مطالعه ای بیان میکند اهدای اسپرم مانند اهدای عضو باید بعد از مرگ قانونی شود.
اهدای اسپرم فرد زنده به زنی- که همسر او نیست- با توجه به قوانین مربوط به حق فرزند برای برخوردار بودن از محیط سالم خانوادگی با حضور پدر و مادر و حق او برای شناخت پدر و بعدها صاحب ارث شدن کودک- که باعث به هم ریختن ساختار زندگی مرد اهداکننده و شاکی شدن فرزندان دیگر او خواهد شد- خیلی عاقلانه به نظر نمی رسد. با این حال این نوع اهدای اسپرم، در بسیاری از کشورهای جهان برای همسران مردان ناتوان از داشتن فرزند، انجام میشود.
بانک های اسپرم در کشورهای مختلف جهان، تاسیس شده است و حتی به زنان مجردی- که بدون تشکیل خانواده خواهان داشتن فرزند هستند- اسپرم اهدا میکند. محروم ماندن فرزند از حق پدر در بسیاری از این کشورها- که هویت مرد اهدا کننده را معرفی نمیکند- مشکل بزرگی است و در کشورهایی هم که هویت مرد معرفی میشود، با توجه به احتمال تولد فرزندان بسیار زیاد از یک مرد، با توجه به تعداد بسیار زیاد اسپرم در هر اهدا، حق طبیعی بسیاری از فرزندان حقیقی آن مرد در سهم الارث پایمال خواهد شد.
راه حل جدیدی که برای حل مشکل معرفی میشود اهدای اسپرم از فردی است که می میرد!
ولی این کار تا چه حد منطقی و قابل انجام است؟
آیا ملاحظات قانونی موجود در مورد فرزندان یک مرد زنده، در مورد فرزندان او پس از مرگش، جاری نیست؟
تا چه حد ارث بردن بر اساس کروموزم ها میتواند در آینده ادامه پیدا کند؟
و آیا چیزی جز کروموزم ها برای ارث بردن، مطرح نیست؛ به خصوص وقتی بدانیم، بسیاری از فرزندان شایستگی بهره مند شدن از میراث پدران خود را ندارند و یا پس از مرگ هر فرد، علاوه بر فرزندان او، شخصیت های حقوقی و حقیقی بسیاری خود را صاحب حق در اموال مرحوم می دانند؟
چه مبنایی برای محروم کردن برخی از فرزندان از دارایی های والدین آنها وجود دارد و قاضی منصف در این مورد، کیست؟
اصل مقاله را جدای از اینکه چه مواردی از آن قابل بحث و یا رد است با هم میخوانیم:
آیا مردان بعد از مرگ میتوانند صاحب فرزند شوند؟ بله و بله!
مقاله ای که در مجلهقوانین پزشکی منتشر شده است این را بیان میکند. انگلستان با بحران اهدای اسپرم مواجه است. بر اساس این مقاله، بانک اسپرم انگلستان کمتر از چند صد اهدا کننده در سال دارد و این سبب شده است سالانه هزاران نمونه ی اسپرم را از آمریکا و دانمارک وارد کنند. در این دوکشور اهدا کنندگان زیادی برای اسپرم وجود دارد.
این کشورها مخازن زیادی از اسپرم در بانک اسپرم خود دارند، زیرا قوانین و تشکیلات در این کشورها از مخفی ماندن هویت فرد دهنده ی اسپرم حمایت میکند. در انگلستان نوزادانی که از پدری متولد می شوند- که اسپرم را اهدا کرده است- مجاز هستند بعد از 18 سالگی به دنبال پدر خود بگردند و با پدر خود دیدار کنند و این مانع از اهدا میشود و خیلی از مردان به دادن اسپرم علاقه مند نیستند. در حقیقت، در مطالعه ی سال 2016، 29% اهدا کنندگان گفتند اگر گمنامی آنها حفظ نمیشد اسپرمی اهدا نمی کردند.
