غزل شمارهٔ ۱۲۶۲
گر جان به جز تو خواهد از خویش برکنیمش...ور چرخ سرکش آید، بر همدگر زنیمش
گر رخت خویش خواهد ما رخت او دهیمش....ور قلعهها درآید ویرانهها کنیمش
گر این جهان چو جانست، ما جان جان جانیم....ور این فلک سر آمد ما چشم روشنیمش
بیخ درخت، خاکست وین چرخ، شاخ و برگش...عالم درخت زیتون ما همچو روغنیمش
چون عشق شمس تبریز، آهن ربای باشد...ما بر طریق خدمت مانند آهنیمش
دیوان شمس از جلال الدین محمد بلخی معروف به #مولوی شاعر قرن هفتم هجری که پس از حمله ی #مغول به ایران، ناچار به ترک بلخ و هجرت به قونیه شد و پس از آشنایی با فردی معروف به شمس تبریزی از گذشته ی خود پشیمان شد و سبک دیگری را در زندگی برگزید
با صدای #باران_نیکراه متولد ۱۳۶۷ ورود دانشگاه گیلان با سهمیه ی استعدادهای درخشان و دارای دکترای فیزیک اتمی
#دکتر_سلمان_فاطمی #نورولوژیست_اصفهان
توضیح شعر به زودی....
https://youtu.be/e2OAO8NUQgs?feature=shared
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031