دکتر سید سلمان فاطمی

حس و ادراک قسمت نوزدهم
واقعیت، فقط آن چیزی نیست که به چشم می آید.
منبع هوشیاری کجاست؟ قسمت بیست و ششم
اگرکامپیوترهای کوانتومی ساخته شود ما باید به طور جدی در مورد نظریه ی چند جهانی هیو اورت فکر کنیم.
(کامپیوترهای کوانتومی، نه فقط اطلاعات را بر اساس صفر و یک بلکه بر اساس میلیون ها عدد بین صفر و یک، ذخیره میکند. در این سیستم های پیچیده، شکل های متفاوتی از واقعیت، قابل پردازش است. در این کامپیوترها فقط با تاریک-روشن مواجه نیستیم بلکه میلیون ها طیف مختلف از روشنی کامل تا تاریکی کامل وجود دارد.)
در این صورت، در این سیستم های قدرتمند، در آخر با یک حیله ی زیرکانه، جواب را بیرون میکشی(یکی از واقعیت ها را انتخاب میکنی.)
محاسبات در جهان های موازی به صورت همزمان رخ میدهد... یک نسخه از تو، یک واقعیت را حس میکنه و نسخه دیگری از تو واقعیت دیگری را حس میکنه و تو فقط در کسر خیلی کوچکی از تمام واقعیت؛ آگاه هستی
هوشیاری و آگاهی وارد این مساله میشود وقتی به جهان آگاهی پیدا میکنی، تابع موج فرو می ریزد.(آگاهی و هوشیاری سطوح متفاوتی دارد، هوشیاری در هر سطح، منجر به فرو ریختن تابع موج یا به عبارتی گزینش واقعیتی از میان واقعیت های موجود در همان سطح هوشیاری می شود. یعنی نگاه ما بر واقعیت در هر سطح هوشیاری، به طور کامل وابسته ی به خود هوشیاری است. بدون هوشیاری و بدون آگاهی، واقعیت، بی معنی است)
خودکشی کوانتومی!!!
گربه ی شرودینگر که در آن، خودت گربه ای!(به مقاله ی مرکز اطلاعات(اطلاعات حقیقی و نه تصورات و توهمات زاییده از ادراکات حسی وحافظه ها و خاطره ها یا بیماری های روانی)، در مغز است یا در جای دیگر؟ در همین کانال مراجعه شود.)
کاری که باید بکنی اینکه یک دستگاه خودکشی آماده کنی یک تپانچه ی خودکار را می گیری به سرت نشانه میروی و وصلش میکنی به یک ماشه ی کواتومی!!
تپانچه یا شلیک میکنه یا نمیکنه نتیجه چه میشود؟ اگر اورت درست گفته باشه تمام سرانجام ها اتفاق می افته. همیشه یک شاخه از جهان هست که در آن زنده ای ولی تنها شاخه ای است که از آن آگاهی(در اینجا می بینیم آنچه واقعیت را از نگاه ما میسازد، هوشیاری است. شلیک تپانچه ممکن است هوشیاری سطح پایین دنیوی ما را به پایان ببرد ولی بر هوشیاری در سطح بالاتر وجود ما تاثیری نداره. به همین ترتیب ناظر دیگر در دنیایی- که شلیک تپانچه را میبیند شاهد مرگ من است. در چند جهانی- تا زمانی که ناظری از فضای بالاتر از بسته ی وجود ما نباشد- مرده وزنده در درون کیهان، بی معنی است. تا زمانی که درب کیهان ما یا بسته ی گربه حاوی گربه ی شرودینگر، باز نشود و ناظری از بیرون نگاه نکند، نمی توان فهمید در درون جعبه، موجودی مرده است یا زنده.)
در مجموعه ی جهان های متعدد فقط در آنهایی صاحب ادراکی که در آن، زنده هستی.
واقعیت، فقط آن چیزی نیست که به چشم می آید.
برخی توضیحات دکتر سلمان فاطمی نورولوژیستhttps://www.youtube.com/watch?v=wKFbtRbVDAM