دکتر سید سلمان فاطمی

اختلالات حرکتی در نتیجه ی عدم توازن بین محرک ها و آرام کننده های عضلات ایجاد میشود.
بخشی از سیستم عصبی، مسئول ایجاد پیام ها برای تولید انقباض در عضله و بخشی دیگر مسئول مهار حرکت و انقباض است.
توازن بین این دو جزء سبب ایجاد حرکتی سازگار و مناسب میشود.
به هم خوردن این توازن گاهی باعث تحریک مداوم عضله و گاهی باعث مهار حرکت در عضله و شلی آن میشود.
در هر دو حال، فرد قادر به انجام فعالیت های مناسب و شایسته و حتی گاهی استفاده ی درست از عضلات تکلم و تنفس، نیست.
تیک و سندرم تورت (TS)

یک اختلال عصبی ژنتیکی شایع است که با تیک های حرکتی و صوتی مزمن قبل از بزرگسالی شروع می شود. افراد مبتلا به طور معمول دارای حرکات یا صداهای تکراری و کلیشه ای، مانند پلک زدن، بو کردن، حرکات صورت، یا کشش ماهیچه های شکمی هستند.
علائم و نشانه ها
تیک ها حرکات یا صداهای غیرعادی هستند که در نحوه ی ایجاد، متفاوت هستند. آنها را می توان به عنوان موتور یا آواز / آوایی و ساده یا پیچیده طبقه بندی کرد.
تیک های حرکتی ساده، شامل یک عضله یا گروهی از عضلات می شود. نمونه هایی از تیک های حرکتی ساده عبارتند از: چشمک زدن، بوییدن بینی، سرفه، تکان دادن یا تکان دادن گردن، چرخش چشم، و تکان دادن یا حرکات وضعیتی اندام ها.
تیک های حرکتی پیچیده شامل حرکاتی است که اغلب گروه های عضلانی متعددی را درگیر می کند و ممکن است به صورت حرکات یا رفتارهای نیمه هدفمند، ظاهر شوند. نمونه هایی از تیک های حرکتی پیچیده شامل لمس خود یا دیگران، ضربه زدن، پریدن، تکان دادن یا انجام یک کار حرکتی شبیه سازی شده است.
تیک های آوایی ساده، صداهای ساده هستند. به عنوان مثال می توان به خرخر کردن، سرفه، پاک کردن گلو، بلع، دمیدن، یا مکیدن صداها اشاره کرد.
تیک های آوایی پیچیده، صداسازی کلمات و/یا عبارات پیچیده هستند. این ها می توانند پیچیده و گاهی از نظر اجتماعی نامناسب باشند.
علائم رفتاری در سندرم تورت رایج است. دو اختلال شایع OCD و ADHD هستند.
تشخیص:
معیارهای خاص DSM-5 برای اختلال تورت به شرح زیر است:
هر دو تیک حرکتی چندگانه و یک یا چند تیک صوتی در مدتی در طول بیماری وجود داشته اند، البته نه لزوما همزمان. (تیک یک حرکت حرکتی ناگهانی، سریع، عود کننده، غیر ریتمیک، کلیشه ای یا صداسازی است)
تیک ها ممکن است در فرکانس کاهش یابند، اما برای بیش از یک سال از شروع اولین تیک باقی مانده اند.
شروع آن قبل از 18 سالگی است
این اختلال به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم یک ماده (به عنوان مثال، کوکائین) یا یک وضعیت پزشکی عمومی (مانند بیماری هانتینگتون یا آنسفالیت پس از ویروسی) نیست.
معیارهای خاص DSM-5 برای اختلال تیک صوتی یا حرکتی پایدار (مزمن) به شرح زیر است :
تیک‌های حرکتی یا صوتی تک یا چندگانه (مثلاً حرکت‌های حرکتی ناگهانی، سریع، مکرر، غیرریتمیک، کلیشه‌ای یا صدا)، اما نه هر دو، در برخی زمان‌ها در طول بیماری وجود داشته است.
تیک ها ممکن است در فرکانس کاهش یابند، اما برای بیش از یک سال از شروع اولین تیک باقی مانده اند.
شروع آن قبل از 18 سالگی است
این اختلال به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم یک ماده (به عنوان مثال، کوکائین) یا یک وضعیت پزشکی عمومی (مانند بیماری هانتینگتون یا آنسفالیت پس از ویروسی) نیست.
معیارهای خاص DSM-5 برای اختلال تیک موقت به شرح زیر است:
تیک‌های تک یا چند حرکتی و/یا صوتی (مثلاً حرکت‌های حرکتی ناگهانی، سریع، مکرر، غیرریتمیک، کلیشه‌ای) وجود دارد.
تیک ها کمتر از یک سال از شروع اولین تیک، وجود داشته است
شروع آن، قبل از 18 سالگی است
این اختلال به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم یک ماده (به عنوان مثال، محرک ها) یا یک وضعیت پزشکی عمومی (مانند بیماری هانتینگتون یا آنسفالیت پس از ویروسی) نیست.

پاتوفیزیولوژی
پاتوفیزیولوژی زمینه ای TS ناشناخته باقی مانده است. مطالعات بیوشیمیایی، تصویربرداری، نوروفیزیولوژیک و ژنتیک از این فرضیه حمایت می‌کنند که TS یک اختلال رشدی و ارثی انتقال عصبی است.
عقده های قاعده ای و قشر فرونتال تحتانی در پاتوژنز TS، و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD) نقش دارند. با این حال، مطالعات نوروپاتولوژیک نتوانسته اند هیچ گونه ناهنجاری ساختاری ثابتی را در این مناطق نشان دهند.
مطالعات حجمی MRI نشان داده است که عدم تقارن طبیعی عقده های پایه در افراد مبتلا از بین می رود. مردان راست دست سالم معمولاً غلبه پوتامن چپ را نشان می دهند، اما به نظر می رسد که در TS وجود ندارد و از احتمال ناهنجاری رشدی حمایت می کند.
درمان
۱- آگونیست های دوپامین ماند پرامیپکسول، تیک ها را با عوارض جانبی اندک و اثرگذاری متوسط ​​اما ثابت شده، سرکوب می کنند
۲- داروهای ضد جنون مانند اولانزاپین، ریسپریدون و زیپراسیدون و پیموزاید، در درمان سودمند است.
3- Presynaptic Dopamine-Depleting Agents

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [01/22/2023 08:22 ب.ظ]
مانند ترابنازین، سروتونین و نورآدرنالین را در سلول های عصبی مغز تخلیه می کند، در نتیجه انتقال سیگنال های الکتریکی از مغز را - که با مهار برگشت پذیر vesicular monoamine transporter 2 (VMAT2) است- کنترل می کند،
۴- آگونیست های آلفا2-آدرنرژیک
مانند کلونیدین و گوانفاسین
https://emedicine.medscape.com/article/1182258-medication#5👇