شواهدی از نوع جدیدی از حافظه
حافظه بخش مهمی از هوشیاری را تشکیل میدهد. بدون حافظه، هربار، چیزی دیده یا شنیده شود باید مورد تحلیل و شناسایی جدید قرار بگیرد؛ در حالی که حافظه، کمک میکند فرد در رویارویی با جهان، از نو شروع نکند. شناخت ما از جهان، فقط مدیون درک های روزمره ی ما نیست بلکه بیشتر از درک ها روزانه، مدیون انباری از اطلاعات گذشته است. هرچند ما بخش بزرگی از حافظه ی خود را به مرور زمان از دست میدهیم، ولی این حافظه های فراموش شده، دارای تاثیری مخفی بر همه ی شناخت ها و رفتارهای ما هستند.
مطالعه ای جدید، نشان دهنده ی وجود اندوخته حافظه ی ناخوداگاه نمادینی است که از پیشبینی های تئوری فضای کار یکپارچهبرای هوشیاری حمایت میکند. همچنین نشان میدهد ماسکه کردن چشم، مسیرهای حافظه تحریک های پوشانده شده را پاک نمیکند و فقط دسترسی هوشیار را محدود میکند. ماسک زدن بر چشم، تصاویری را که برای مدت کوتاه، دیده شده است غیر قابل دیدن میکند.
مقاله ی جدید که در scientific reportsمنتشر شده است نشان میدهد، تحریک های مداوم که با قدرت، ماسکه شده است میتواند باعث احساس هوشیار شود.
ماسکه کردن چشم برای پاک کردن یا رونوشت دوباره ی حافظه از یک تصویر- که به طور کوتاه ارائه شده است- کاربرد دارد. این مطالعه ی جدید نشان میدهد راه های حافظه ممکن است برای دوره های کوتاه از زمان، باقی مانده باشد ولی دسترسی هوشیار محدودی دارد. داده های بینایی در نبود هوشیاری آگاه، در این انبار حافظه ذخیره میشود و وقتی شواهد کافی موجود باشد احساس روشنی را ایجاد میکند.
تئوری فضای کار یکپارچهی هوشیاری، پیشنهاد میدهد احساس، نتیجه ی فرایندهایی از پایین به بالا و فرایندهایی از بالا به پایین است. توجه از بالا به پایین و قدرت احساس از پایین به بالا هر دو نقش مهمی را در چیزی دارند که نهایتا وارد هوشیاری میشود.
این فرایند نیازمند داده هایی است که به طور عالی، ذخیره شده باشد و منجر به پیشبینی هایی برای وجود چنین انبار حافظه ی سطح بالایی شده باشد که حداقل چند صد میلی ثانیه طول میکشد.
این پژوهش جدید، مدارک تجربی ای را در حمایت از آن انبار حافظه، ارائه میدهد. این مطالعه توسطدامن پانگو استاماتیس النتیبپیشنهاد داد این حافظه ی تازه توصیف شده، حساس به زمان است.
درک معنی دار، پس ازحدود 300 میلی ثانیه به شدت تخریب میشود و بعد از حدود 700 میلی ثانیه به طور کامل از میان میرود. این دوره ی زمانی خیلی شبیه به دوره ی حافظه ی نمادین است. این مطالعه نشان میدهد داده های بینایی ماسکه شده میتواند باعث ایجاد درک کاملا روشن در دوره های کوتاه تکرار، شود.(اطلاعات دریافت شده کوتاه- هر چه بیشتر تکرار شود- تاثیر بیشتری را بر سلول های عصبی دریافت نور دارد. این حالت، ما را به نقش دوام تحریک در کنارشدت تحریکدر ایجاد پیام های عصبی میبرد. هر چه دوام تحریک بیشتر باشد، پاسخی که نهایتا در مغز ایجاد میشود واقعی تر خواهد بود زیرا تاثیر مداوم، بخش بیشتری از قدرت ادراک ما را چه در بخش خودآگاه یا ناخوداگاه بر می انگیزد. )
وقتی انبار حافظه ی کوتاه مدت بافر(Buffer در حافظه RAM ناحیه ای است که برای ذخیره سازی اطلاعات موقت مورد استفاده قرار میگیرد)در مسیرهای متعدد با حافظه ی نمادین مواجه شود، تفاوت واضح اینکه حافظه ی نمادین میتواند غیر هوشیار باشد(حافظه نمادین شاملِ حافظه ی محرک های بصری است. حافظه نمادین یعنی چگونه مغز شما یک تصویر را- که در دنیای اطراف خود دیده اید- به خاطر می سپارد. مثلا، به یک شیء در اتاقی که اکنون در آن نشسته اید نگاه کنید، سپس چشم خود را ببندید و آن شیء را تصور کنید. تصویری که در ذهن خود می بینید همان حافظه نمادین شما از محرک بصری است. حافظه نمادین بخشی از سیستم حافظه ی بصری است که شامل حافظه ی بلندمدت و حافظه ی کوتاه مدت بصری می شود.) به همین دلیل این انبار به نظر نمی رسد در هیچ دسته ی حافظه ای موجود، دسته بندی شود..ولی با پیشگویی های تئوریک مواجه است که به وسیله ی تئوری فضای کار یکپارچه مطرح میشود.
این مطالعه همچنین نشان میدهد درک تحریک بینایی وقتی ماسکه شود و با دوره های متغر زمانی تکرار شود تا حد زیادی قابل کنترل است. مطالعه ی بعدی در زمینه احساس، هوشیاری، حافظه و توجه میتواند شامل روش کنترل هوشیاری باشد. محتویات به شدت فیلتر و ماسکه شده باقی مانده در حافظه با تکرار زیاد، قابل دسترس می شود.
شواهد زیادی نشان میدهد اطلاعات میتواند حتی در فقدان هوشیاری آگاه، ذخیره شود. با وجود این یافته ها حافظه ی ناآگاه، هنوز به خوبی شناخته نشده است و شواهد محدودی در مورد ذخیره ی حافظه نمادین، وجود دارد.
در اینجا ما نشان میدهیم یافته های بینایی به شدت ماسکه شده میتواند ذخیره شود و احساس روشنی را ایجاد کند. ما از روش تکرار در شرایط بسیار مختلف و آزمون پیگیری با تمرکز بیشتر و شرایط ماسکه شده استفاده کردیم. اطلاعات با وجود اینکه ماسکه شده بود ذخیره شد و این نشان داد اطلاعات ذخیره شده از یک زوال تدریجی و سریع پیروی میکند.
بیرون کشیدن اطلاعات قابل معنی پس از 300 میلی ثانیه به شدت دشوار میشود و بیشتر اطلاعات، پس از 700 میلی ثانیه از دست رفته است.
یافته های ما مطابق با تئوری های هوشیاری است که بر اساس جمع کردن اطلاعات سطح بالا است و از پیشگویی های تئوریک تئوری
هوشیاری فضای کار یکپارچه به خصوص وجود یک انبار حافظه ی تلویحی نمادین، حمایت میکند.
https://neurosciencenews.com/visual-masking-memory-18517/?fbclid=IwAR3Y_rVRGq1CQIKS1LkHqxw27GNGnYWBchJBNg4CwYvf_UeBBoGOlO028rM
