو بعدی 👇👇
https://youtu.be/fv0MZs6yIjk
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
