دانشمندان پاسخ کوانتومی سلول ها را به مغناطیس، تایید میکنند
نیروهای موجود در کیهان، محصول نیروهای کوانتومی چندگانه ای است که در میان ذرات تشکیل دهنده ی هستی وجود دارد. این نیروها چون محصول ریزترین اجزای کشف شده ی کنونی هستی یعنی ذرات کوانتومی هستند، بر سلول های زنده ی موجود در کیهان تاثیر میگذارد.
شکی در این تاثیر گذاری نیست. آنچه در این میان قضیه را پیچیده می کند، رفتارهای عجیب و غریب دنیای کوانتومی است. از شکافهای شگفتی که یگانگی یا دوگانگی آن در دنیای پیچیدگی کوانتومی رنگ می بازد تا حقیقتی که در دنیای کوانتومی در قالب مشاهده، معنی میشود و عدم قطعیتی که همه معادله ها و مشاهده ها را دچار تردید میکند و... همه اینها وقتی تحت تاثیر نیروهای دیگر هستی از جمله نیروی میدان مغناطیسی زمین و یا دیگر نیروهایی- که بسیاری از آنها ناشناخته هستند- قرار بگیرد پیچیده تر خواهد شد.
رفتار اجزای کیهان قابل پیشبینی نیست و این عدم قطعیت، وقتی تحت تاثیر نیروهای دیگر از جمله میدان مغناطیسی زمین باشد غیر قطعی تر هم خواهد شد.
دانشمندان دانشگاه توکیو تاثیرات بیوشیمیایی-کوانتومی پیشبینی شده ای را روی سلولها مشاهده میکنند.
دانشمندان تصور میکنند تاثرات کوانتومی در پس توانایی حیوانات در مکان یابی مغناطیسی است. مکان یابی مغناطیسی به نظر میرسد بر اساس نور باشد. دانشمندان تغییرات کوانتومی ناشی از مغناطیس را مشاهده کردند که بر روشنایی سلول تاثیر میگذارد
ما در این نقطه میدانیم گونه هایی هستند که میتوانند با استفاده از میدان مغناطیسی زمین مکان یابی کنند. پرندگان از این توانایی در مهاجرت های طولانی خود بهره میبرند و لیست این گونه ها بیشتر از پرندگان هم هست. این گونه ها شامل موش های جونده، لاکپشت، لابستر، و حتی سگها هستند ولی این- که حقیقتا اینها چگونه چنین میکنند- ناشناخته است.
دانشمندان برای نخستین بار تغییراتی را در مغناطیس مشاهده کردند که واکنشی بیوشیمیایی را در سلول ها تحریک میکند. هر چند خیلی مدرک کافی ای نیست. سلولهای درگیر در مطالعه سلول های انسانی بودند و این تایید می کند ما خودمان چیزی را داریم تا بتوانیم با استفاده از میدان مغناطیسی زمین به این ور و آن ور و مسافرت های طولانی برویم.
این پدیده توسط دانشمندان دانشگاه توکیو مشاهده شد و همگام با فرضیه ای است که در سال 1975 به وسیله ی کلاوس شولتندر موسسه ی ماکس پلانک مطرح شد.
او پیشنهاد داد مغناطیس حتی میدان مغناطیسی بسیار ضعیف مانند سیاره ی ما میتواند بر واکنش های شیمیایی درون سلول ها تاثیرگذار باشد و به پرندگان اجازه بدهد خطوط مغناطیسی را حس کنند و مکان یابی انجام دهند.
عقیده ی شولتن لازم بود با زوج های رادیکالی انجام شود. رادیکال، مولکولی است کهتعداد الکترون های آن، فرد است . وقتی دو تا از این الکترون ها که به مولکول های متفاوت مرتبط است با هم در هم تنیده میشوند، یک زوج رادیکال را تشکیل میدهند. چون ارتباط فیزیکی ای بین الکترون ها وجود ندارد ارتباط کوتاه مدت آنها با هم در حوزه و عرصه ی فیزیک کوانتوم قرار میگیرد.
هرچند ارتباط بین آنها کوتاه است ولی برای آنکه بر واکنش های شیمیایی مولکول های آنها تاثیر بگذارد کافی است. الکترون های درهم تنیده، میتوانند به طور کامل به طور سینکرونیزه با الکترون دیگر چرخش کنند و کاملا در خلاف جهت هم باشند. در مورد اول واکنش های شیمیایی آرام هستند و در مورد دوم سریعترند. پژوهش قبلی نشان داد سلول های حیوانی خاصی دارای کرویپتوکروم هستند که پروتیئن هایی است که به میدان های مغناطیسی حساس است.
گروهی از اینها با نام فلاوین خوانده میشود و اینها مولکول هایی است که وقتی در معرض نور آبی قرار بگیرد می درخشد یا خودبخود روشن میشود. پژوهشگران با سلول های Hela یعنی سلول های سرطان گردن رحم در انسان کار کرده اند زیرا دارای تعداد زیادی از فلاوین است این باعث علاقه ی بیشتر اینها شد زیرا نشان میدهد مکان یابی مغناطیسی حساس به نور است.
وقتی در معرض نور آبی قرار بگیرد فلاوین ها میدرخشند یا زوج های رادیکال ایجاد میکنند. آنچه اتفاق می افتد فعالیت متوازنی است که در آن هرچه چرخش و اسپین زوج ها کندتر باشد، مولکول های کمتری خالی میشود و در دسترس هستند تا بدرخشند.
برای آزمایش، سلول های هلا با نور آبی برای حدود 40 ثانیه تابش داده میشود که سبب میشود بدرخشد انتظار پژوهشگران این است که این نور درخشنده در مسیر تولید جفت های رادیکال ایجاد شده است. وقتی مغناطیس میتواند هر چهار ثانیه بر چرخش الکترون تاثیر بگذارد دانشمندان مغناطیس را از روی سلول ها برداشتند. آنها مشاهده کردند فلورسانس سلول ها حدود 3.5% ضعیف شد. تفسیر آنها این است که وجود مغناطیس سبب شده است الکترون ها در جفت های رادیکال همردیف شوند و واکنش های شیمیایی در سلول را آرام کنند تا مولکول های کمتری برای ایجاد فلورسانس موجود باشد. مغناطیس سبب تغییرات کوانتومی در جفت های رادیکال شد و توانایی فلاوین را برای درخشش مهار کرد.
جاناتان وودوارد که مطالعه را مدیریت میکرد از شگفتی های مطالعه میگوید: چیز عجیب در این مطالعه اینکه ارتباط بین چرخش های دو الکترون جدای از هم میتواند تاثیری بسیار مهم بر بیولوژی داشته باشد.. ما چیزی را در این سلول ها تغییر ندادیم یا اضافه نکردیم. ما تصور میکنیم مدارک بسیار قوی در اختیار داریم که ما فرایندی کاملا مکانیکی و کوانتومی را مشاهده کردیم که بر فعالیت شیمیایی در سطح سلولی تاثیر میگذارد.
https://bigthink.com/surprising-science/scientists-confirm-cells-quantum-response-to-magnetism?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&utm_source=Facebook#Echobox=1619087562
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031