واقعیت خلأ و وجود و
تصور ما از این دو
آیا خلأ و وجود خلأ و وجودی واقعی یا توهم خلأ و وجود است؟
این تصور که کیهان از هیچ و خلأ مطلق ایجاد شده باشد چقدر درست است و آیا اساسا چیزی به نام خلا مطلق، وجود دارد؟
همه چیز در اطراف ما از نزدیک به بی نهایت ذره، تشکیل شده است؛ البته بی نهایت نه زیرا هر ذره را که تصور کنیم- هرچقدر هم کوچک باشد- دارای اندازه است ولی می توان این اندازه را آنقدر کوچک تصور کرد که بسیار به صفر، نزدیک باشد. یعنی نزدیک به بی نهایت ذره در درون هر جسم هست.
و اگر برای هر ذره، وجودی دارای ماده یا انرژی تصور کنیم، هر شیء، نزدیک به بی نهایت ذره ی دارای ماده یا انرژی خواهد داشت.
هر ذره هر چقدر هم کوچک باشد، از نزدیک به بی نهایت ذره ی ریزتر تشکیل می‌شود.
از سوی دیگر ۹۹.۹۹۹۹۹۹۹...٪ هر شیء یا ذره از فضای خالی، تشکیل شده است و و آنچه شیء یا ذره تصور میکنیم، چیزی جز نزدیک به بی نهایت فضای خالی نیست.
ولی فضای خالی آیا از هر چیز تهی است؟
بر اساس اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، تعیین دقیق موقعیت و تکانه ی هر ذره در هر لحظه، ممکن نیست بنابراین این تصور که فضای خالی، از هر چیز، خالی است با این اصل در تضاد است.
نظریه ی کوانتومی بیان میکند میدان ها حتی در آنچه خلا نام دارد، نمی توانند دقیقا صفر، باشند. اگر میدان ها صفر باشند هم مقدار و هم موقعیت و هم آهنگ تغییر یا سرعت، برابر با صفر خواهد بود. این، نقض اصل عدم قطعیت است که می گوید هر دوی موقعیت و سرعت نمی توانند با دقت، مشخص شوند. همه ی میدان ها در عوض باید مقداری از آنچه افت و خیزهای خلا نام دارد را داشته باشند.
افت و خیزهای خلا را میتوان به چند روش تفسیر کرد که به نظر متفاوت می رسند ولی در واقع از نظر ریاضی، هم ارز هستند... نوسانات خلا را میتوان مانند جفت ذرات مجازی انگاشت که در نقطه ای از فضا- زمان با هم پدیدار می شوند، از هم جدا می گردند و به هم باز می گرددند و یکدیگر را نبود می کنند. مجازی به این معنی است که این ذرات را نمیتوان به طور مستقیم مشاهده کرد ولی تاثیرات غیرمستقیم آنها را میتوان اندازه گرفت و نتایج اندازه گیری ها با دقت زیادی با پیش بینی های نظری سازگار است. (هاوکینگ، جهان در پوست گردو، ص111، 112)
پس وابسته کردن انفجار بزرگ و در نتیجه جهان، به نوسانت کوانتومی خلا، و این نتیجه گیری که هیچ چیز یا عدم میتواند چیزی را ایجاد کند، ما را با پرسشی در مورد علت و سبب خود این نوسانات مواجه میکند.
آیا خلایی- که خلا مطلق نیست و بر اساس اصل عدم قطعیت، در آن نوساناتی وجود دارد- میتواند به طور خود بخود به وجود بیاید؟
شاید علم ما قادر به کشف علت های این نوسانات نباشد ولی کشفیات جدید و اصل عدم قطعیت حداقل ما را به این نقطه می رساند که خلا ایجاد کننده ی انفجار بزرگ، خلا مطلق نیست بلکه در آن، نوساناتی وجود دارد که منشا کیهان ماست و وقتی به اینجا برسیم، پیدایش کیهان از خلا به معنی پیدایش از هیچ چیز نیست.
نیرو و انرژی ایجاد کننده ی این نوسانات از کجاست؟
شاید علم امروز تصویر واضحی از منشا آن نیرو نداشته باشد ولی ندانستن به معنی نبودن نیست.
پس از یک سو توده های جهان، از نزدیک به بی نهایت ذره، تشکیل شده و از سوی دیگر هر ذره از ۹۹.۹۹۹۹۹۹....٪ فضای خالی تشکیل شده و این فضای خالی هم تهی از هر چیز نیست بلکه مملو از نوسانات کوانتومی است.
یا به عبارتی بی نهایت و صفر در کنار هم و در هم تنیده است.
نوسان بین بودن(عینیت و هویت) و نبودن(بی مرزی و فقدان نهایت)در هر ذره ی کیهان پیداست.
هرچیز- که به بی نهایت(جزء)، تقسیم می شود- یک چگالی بی نهایت در مرکز خود دارد.نسیم هرمیان
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیست
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031
