دکتر سید سلمان فاطمی

همیشه احتمال نگاهی فراتر و عمیق تر و حقیقی تر هست پس عادت کن، به نگاه خودت، عادت نکنی.
تو میتوانی به جاذبه به عنوان نیرویی- که دسته ای از داده ها و اطلاعات را در یک میدان فضایی لوکالیزه و محدود، در کنار هم نگه می‌دارد- بیندیشی. هر میدان جاذبه ای محدود؛ چه در سطح پروتون، سیستم خورشیدی، کهکشان، جهان و ....
در ارتباط با میدان خاص اطلاعاتی است.
نسیم هرمیان پژوهشگر ایرانی- ایتالیایی فیزیک کوانتوم و هوشیاری
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=736073094538576&id=100044076761942&mibextid=Nif5oz
حس و ادراک قسمت هفتاد و هفت
- جاذبه به عنوان نیرویی- که دسته ای از داده ها و اطلاعات را در کنار هم نگه می‌دارد: استفاده از تعبیر جاذبه برای اطلاعات، به جای جاذبه برای اجسام، تعبیر جالب و دقیقی است. اجسام و صفاتی که در اطراف مشاهده می‌شود، چیزی جز اطلاعاتی از حقیقت آن اشیا در ظرف ذهن ناظر هوشمند نیست.
و آنچه به عنوان جاذبه ی میان اشیاء تصور می‌شود، تلاش ذهن برای نزدیک کردن و متحد ساختن این اطلاعات است. کشیدن مرزها و تمایز قائل شدن میان اشیاء، تلاشی تکاملی در جهت منطبق شدن و بقا در جهانی است که فرد در آن زندگی میکند و در جهانی که تمایزها و تفاوت ها بیشتر است برای بقا، مرز کشیدن های بیشتری لازم است. این مرزها و تمایزها حقیقت نیست بلکه تلاشی برای بقای بیشتر است؛ در حالیکه بقا در هر جهان، محرومیتی از جهان بالاتری است که مسیر برای رفتن به آن، همیشه باز است ولی کشش ها و جاذبه ها و وابستگی های فرد در جهان پایین و بندهایی- که او را بسته ی به آن نگاه میدارد- مانع از این رفتن، می‌شود.
و در حقیقت، سازگار کردن خود با هر جهان و تصور مرزها برای بقا در آن، جاذبه ای حقیقی میان اشیای غیر حقیقی است. آنچه به عنوان اشیاء، تصور می‌کنیم، از طریق جاذبه با هم می‌پیوندد و این جاذبه، زمینه ساز بقا در هر جهانی است که وجودش در سایه ی جهان حقیقی دیگری محقق می شود.
یعنی این جاذبه، هرچند در جهت ماندن و بقا در جهان پایینی توجیه میکند و راه را نشان میدهد، با دور کردن فرد از جهان حقیقی بالاتر، زمینه ساز فنا و نه بقای واقعی است.
- دسته ای از داده ها و اطلاعات در یک میدان فضایی محدود و لوکالیزه: حدها و مرزها و محدوده، زاییده ی اطلاعات و داده ها در درون ذهن ناظر است و جاذبه ی میان اشیاء در هر میدان محدود، جاذبه ای حقیقی برای بقا در درون مجموعه یا محدوده است هرچند این بقا درون محدوده یا مجموعه با نوع نگاه درون مجموعه، چیزی جز خیال زاییده از درون مجموعه یا محدوده نیست؛ به طوری که اگر کسی بتواند از بیرون بنگرد، همه چیز را متفاوت خواهد دید.نگاه شود مقاله یآزاد بیندیش و در بند شناخت هایی- که شاید برخی امروز سودمند باشد- نباش و مقاله یهر نقطه، مرکز است.و مقاله یتوهم زمان و ابعاد و مقاله یمنبع هوشیاری کجاست؟ قسمت بیست و دوم در همین کانال.)
هر مجموعه یا هر محدوده، چه در سطح پروتون، سیستم خورشیدی، کهکشان، جهان و ....در ارتباط با اطلاعات ذهن هایی است که در درون یا بیرون آن مجموعه بر اشیا می‌نگرند و انعکاسی از واقعیت آن را در راستای نیازهای تکاملی ناظران هوشمند درون یا بیرون مجموعه شکل می دهند ولی ناظر دیگری از بیرون مجموعه، شاید اساسا توجهش به درون محدوده و مجموعه ی نخست نباشد بلکه نگاه او بر علت ها و محرک هایی باشد که بخش زیرین را شکل میدهد.
جاذبه هایی درون مجموعه هست ولی برای نگاه عمیق، باید از این جاذبه ها رها شد.
فوق کل ذی علم علیم(بالاتر از هر دانایی، دانایی هست.)
همیشه احتمال نگاهی فراتر و عمیق تر و حقیقی تر هست پس عادت کن، به نگاه خودت، عادت نکنی.👇🏿