شباهت مغز با کیهان مادی
مطالعات ای جدید، شباهت هایی را بین ساختارها و فرایندهای مغز انسان و شبکه کیهانی پیدا کرده است.
مغز انسان به عنوان ابزار برتر بقای موجودات زنده، پیام را از محیط می‌گیرد و واکنش نشان میدهد.
بخشی از نگاه و احساسات ما از کیهان اطرافمان از طریق مغز دریافت می‌شود و بعد از پردازش، طی فرآیندهایی- که شامل تبدیل محرک یا تصویر، به پیام الکتریکی و تبدیل پیام الکتریکی به تصویری در ذهن ما است- درک می‌شود.
یعنی آنچه از محیط اطراف درمی یابیم در فرایندی از محرک و پیام الکتریکی سلول عصبی می‌گذرد. خود این پیام الکتریکی نهایتا به منطقه خاصی از مغز می‌رسد که مسئول دریافت است.
بدون توجه به اینکه مرکز تصویرسازی از پیام الکتریکی در مغز است یا جایی بیرون مغز، آنچه به عنوان محرک از طریق امواج الکترومغناطیسی محیط به اندام حسی و از آنجا به مغز می‌رسد، عین طبیعت بیرون نیست.
تبدیل این امواج الکترومغناطیس به تصویر بر شبکه چشم یا ارتعاش در پرده صماخ گوش، تصویر یا صوتی را در ظرف جدید، شکل میدهد که عین طبیعت بیرونی نیست. تبدیل این تصویر به موج الکتریکی در عصب، و انتقال آن در طول عصب، فاصله و تفاوتی را بین این موج الکتریکی با آن ریشه ای که آن را ایجاد کرده است، شکل میدهد.
آنچه درک میکنیم عین واقعیت بیرونی نیست ولی پرتویی از آن واقعیت است و میتواند اثری از آن موثر باشد. این اثر هر چند عین موثر و محرک نیست ولی صفت آن، نشانی از صفت آن تاثیر گذار و منبع است.
کیهان مادی، تصویری از آن حقیقت در چشمان ماست ولی در حد ظرف محدود عالم ماده یعنی نشانی کم رسا از آن چراغ درخشان است.
طبیعی است محصول چند میلیارد ساله تکامل مادی، یعنی مغز به ویژه آخرین ورشن آن یعنی مغز هموساپینس دوپا و انسان امروز، جلوه ای روشن از آن منبع درخشان و دیگر تجلیات اوست.
محصول تکامل یا مغز، اثری است که صفات آن، نشان دهنده صفات ریشه و محرک و موثر آن است هرچند این جلوه، کم ظهور و در سطح حقیر پایین ترین جهان ها یعنی عالم ماده باشد.
مطالعات ای جدید، شباهت هایی را بین ساختارها و فرایندهای مغز انسان و شبکه کیهانی پیدا کرده است. این پژوهش به وسیله یک فیزیک-کیهان شناس و یک جراح مغز و اعصاب انجام شده است.
دو سیستم اندازه های کاملا متفاوتی دارند ولی در بسیاری عرصه های کلیدی به هم نزدیک هستند. دانشمندان شباهت هایی در عمل دو سیستم یعنی شبکه سلول های عصبی و شبکه کیهانی کهکشان پیدا کردند. پژوهشگران دو سیستم را از نظر زاویه های متفاوت، نگاه بر ساختار، شکل، ظرفیت حافظه و دیگر خصوصیات بررسی کردند.
تجزیه و تحلیل عددی آنها نشان داد فرایندهای فیزیکی کاملا غیر مشابهی میتواند ساختارهایی را تولید کند که سطوح پیچیدگی و ساختاری مشترکی دارند؛ هر چند اندازه آنها خیلی با هم متفاوت باشد.
یک مطالعه نامعمول به وسیله دانشمند ایتالیاییفرانکو وازا از دانشگاه بلونگناو جراح مغز و اعصابالبرتو فلتیاز دانشگاه وروناانجام شد.
دانشمندان در مقاله خود نوشتند: درجه عطش آوری از شباهت که تحلیل ما نشان میدهد پیشنهاد میدهد شکل گیری خودبخودی هر دو سیستم با اصول مشابهی از مکانیک شبکه ها انجام شده است و این با وجود مقیاس های کاملا متفاوت و فرایندهای دخیل است.
یک موضوع مهم این مطالعه، نگاه کردن بر شبکه نورونی مغز به عنوان یک جهان است.
این شبکه نزدیک به 69 میلیارد سلول عصبی دارد. اگر مقیاس ها را در نظر بگیریم جهان قابل مشاهده، شبکه ای از 100 میلیارد کهکشان است. شباهت دیگر در مورد ساختار شبکه ها یعنی سلول های عصبی و کهکشان هاست. این ساختارها گره هایی دارد که با رشته هایی به هم متصل هستند. با اندازه گیری میانگین این اتصالات در هر گره و خوشه بندی اتصالات در گره ها پژوهشگران نتیجه گیری کردند، سطوح قابل قبولی از اتصالات وجود دارد که پیشنهاد میدهد دو شبکه در نتیجه اصول فیزیکی مشابهی شکل گرفته است.
همچنین مقایسه های جالبی- در زمانی که به ساختار دو شبکه بپردازیم- وجود دارد. حدود 77%مغز، آب است و در حدود 70%کیهان با ماده سیاه پر شده است. هر دوی این مواد ماده های غیر فعال(passive) هستند که نفشی غیرمستقیم دارند.
در سطح مقطع دو سیستم، حدود 30% آن از سلول های عصبی یا کهکشان ها تشکیل شده است. وازادر این مورد میگوید: ما چگالی طیفی هر دو سیستم را محاسبه کردیم این روشی است که معمولا در کیهان شناسی برای توزیع فضایی کهکشان ها استفاده می شود. تحلیل ما نشان داد توزیع نوسانات در شبکه عصبی مخچه در مقیاسی از 1 میکرومتر تا 0.1 میلیمتر از همان توزیع ماده در شبکه کیهانی البته در مقیاسی از 5 تا 500 میلیون سال نوری پیروی میکند.
//bigthink.com/surprising-science/the-universe-works-like-a-huge-human-brain-discover-scientists
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
