دکتر سید سلمان فاطمی

گربه شرودینگر و تاثیر مشاهده گر در مجموعه:

اشکال با تناقض گربه شرودینگر با آزمون ذهنی زیر توضیح داده میشود:

تصور کن جعبه ای داری که درون آن، گربه و ماده سمی درون شیشه و ماده ای پرتوزا و شمارشگر گایگر وجود دارد و آنچه رخ می دهد آنکه وقتی تجزیه و پرتوافکنی ذره ای از ماده پرتوزا ایجاد شود و شمارشگر گایگر وجود ذره را ثبت کند، شیشه سم میشکند و گربه میمیرد و این مواد برای مدت زمانی باقی میماند و 50%، احتمال دارد که یکی از ذرات ماده پرتوزا تجزیه شده باشد و اکنون ما وسیله ای برای شناخت حالت گربه- که مرده است یا زنده- نداریم مگر آنکه به جعبه آزمون نگاه کنیم و حالت گربه بر اساس پرتوافکنی و تجزیه ذره یا عدم این تجزیه است

و این، امری است که نمیتوان در مورد آن، پیشگویی کرد بلکه امری است که تابع احتمالات است

و در نتیجه، ما ماده پرتوزا را داریم که براساس مکانیک کوانتوم، میتواند تجزیه شود یا تجزیه نشود؛ یعنی هر دو امر به صورتی شبحی و مبهم وجود دارد تا آنکه به جعبه و گربه ای- که درون آن است- بنگریم و تابع موج فرو بریزد و در آن زمان، پس از مشاهده ما یکی از احتمالات، مشخص خواهد شد

در نتیجه ما ماده پرتوزای تجزیه شده و غیر تجزیه شده و شیشه سم شکسته و غیر شکسته و گربه مرده و زنده را همزمان داریم و آنچه، سرانجام آن را مشخص میکند، مشاهده ما و فروریختن تابع موج پس از این مشاهده است.

آزمون شرودینگر بیان میکند عیبی در تفسیر کوپنهاگن وجود دارد زیرا نمیتوان تصور کرد گربه به طور همزمان زنده و مرده است تا آنکه تابع موج پس از مشاهده مجموعه از طرف ما فروبریزد و حالت گربه؛ چه زنده یا مرده تعیین گردد.

و جدالی طولانی در مورد این تناقض- که شرودینگر کوشید در تفسیر کوپنهاگن بیان کند- وجود داشته است.

((و به این ترتیب بر خلاف آزمون EPR آزمون گربه در جعبه، صدای تناقض ذهنی را به صدا در می آورد و امکان ندارد بدون آنکه واقعیت گربه را به عنوان زنده یا مرده بدانیم با تفسیر قاطع کوپنهاگن همراهی داشته باشد

و این سبب شد وگنر و جان ویلر احتمال این را- که وجود واقعی همه جهان شاید فقط به این علت باشد که به وسیله موجودات باهوش مشاهده شود- تصور کردند

و این به علت بازگشتی است که محدود به سبب و اثر نیست

و بیشتر تناقضات همه احتمالات ریشه دوانده در نظریه کوانتوم نتیجه مستقيم آزمون گربه شرودینگر است و ناگهان پشت چیزي مي ايستد كه جان ويلر آن را آزمون تاخيري نامید))(بحث در مورد گربه شرودينگر- جان گريبين- ص230)

میتوانیم بگوييم آزمون ذهنی شرودینگر، شگفت آور بودن مکانیک کوانتوم را- که قبلا دانستیم- آشکار کرد و وقتی مکانیک کوانتوم، قوانینی حقیقی را نشان میدهد و هیچ خللی هرچند ساده در تفسیر کپنهاگن وجود ندارد، آزمون، شگفت انگیز بودن واقعیت و کیهانی را- که در آن زندگی میکنیم- نشان میدهد و نتیجه ای- که تا امروز به آن رسیده ایم- آنکه وقتی سبب فروریختن تابع موج، مشاهده گر یا ثبت حادثه کوانتومی از طرف بیننده است- همانطور که در تفسیر کوپنهاگن وجود دارد- این، یعنی اگر وجود انسان یا موجود باهوش نبود، کیهانی وجود نداشت.

بله کیهان با همه وجودش مدیون مشاهده ما از خودش است؛ به گونه ای که کیهان همه اش عبارت است از مجموعه ای کوانتومی- که تابع موج و احتمالات بسیار زیادی دارد- و فقط، وقتی آن را مشاهده کنیم و تابع موج فرو بریزد، موجود میشود و در واقعیت، مشخص می گردد

و این مساله، یعنی ما انسان ها یا بگوییم هوش، محوری را نشان میدهد که کیهان به خاطر آن، ایجاد شد(اگر تو نبودی افلاک نمی آفریدم.)(حدیث قدسی) برگرفته از كتاب وهم الالحاد - احمد الحسن

لینک ویدیو ها اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/B0u4BDhpym0/?igshid=rxeilxjz61lq

https://www.youtube.com/watch?v=UjaAxUO6-Uw