نوعی نادر از سندرم گیلن باره به نام میلرفیشر که بر خلاف نوع معمول گیلن باره از اعصاب مغزی بالا شروع میشه
به هم خوردن پوشش نورون ها، عامل این بیماری است.
اول یک توضیحی را در مورد پوشش ساده ی نورون ها و نقش آن در سیستم عصبی پیچیده ی انسان بخون و بعد ادامه ی مطلب:
گیلن باره بیماری خود ایمن سلولهای عصبی محیطی است. این بیماری معمولا با علایم عصبی از اندام تحتانی شروع میشه و به مرور به سمت بالا میره. میلر فیشر (MFS) یک نوع نادر از GBS است و معمولا با حداقل 2 مورد از ویژگی های زیر تظاهر می کند: آتاکسی، آرفلکسی و افتالمپلژی(فلج عضلات چشمی). MFS معمولاً با درگیری اعصاب پایین جمجمه و صورت همراه است و معمولاً شامل ضعف حرکتی اندام ها نمی شود.
با این حال، انواع میلر فیشر با ضعف سیستم تنفسی و اندام ها توصیف شده است. نوع دیگری از MFS، آنسفالیت ساقه ی مغز Bickerstaff (BBE) است و شامل تغییر هوشیاری، آتاکسی، افتالموپارزیس و هایپررفلکسی متناقض است.
معیارهای برایتون در تشخیص گیان باره و میلر فیشر:
ضعف دوطرفه و شل اندام (100% بیماران)
کاهش یا عدم وجود رفلکس تاندون عمیق در اندامهای انتهایی
دوره ی مونوفازیک و زمان بین شروع تا 12 ساعت تا 28 روز است (97 درصد بیماران)
کاهش یا عدم وجود رفلکس های تاندون عمیق در اندام های ضعیف (91 درصد بیماران)
تعداد سلول های مایع مغزی نخاعی کمتر از 50 در میکرولیتر (100٪ بیماران)
غلظت پروتئین مایع مغزی نخاعی بیشتر از محدوده ی مرجع (49٪ بیماران در ابتدا، 88٪ در 3 هفته)
نتایج مطالعه هدایت عصبی مطابق با زیرگروه سندرم گیلن باره (99٪ از بیماران)
عدم وجود تشخیص جایگزین برای ضعف
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK507717/
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، روبروی داروخانه سپاهان ، مجتمع اطبا ، طبقه اول
تلفن : 32223328 - 031