تاثیر گیاه خواری بر رشد و تکثیر سلولهای عصبی و مغزی(قسمت اول)
گیاه خوری، امروز تبديل به یک برنامه جدید در زندگی خیلی از افراد به خصوص جوانان شده است. در نگاه اول شاید خیلی از آنها لاغر شدن و سبک تر زندگی کردن را به عنوان علت گیاه خواری خود معرفی کنند، ولی حقیقتا رشد این پدیده به خصوص در میان قشر مرفه و تحصیل کرده، لازم می کند، به طور مفصل به این مبحث پرداخته شود و فواید و ضررهای احتمالی آن بررسی گردد.
امروز با وجود انواع و اقسام غذاهای گیاهی و غذاهای غنی شده با ويتامين ها، گیاه خواري بسیار آسان شده است.
غذاهایی به صورت آماده، امروز در بازارها وجود دارد که هیچ مواد گوشتی به آن اضافه نمی شود و انتخابهای بسیار گوناگوني را با طعم هاي مختلف در اختیار مردم می گذارد که اصلا بد طعم تر از غذاهای گوشتی نیست.
گیاه خواری، شکلهای مختلف دارد. برخی هستند که تا حدی گیاه خوارند مثلا گوشت قرمز را از رژیم غذایی خود حذف میکنند ولی انواع گوشت سفید مانند ماهی و مرغ را مصرف مي کنند. یا گروه دیگری تخم مرغ و شیر را مصرف می کنند ولی از مصرف انواع گوشتها خودداری می کنند. گروهی دیگر دوره هایی از گیاه خواری خالص را در طی سال تجربه می کنند مثلا یک ماه از سال را به گیاه خواری خالص مي پردازند. و یا گروهی مصرف خالص گوشت را در دوره ای محدود می کنند ولی مصرف آب گوشت یا ترکیبات تهیه شده از گوشت را در دوره اي از سال مجاز می دانند.
American Dietetic Association,
رژیم گیاه خواری را غنی از مواد غذایی مفید و بسیار سالم و مفیدتر از غذاهای گوشتی برای جلوگیری از برخي بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی و یا دیابت مي داند.
در گياه خواری به خصوص وقتی گوشت قرمز حذف شود، مصرف چربی اشباع و کلسترول کاهش می یابد و در عوض ويتامین هايي مانند C و A و فیبر و پتاسیم و منیزيوم و کارتنوييد و فلاونوييد افزایش می یابد و آنها منجر به کاهش فشار خون و کاهش کلسترول زیان بار خون مي شود. در یک مطالعه روی 76000 نفر مشخص شد که میزان مرگ و میر به خاطر بیماریهای مزمن قلبی در گياه خواران، 25% کاهش می یابد.
در مطالعه ای دیگر در Oxford cohort of the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC-Oxford)
مشخص گردید که ميزان مرگ و مير قلبی گياه خواران، 19% کمتر از گوشت خواران است. مصرف زیاد فيبرهاي گیاهی و ويتامین هاي موجود در آن می تواند به کنترل فشار خون و کنترل قند خون کمک کند، با این حال مصرف کربوهيدرات هاي گياهي مانند سیب زمینی در مقادیر زياد، برعکس مي تواند قند خون را بالا ببرد.
باید توجه شود که کاهش مرگ و مير قلبی، اصلا به معنی افزایش اندازه مغز و کاهش مرگ سلولهای عصبی نیست. مغز و قلب دو اندام متفاوت هستند و رشد یکی در این عالم مادی- که تناقضات گوناگون دارد- میتواند منجر به کوچک شدن و کم کاري دیگری شود. وقتی غذای دریافتی و جذب شده در بدن شما محدود است، بدن به ناچار آن را صرف اندامی مانند قلب می کند تا زندگی شما دوام یابد هرچند، مغز کوچک تر و کم کارتر شود و این، قانون بقا با وجود کیفیت پائین تر است. طبیعت مي کوشد، حیات حفظ شود هرچند کیفیت حیات خیلی هم آرمانی نباشد. سلامت نورون ها و سلول های مغزی الزاما همراه با سلامتي ديگر سلول هاي حیاتی بدن نیست. سلول پرخور عصبی می تواند در زمان محدود بودن انرژی دریافتی و غذا، بسیاری از سلولهای حیاتی بدن را از انرژی محروم کند. بنابراین در شرایط کمبود انرژی دریافتی بهتر است سلولهای عصبي و مغزی از انرژی محروم شوند تا امکان بقای اندام های حیاتی مانند قلب فراهم شود. به علاوه چربی های اشباع که میتوانند سطح عروق خونی و قلب را بپوشانند و خون رسانی را مختل کنند، زیر بنای ساختمانی غشای پر چربی سلولهای عصبی هستند.
با یک پارادوکس، مواجهيم: چربی ها در غشای نورون هاي عصبی عامل حفظ سلول و بقای آن و هدایت عصبی است و در همان حال، می تواند با تجمع در رگ های خونی و دریچه های قلبی منجر به ناکارآمدی سیستم گردش خونی شود. باید به نحوی بین این دو، توازن برقرار کرد به طوری که توام با کم شدن مصرف چربی و انرژی هاي زیاد در رژیم غذايي، سلول های مغزي، از اين مزیتها محروم نشوند. و نیز مصرف زیاد چربی و انرژی، با مسدود کردن عروق خونی، منجر به سکته قلبی و مرگ نشود و حفظ این توازن، یک هنر بزرگ است.
