گزیده ای از وبینار(کنفرانس علمی ازطریق اینترنت) در مورد تشنج و بارداری، در روز جمعه تاریخ 28.4.98 در مورد مطالب مطرح شده در کنگره آکادمی نورولوژی اروپا در اوسلو، با حضور چهار تن از اپیلپتپلوژیست های جهان
با تشکر از شرکت داروسازی سانوفی، برگزار کننده وبینار
در صورت استفاده از دارویی موثر ضد تشنج قبل از بارداری، می توان این دارو را با احتیاط در بارداری هم مصرف کرد. حتی سدیم والپروات با این- که بسیار برای جنین می تواند زیان بار باشد- اگر مادر، روی این دارو تشنجش کنترل بوده است، می تواند در بارداری با احتیاط مصرف کند(در صورتی که امکان جایگزین کردن آن قبل از بارداری با داروی دیگر نباشد). زیرا خود تشنج عوارضی که روی جنین دارد شدیدتر از خطرات داروهای ضد تشنج است.
در صورت لزوم استفاده از سدیم والپروات در بارداری، چند نکته باید رعایت شود:
1- دوز مصرفی دارو از ششصد میلیگرم روزانه فراتر نرود.
2- تا آنجا که ممکن است از داروهای آهسته رهش استفاده شود.
در صورت تصمیم بر تعویض داروی دیگری به جای سدیم والپروات، باید مقدار سدیم والپروات مصرفی در هفته 25‰ کاهش یابد و با داروی جدید به تدریج، جایگزین شود.
از داروهای خوب و مطمئن در بارداری، لوتیراستام و لاموترجین است. لاموتریجین با دوز 12.5 میلیگرم روزانه شروع میشود و هر دو هفته افزایش مقدار دارو داده میشود تا به 100-200 میلیگرم روزانه برسد.
لوتیراستام با دوز 250 میلیگرم روزانه شروع میشود و می توان آن را به تدریج افزایش داد.
امروزه نقش سلول های حمایتی مغز، به نام گلیاها و آستروسیت ها در کنترل یا ایجاد تشنج، مطرح شده است. از واسطه ها و اینترلوکین های موثر- که از آستروسیت ها ترشح می شود- میتوان به IL1B, IL6, TNF Alfa , TNF Beta اشاره کرد.
سلول های حمایتی در مغز مانند گلیا یا آستروسیت، نقش بسیار مهمی را بر سلول های عصبی دارد و می تواند فعالیت آن را تنظیم کند و این تنظیم فعالیت سلول ها در کنترل تشنج بسیار کارآمد است.
مثلا در تشنج لوب تمپورال مغز(TLE)(temporal lobe epilepsy) اتصالات بین آستروسیت ها کاهش مییابد.
از موادی که از آستروسیت ها ترشح میشود TNF Alfa-f است مهار این ماده واسطه، ایجاد تشنج را کاهش میدهد یعنی خود این ماده التهابی، تشنج زاست.
مهار
TNF Alfa-s
باعث بازآرایی اتصال استروسیت ها و کاهش تشنج مزمن می شود.
نقش سلول های ایمنی و واسطه های التهابی در ایجاد تشنج، امروزه به شدت مطرح شده است و نوروایمونولوژی، شاخه جدیدی است که ممکن است به زودی درمان بسیاری از انواع تشنج های مقاوم را متحول کند.
مسیرهای التهابی زیادی در انواع تشنج فعالیت دارد
IL1B, caspase1, TNF Alfa1, TNF R1 واسطه های مهم التهابی هستند.
اتصالات gap junction میان سلول ها هم خیلی در تنظیم فعالیت های سلول های عصبی تاثیر گذار است.
از داروهای ضد تشنج، لاکوزامید 50,100,150,200 mg است اثر ضد تشنج آن مشخص نیست ولی شاید کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ را مهار کند و این دارو به collapsin response mediator protein-2 (CRMP-2), متصل میشود که یک فسفوپروتئین است که در سیستم عصبی مرکزی، عرضه زیاد دارد و باعث کنترل فعالیت نورونی و مهار رشد زیاد آکسونی میشود.
تاثیر آن در بارداری و شیردهی، به طور کامل بررسی نشده است.
از بنزودیازپین هایی- که به خصوص در صورت وجود انقباض های میوکلونیک در بارداری استفاده میشود- کلونازپام است. با این همه بهترین دارو در میوکلونوس بارداری، لاموتریجین و لوتیراستام است.
سدیم والپروات در بارداری مجاز نیست، ولی اگر کسی طی بارداری از آن اشتباها استفاده کرد، نباید حتما سقط انجام شود بلکه باید بررسی کاملی جهت بررسی سلامت جنین انجام شود.
@salmanfatemi
ویدیو و تصاویری از وبینار👇👇
لینک ویدیوی بخشی از مراسم
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031