دکتر سید سلمان فاطمی

چالش هوشیاری و اینکه چرا در فیزیک، یک مساله ی مهم است. مقاله از دکتر اینس اوردنتاقسمت چهارم و پایانی
منبع هوشیاری کجاست قسمت چهل و سوم

ما با درخواستمان برای مدل های درست تر، شاید غنای مدل های تئوریک را از دست بدهیم. (توجه به آنچه درست می پنداریم، به سادگی میتواند ما را از پرسش و جستجوگری بعدی باز دارد و این حالت، غنای مدل ها و پایه ی علمی آن را کاهش خواهد داد. آنچه در نگاه یک پژوهشگر و دانشمند علم محور مهم است، جستجو برای کشف علت ها است و این پرسش و جستجو به هیچ حدی محدود نخواهد بود.)

در یکی از مهمترین کاربردهای نسبت هولوگرافیک سطح به حجم- که در مدل هولوگرافیک ژنرالیزه به وسیله نسیم هرمیان کشف شد و راه حلی برای جاذبه ی کوانتومی ارائه کرد- این احتمال وجود دارد که هوشیاری در مغز جایی نداشته باشد؛ بلکه مغز و بقیه ی بدن، گیرنده ها و انتقال دهنده هایی هستند که به یک شبکه ی اطلاعات جهانی متصل است.(برای بررسی بیشتر مدل هولوگرافیک ژنرالیزه به مقاله ی علومِ بنیادینِ پر معنی و علمِ اطلاعات بی معنی ولی سود آور در همین کانال، مراجعه شود). پیچیدگی هوشیاری از مکانیسم پیشخوراند و پسخوراند بین آنها منشا میگیرد.
( در حقیت غیر ممکن است پیچیدگی بیولوژی روی زمین را بدون در نظر گرفتن اصل فیدبک- چرخه ی اطلاعات در فیدبک به جلوپسخوراند و فیدبک عقبپیشخوراند(فوروارد و بک وارد)بین هر جزء طبیعت درک کرد.(بازخورد یا فیدبک، فرایند تصحیح عملکرد یک سیستم در رویارویی آن با سیستم دیگری است که آن را در بر گرفته است. فرایند تصحیح، میتواند بازده سیستم را با توجه به شرایط محیطی، بیشتر کند. بازخورد رو به عقبپیشخوراند، به محصول گذشته، نگاه میکند و از روی محصول تولید شده، کوشش می کند عیب سیستم را اصلاح کند. پسخوراند محصول را پیشبینی می کند و پیش از تولید محصول، در جهت اصلاح سیستم تولید کننده، کار می کند. پیشخوراند، بر اطلاعات گذشته، و پسخوراند بر پیشبینی آینده استوار است.
ماشین های الکترونیکی و کامپیوترها در عصر ما امکان دسترسی سریع به اطلاعات را فراهم کرده اند؛ به طوری که میتوان اطلاعات مربوط به عملیات یک پروژه را در همان لحظه ای که عملیات رخ میدهد دریافت کرد. این اطلاعات را اصطلاحا اطلاعات زمان وقوع می‌نامند و کنترل بر اساس این اطلاعات، کنترل زمان وقوع است. )
اگر اینگونه باشد هوشیاری محدود به منطقه ی خاصی در ماده نیست و نیز فقط ذهنی و متصور به وسیله ی یک فرد نیست بلکه در همه چیز نفوذ دارد و این شامل فضای بینابینی هم هست و مکانیسم پیشخوراند و پسخوراند منبعی از سازماندهی و ساختار آن است.

در این زمینه هوشیاری می تواند، واقعی تصور شود نه اینکه خطای ادراکی یا مایا باشد زیرا هوشیاری فقط درون مغز نیست بلکه بیرون هم هست و یک عامل فعال در طبیعت واقعیت خواهد بود.

بنابراین معنی فیزیکی- که به وسیله ی مدل هولوگرافیک ژنرالیزه به دست می آید- به شکل بنیادین مهم است. این مدل به طول کامل راه حل هایی برای هندسه ی تحلیلی است و به ما اجازه می دهد راهی را برای پیگیری مکانیسم ها و پدیده های فیزیکی درگیر در طبیعت واقعیت داشته باشیم.
ممکن است هوشیاری یک فرایند غیر موضعی(فراتر از مجموعه ی مرسوم) باشد که از تعامل هندسه ی فضا-زمان در مقیاس پلانک منشا می گیرد و همگون سازی پیام غیرخطی و غیر موضعی را ممکن میکند.(ما این هندسه ی فضازمان در هم متصل چندگانه، را به عنوان شبکه ی کرمچاله ی ریز، می شناسیم.) و این یک عملکرد ضروری را در فرایند بیولوژیک و فیزیک تشکیل میدهد. بنابراین دینامیک اطلاعات- که زیرپایه ی فرایندهای فیزیکی است- به یک قالب خودساز نیاز دارد که از خصوصیاتی مانند ارتباط بینابینی، حافظه، پسماند، مکانیسم های بازخوراند، تکرار، تاثیرات علّی گذشته، و دخالت های لوکال و غیر لوکال منشا می گیرد- و ما آن را با عنوان فضا-حافظه می شناسیم.

دکتر سید سلمان فاطمی . نورولوژیست, [4/18/2022 10:14 PM]
مدل تصادفی کیهان شناسی مدرن، تصور می کند نظم و ترتیب در جهان از فرایندهای تصادفی منشا می گیرد. چنین ترتیبی به عنوان شاهد، تا حد زیادی غیر ممکن است زیرا فرایندهای پیشخوراند و پس خوراند را از اصول اولیه، نادیده می گیرد. این، معادل قیاسی است که به وسیله ی یک فرد نابینا انجام می شود و کوشش میکند تصاویر در هم ریخته مکعب روبیک را منظم نماید.
با این همه، بی نظمی و تصادف، قالب رایجی است که در آن، توصیف نظم کیهان شناسی و کوانتومی انجام می شود.
تنها سناریویی- که مکانیسم پیشخوراند و پسخوراند را در مدل سنتی مجاز می داند- در بیولوژی است که پیچیدگی فوق العاده زیاد، می تواند از عهده ی این رخداد بر بیاید. اینطور تصور می شود که تبادل اطلاعات فقط میتواند بین ساختارهای بیولوژیک رخ دهد زیرا آنها تنها مواردی هستند که نرم افزار لازم را در اختیار دارند.
همانقدر که این بیان منطقی به نظر میرسد سوال قبلی بر آن وارد می شود... چگونه این پیچیدگی فوق العاده از تصادف، رخ داده است؟! آیا این عبارت در حال نادیده گرفتن پیچیدگی موجود در مقیاس ثابت- که ذاتی نظم هولوفراکتال جهان است- نمی باشد؟

References
[1] DENNET, D. (1991). Consciousness Explained. Little, Brown and Co.

[2] DAWKINS, R. (1989). The Selfish Gene. Oxford: Oxford University Press.

[3] MALDACENA, J., & SUSSKIND, L. (2013). Cool Horizons for Blackholes. arXiv:1306.0533.

[4] HARAMEIN, N. Quantum Gravity and the Holographic Mass. (2013). Physical Review and Research International, pp. 270-292.

[5] FULLER, B., & APPLEWHITE, E. (1982). Explorations in the Geometry of Thinking: Synergetics. Macmillan Publishing Co. Inc
https://www.resonancescience.org/blog/the-problem-of-consciousness-and-why-it-is-a-problem-in-physics?fbclid=IwAR1UcQ-Wvp8sorvZxRozloVVmhrdMvK_ZgOCnOemYcGSlCqd__Gs1V5D2vs