گياه خواران در معرض چه کمبودهایی هستند؟
گياه خواران، مشکلی از نظر دريافت کلسیم ندارند و منابع زیادی از کلسیم در میان گياهان هست(مثلا کلم معمولی و کلم بروکلي و کلم چيني و اسفناج)ولی میزان ویتامین K و ویتامین D در گياهان کم است و اگر این افراد از ترکیبات اضافی و غنی شده با ویتامین دی استفاده نکنند، دچار کمبود ويتامين دی میشوند.
@salmanfatemi
البته ویتامن دی اصلی- که بر اثر تابش نور آفتاب بر سطح پوست ایجاد میشود- در صورت تابش کافی آفتاب، سا
خته می شود و مشکلی ایجاد نمي گردد. مشکل، وقتی است که فرد گياه خوار به خصوص در عرض های جغرافیایی بالا باشد و تابش آفتاب کافی نداشته باشد. نقش های مهم ویتامین دی در سلامت سلول های عصبی در قسمتهای مختلف این کانال بیان شد. جهت مطالعه این نقشها به قسمتهای مربوط به کلید واژه (ويتامين دی) مراجعه شود.
میزان بالای منیزیم و پتاسیم ترکیبات گیاهی، از میزان اسیدی بودن خون میکاهد و به استحکام استخوان ها کمک مي کند. مصرف زیاد پروتئین در رژیم های گوشتی می تواند اثرات مضری بر استحکام استخوان داشته باشد.
پروتئین: افرادی که در رژیم گیاه خواری خود از تخم مرغ و شیر هم استفاده میکنند(گیاه خواری محدود) معمولا دچار کمبود پروتئین نمي شوند. چون شکل پروتئین گیاهی متفاوت از پروتئین حیوانی است، گياه خواران به مقدار بیشتر پروتئین نیاز دارند(کسانی که گوشت میخورند به 0.4 میلی گرم پروتئین در ازای هر پوند وزن بدن نیاز دارند و این میزان در گياه خواران قدری بیشتر و 0.45 میلی گرم در ازای هر پوند وزن بدن است).
برای تامین پروتئین بیشتر لازم است، گياه خواران از برخی غلات مانند برنج سبوس دار و عدس، نخود ،نخود فرنگی، لوبیا، گندم ،جوی دوسر و جو استفاده کنند .
روشن شد که مصرف زیاد پروتئین به دلیل خاصیت اسیدی کردن خون، برای استخوانها خوب نیست، پس قدری کمتر بودن پروتئین، زیان آور نیست. بیشتر شدن پروتئین، عضلات را قوي تر و استخوان ها را ضعیف تر میکند و این، ویژگی عالم مادی ماست که هیچ چیز مطلقی در آن وجود ندارد. جایی را قوی تر مي کنيم، جای دیگر ضعیف تر می شود!!
ویتامین B12: این ويتامين فقط در ترکیبات گوشتی و تخم مرغ وجود دارد پس افرادی که منحصرا از گیاهان استفاده می کنند حتما لازم است مواد غذايي آنها با این ویتامین غنی شده باشد. نقش برجسته این ويتامين، در خونسازي و سلامت نورون های عصبي، امروزه کشف شده و نشان داده شده است که کمبود مداوم آن چه بلائی بر سر سلولهای عصبی می آورد(بیماری ای مشابه فرم شديد بیماری ام اس) پس گیاه خواران در مورد کمبود این ویتامین به خصوص، باید بسیار محتاط باشند.
آهن: میزان آهن قابل جذب در گوشت و ترکیبات حیوانی بسیار بیشتر از ترکیبات گیاهی است. البته میزان جذب آهن گیاهی در حضور ويتامين سی میوه ها و سبزیجات بیشتر میشود ولی فيتات موجود در غلات از جذب آن مي کاهد. پس کمبود جذب آهن مشکل جدی در گیاه خواران خالص است. البته آهن خیلی زیاد، هم اصلا سودمند نیست. در ادامه بحث ها به آن اشاره خواهد شد.
امگا 3: رژیمهای فاقد ماهی و تخم مرغ، میزان امگا سه کمی دارند( EPA and DHA)
بدن ما قادر است ALA در رژیم های گیاهی را تبدیل به امگا 3 کند ولی این تبدیل اصلا کافی نيست. گياه خواران مي توانند با مصرف جلبک و خزه دریایی، میزان امگا 3 را در بدن خود بیشتر کنند میزان مصرف کافی ALA در گياهخواران زن 1.1 گرم در روز است، ترکیباتي که ALA بیشتری دارند عبارتند از تخم کتان ، گردو و روغن کلزا
جهت مطالعه بیشتر به سایت زیر مراجعه شود.
https://www.health.harvard.edu/stayin…/becoming-a-vegetarian
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031