چگونه میتوان مخازن دهندگان اسپرم را افزایش داد و همزمان مانع از آن شد که این مردان با شرایطی مواجه شوند که زندگی آنها را زیر و رو میکند، زیرا به کودکان اجازه میدهد نسل خود را بشناسند؟
مردان میتوانند بعد از مرگ، اسپرم خود را اهدا کنند دقیقا مانند اهدای عضو.
اسپرم تا 48% ساعت پس از مرگ باقی میماند بنابراین باید به وسیله ی جراحی یا تحریک الکتریکی پروستات برداشته شود و سپس فریز شود.
نویسنده ی مقاله میگوید: این از نظر قانونی پذیرفته است که افراد بتوانند بافت های خود را اهدا کنند تا رنج های دیگران را با بافت هایی کم کنند که طولانی کننده ی زندگی است. .. ما دلیلی نمی بینیم این نتواند به دیگر ناتوانی ها مانند نازایی توسعه پیدا کند.
یک معمای قانونی و اخلاقی؟!
این ایده ی جدیدی نیست. نخستین بار در سال 1980 اهدای اسپرم از مردی سی ساله صورت گرفت که در تصادف رانندگی دچار مرگ مغزی و مرگ کامل شد. به دنبال درخواست خانواده ی او، اسپرم او طی یک جراحی از او گرفته شد. موارد بسیاری از اهدای بعد از مرگ، گزارش شده است ولی همیشه در پرده ای از ابهام اخلاقی و قانونی بوده است. در سال 1970 مردی انگلیسی به نام استیفن بلاد دچار مننژیت، کما و مرگ شد. همسر او دیان بلاد درخواست کرد پزشکان دو نمونه از اسپرم او را خارج کنند. با این همه مرکز باروری و جنین شناسی انگلستان اجازه نداد این همسر از اسپرم شوهر استفاده کند. در انگلستان اهدای اسپرم پس از مرگ، بدون رضایت قبلی فرد مرده، ممنوع است.
این زن بعدا در خارج از انگلستان توانست از آن اسپرم ها باردار شود. کشورهای دیگر مانند فرانسه آلمان و تایوان، ممنوعیت کاملی برای این نوع اهدای اسپرم دارند. همزمان کشورهایی مانند آمریکا و بلژیک قانونی در این مورد ندارند. با توجه به طبیعت پیچیده اهدا از نظر قانونی-اخلاقی، این طیف وسیع از قوانین متفاوت، طبیعی است. برای نمونه آیا اخلاقی است در کشوری که جوانان در حال کم شدن هستند و اهدا کنندگان اسپرم، اندک هستند، از فردی که هرگز نمیخواسته بچه دار شود، اسپرم گرفته شود؟
این حالت در بسیاری از مناطق انگلستان وجود دارد. آیا از فرد مسن مرده که احتمال زیادی دارد اسپرم او کیفیت لازم را نداشته باشد میتوان اسپرم، استخراج کرد؟
آیا فرزند دهنده ی اسپرم، فرزند قانونی او خواهد بود؟
این موضوعات و موضوع های مشابه، فضای مه آلودی را در کشورهایی ایجاد کرده است که قوانینی را برای اهدای اسپرم از فرد مرده وضع می کنند. نویسندگان مقاله می گویند:اجازه برای این عمل جراحی، محدودیت های قانونی بسیار اندکی دارد و در عوض فواید بسیاری برای جامعه دارد. نویسندگان مقاله می گویند: توانایی تولید مثل با اسپرم اهدایی، بسیاری از افراد را توانمند میسازد به آرزوی بچه دار شدن خود برسند. این بسیار اخلاقی و آسان خواهد بود که مردان، داوطلب شوند پس از مرگشان اسپرم آنها اهدا شود تا حجم اسپرم با کیفیت موجود در بانک های اسپرم، افزایش یابد. https://bigthink.com/sex-relationships/postmortem-sperm-donation?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&facebook=1&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR1NC3GkOrigIkP3cKuXMF51ycseinuoycK50rjNKVVDYHTyyCl7YpsVrws#Echobox=1620974710
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031